روز تولد هر انسانی روزی استثنایی اوست. جشن گرفتن این روز فرصتی برای تازه شدن قلب و آرزو برای چیزهای خوب در سال پیش روست. همچنین فرصتی برای تأمل و شکر گزاری برای شادی و برکات در زندگیمان است.
برای مردم چین باستان این مناسبت نه تنها در سالگرد تولد هر فرد، بلکه در روز خاص دیگری به نام «رنری»، که مصادف با هفتمین روز از سال نو چینی است، رخ می‌دهد.
گفته می‌شود در روز رنری یا «روز انسان»، الهه «نووا» انسان را خلق کرد. در فرهنگ چین باستان این روز تولد انسان در نظر گرفته می‌شود.
قدمت سنت رنری به سلسله هان (۲۰۶ قبل از میلاد تا ۲۲۰ میلادی) بازمی‌گردد. امسال سال نو چینی مصادف با ۸ فوریه (۱۹ بهمن) و روز رنری ۱۴ فوریه (۲۵ بهمن) بود.
بر اساس یکی از نسخ افسانه‌های باستانی، نووا هزاران سال پس از آن‌که خدای اولیه،«پن گو» جهان را خلق کرد به جهان آمد.
پن گو به‌طور خستگی ناپذیری هزاران سال بین زمین و آسمان ایستاد و با فشار آن‌ها را از هم دور و دورتر کرده و بدنش بزرگ‌تر و بزرگ‌تر می‌شد. پس از تفکیک و ثابت شدن زمین و آسمان، پن گو از خستگی به زمین افتاد و به خواب رفته و هرگز بیدار نشد.
زمانی که پن گو درگذشت تمام بدنش به جهان آینده اختصاص یافت. مثلاً سرش تبدیل به کوه، چشمش خورشید و ماه و مویش تبدیل به گیاهان و درختان و خون او اقیانوس شد.
خلقت انسان
سپس نووا پدیدار شد و اعتقاد بر این است که او در ابتدا شش گونه حیوان را خلق کرده و پس از آن انسان را آفرید.
نووا از اول تا روز ششم سال نو چینی مرغ، سگ، گراز، گوسفند، گاو و اسب را خلق کرد و در روز هفتم همانطور که در کنار دریاچه‌ای نشسته و بازتاب خود را می‌دید، شروع به ترکیب خاک رس با آب نموده تا نمونه کوچکی از خودش را درست کند. هم نر و هم ماده.
نووا قبل از گذاشتن آن‌ها روی زمین، با نفس خود در آن‌ها دمید و بدین‌گونه به آن‌ها روح بخشید و از این‌که آن‌ها زنده شدند خوشحال شد.
هر روز نووا تعداد بیشتری انسان خلق می‌کرد و آن‌ها را ارج می‌نهاد. او به آن‌ها خرد عطا کرد و آلات موسیقی درست کرد تا انسان‌ها بتوانند بنوازند و از طریق رقص و آواز خود را ابراز کنند.
این کار، راه را برای توسعه فرهنگ بشری هموار کرد و به موجب آن مردم قادر بودند به درستی خود را کنترل کنند و به بهتر کردن زندگیشان ادامه دهند.
برای اطمینان از این‌که نسل بشر پس از درگذشت سالخوردگان ادامه یابد، نووا نظام ازدواج را بنا نهاد، که زنان و مردان می‌توانند با هم زندگی کنند و خانواده را شکل دهند. از این طریق موجودات بشری قادر به حفظ نسل خود بودند.
تعداد زندگی‌ها ازدیاد پیدا کرد و هر کدام سرگذشت خود را دارند، بسیار شبیه سرگذشت افرادی که در رمان‌های مشهور آمده است.
بنابراین رنری نه تنها جشن تولد انسان، بلکه زمانی برای گرامیداشت روز نووا به همراه حس عمیقی از شکر گذاری است.
روز بشر همچنین یاددآوری است برای این‌که انسان‌ها برای خوب بودن با اصول درست زندگی کنند و روابط بین یکدیگر و زندگی دیگران را گرامی داشته، به طوریکه باعث افتخار خالق خود و خلقت خود انسان است.
