برای سومین سال متوالی، ارکستر سمفونی شنیون زینتبخش تالار مشهور کارنگلی در نیویورک بود و تجربهی منحصربهفردی را از موسیقی سنتی ایجاد کرد. دو اجرای روز یکشنبهی آن باعث تشویق گرم و ابراز احساسات جمعیت شد.
اما شاید مهمتر از آن این بود که این کنسرت الهام گرفته از بازتابهای عمیق و احساسات مخاطبانی بود که در این کنسرت حضور داشتند.
«جودی نایکوئیست»، مجسمهساز، پساز اجرای روز یکشنبه اظهار داشت: «پر از شور و سرزندگی شدم». وی و همسرش، «مایکل نایکوئیست»، بهدنبال تجربهای تازه برای ۲۵مین سالگرد ازدواجشان بودند- و آن را یافتند.
خانم نایکوئیست گفت: «بهعنوان یک هنرمند، بسیار تحتتأثیر قرار گرفتم. از درون آن را احساس کردم. بسیار پراحساس بود».
ارکستر سمفونی شنیون توانست در مقیاسی بزرگ، کاری را که هیچ مجموعهی دیگری تاکنون نکرده است، باموفقیت انجام دهد: ترکیب سازهای باستانی چینی با یک ارکستر سمفونی کامل.
وبسایت شرکت شنیون توضیح میدهد، ملودی سازهایی مثل «ارهو» ۴۰۰۰ ساله (سازی شبیه ویولون و دارای دو زه) و «پیپا» (سازی زخمهای شبیه لوت) همراهبا ارکستر غربی در پسزمینهی آن، اجراهای شنیون را تشکیل میدهد.
بهگفتهی «گائو یون»، آهنگساز شنیون، «نیاکان ما معتقد بودند، موسیقی قدرت همآهنگ کردن روح را دارد، قدرتی که پزشکی و دارو ناتوان از آن است».
بهگفتهی وبسایت شنیون، درپس تمام موسیقیهای شنیون اعتقادی بر الهی بودن سنتهای ماندگار موسیقی کلاسیک چینی و غربی وجود دارد.
خانم نایکوئیست میخواست معنای درونی تمام قطعات اجرا شده را بیابد. وی به کتاب برنامهی اجراها بهنام «آهنگی برا تو» که توسط خوانندهی سوپرانو، «گنگ هائولان» اجرا شد، بهعنوان مرجع اشاره کرد.
این آهنگ با آهنگ «ملودی از بهشت» به پایان میرسد که باعث میشود خانم نایکوئیست در طول اجرا متأثر شود.
وی اظهار داشت: «این سمفونی ذاتاً فلسفی است. چشمانم را به روی دانش مطلق باز کرد، نه فقط دیدن یا شنیدن آن، بلکه به آرامی وارد دنیای آن شدم».
ارکستر سمفونی، بخشیاز هنرهای نمایشی شنیون است؛ شرکتی نیویورکی که هدف آن زنده کردن فرهنگ سنتی چین باستان است.
دیدگاه مخاطبان در ارکستر سمفونی شنیون
«آن کرونین»، معمار و طراح: «بسیار حیرتانگیز و الهامبخش بود … احساسی عالی و فوقالعاده داشتم».
الکساندرا کرونین، نویسنده: «موسیقیای آرامبخش، نشاطبخش و دراماتیک که اشک را به چشمانم آورد».
«برایان کینگ»، تولیدکنندهی موسیقی R&B، جاز و هیپهاپ: «بیشتر آن را حس کردم تا گوش دهم. موسیقی در درونم روان بود و چشمانداز و تجربهای تازه برایم ایجاد کرد. پایان برخیاز قطعات، لرزه بر اندام میانداخت. موسیقی آن با روحم ارتباط برقرار کرد و جان تازهای به من داد، حسی مثل حس پیروزی در من ایجاد کرد».
هنرهای نمایشی شنیون
هنرهای نمایشی شنیون دارای شرکتهای مختلف رقص است که هر کدام دارای ارکستر و خوانندگان مخصوص به خود است. از سال ۲۰۱۲، هر ساله، حدود ۱۰۰ نوازنده از میان این شرکتها برای اجرای ارکستر انتخاب میشوند.
«دیوید کانر»، کارگردان باسابقهی برنامهی تلویزیونی «خیابان کنجد» که مخصوص کودکان است، تحتتأثیر ترکیب به هم پیوستهی آهنگها قرار گرفت و درمقابل، «جاناتان گونزالس»، طراح رقص برجسته، انرژی اجرا را حس کرد.
آقای گونزالس اظهار داشت: «فقط انرژی را حس میکردم، حسی قوی و پیوسته، پویا و دلنشین».
خانم «الیزابت پکوتا»، فلوتزن و چنگنواز از «ایستون پنسیلوانیا»، حداقل ده بار درطول برنامه گریست. وی گفت: «بسیار سوزناک و در عین حال هیجانانگیز بود و باعث شد بگریم».
آهنگهای اجرا شده، همگی اصیل و ترکیبی از روح موسیقی چینی و موسیقی غربی بودند. همچنین آثار برجستهای از غرب، مثل «کارناوال» اثر «آنتونی دورژاک» یا «نیسن دورما» اثر «پوچینی» نیز ارائه شد.
«مل یاکن»، استاد دانشگاه ماساچوست در دورتموث، بعد از دیدن اجرای عصر بههمراه پسرش اظهار داشت: «این یکیاز بهترین تجربههای زندگیام بود. این نقطهی اوج تجربهی ما در طول اقامتمان در نیویورک بود».
اپکتایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر میشود.