در حالی که این روزها مردم ایران در برخی مناطق کشور با آلودگی هوا و ریزگردها دست و پنجه نرم میکنند، مردم در برخی مناطق چین نیز از آلودگی آب و هوا در عذابند.
در روستای دالیویینگ از منطقه مرکزی چین در هنان تمامی درها و پنجرهها در طول شبانهروز بسته است. اسیدِ پخش شده در هوا بسیار شدید است و فقط عدهی کمی از مردم توان جلوگیری از ورود آن به منزل را دارند.
آب آشامیدنی نیز شبیه نشاسته بهنظر میآید. رنگ رودخانه زرد مایل به قرمز است. منبع آلودگی روستای دالیویینگ، کارخانهی تولید دارو در چند کیلومتری آن است.
یکی از ساکنین روستای دالیویینگ از توابع شهر نانیانگ از استان هنان در چین میگوید: «زندگی در اینجا مایوس کننده است، ما حتی بهخاطر بوی شدید جرات بیرون رفتن نداریم. زمانی که بیرون میروم نمیتوانم چشمانم را باز نگه دارم.»
به گزارش CCTV بسیاری از زنان باردار چینی تا زمان بهدنیا آمدن فرزندانشان تصمیم به ترک روستا گرفتهاند.
از زمان باستان مردم بومی برای آب آشامیدنی روی منابع سطحی زمین حساب کردهاند، ولی در حال حاضر کسی جرات نوشیدن آن را ندارد. روستاییان میگویند طعم آب شور است. گزارش CCTV نشان میدهد که وقتی روستاییان مقداری از آب چاه را میجوشانند، در سطح آن مادهای روغنی شناور و رسوبی سفید شبیه نشاسته دیده میشود.
به گزارش CCTV هیچکس تمایل به دست زدن به آب ندارد چون بعد از لمس آن به بیماریهای پوستی همراه با خارش مبتلا میشوند.
همچنین صنعت کشاورزی به دلیل آلودگی آب تحت تاثیر قرار گرفته و کیفیت و کمیت آن در طول سال کاهش داشته است.
یکی از کاربران اینترنت چین اظهار میکند که بسیاری از شهروندان چینی دربارهی پیشینهی سیاسی کارخانهی تولید دارو و بیتوجهی مسئولین حکومتی این سوال را مطرح کردند که « چنین آبی باید به مسئولین وزارت محیط زیست داده شود تا ببینیم که آیا میتوانند آن را بنوشند. این کارخانهی تولید دارو باید از پشتوانهای قوی برخوردار باشد.»
همانطور که آلودگی آب و هوا در چین بدتر میشود، بعضی از استانداریها و شرکتهای تجاری مزارع خود را برای فراهم کردن محصولات غذایی مخصوص برای ارگانهای دولتی آماده میکنند. با در نظرگرفتن سرعت پخش آلودگی کیفیت این منابع نیز سوال برانگیز خواهد بود.
اپکتایمز در ۳۵ کشور و به۲۱ زبان منتشر میشود.
