مقامات یک دادگاه مردمی در لندن پس از بررسی و تحقیقی یک ساله، به اتفاق آرا به این نتیجه رسیدند که در چین زندانیان عقیدتی در مقیاسی وسیع، با هدف برداشت اندام‌های حیاتی‌شان به قتل می‌رسند.
آقای جئو نایس، رئیس این دادگاه، روز ۱۷ ژوئن برابر با ۲۷ خرداد، ضمن قرائت رأی صادره گفت « برداشت اجباری اعضای بدن، سال‌هاست که در سراسر چین در مقیاس قابل توجهی صورت گرفته است.»
اعضای تیم حقوقی این دادگاه همچنین نتیجه گرفت که کسانی که در چین به تمرین روش معنوی فالون گونگ گرایش دارند، یکی از منابع اصلی تامین اعضای بدن بوده‌اند.
فالون گونگ یک روش مدیتیشن، مراقبه و تزکیه چینی بر مبنای سه اصل حقیقت، نیکخواهی و بردباری است که از سال ١٩٩٢ به دلیل فواید چشمگیر در بهبود سلامت روحی و جسمی، در چین محبوبیت زیادی پیدا کرد. اما حزب کمونیست چین نگران شد که گسترش آن، باعث حذف باورها و ایده‌های کمونیستی از جامعه شود، بنابراین از سال ١٩٩٩ راه آزار و سرکوب شدید آن را در پیش گرفت.
به طوری که تمرین کنندگان این روش به زندان‌ها، اردوگاه‌های کار اجباری و مراکز شستشوی مغزی روانه شدند تا از طریق آزار و شکنجه دست از عقاید خود بردارند. برداشت اعضای حیاتی بدن آنان که منجر به قتل‌شان می‌شود بخشی از این آزار و سرکوب است.
آقای نایس افزود دادگاه هیچ مدرکی پیدا نکرد که نشان دهد زیرساخت‌های قابل توجهی که رژیم چین برای برداشت سازمان یافته اعضای بدن ایجاد کرده، برچیده شده باشد. به این شکل نتیجه گرفته می‌شود که برداشت اجباری اعضای بدن تا امروز ادامه داشته است.
آقای جئو نایس، رئیس این دادگاه، پیش از این، قاضی پرونده اسلوبودان میلوشویچ، رئیس جمهور سابق یوگسلاوی در دادگاه جنایی بود. هیئتی متشکل از هفت حقوق‌دان بین‌المللی تحت سرپرستی این قاضی به پرونده برداشت اعضای بدن زندانیان عقیدتی توسط حزب کمونیست چین پرداختند.
دادگاه همچنین گفت که گرچه شواهدی قطعی در خصوص برداشت اعضای بدن اقلیت مسلمان اویغور وجود ندارد، اما این « خطر » وجود دارد که آن دسته از مسلمانان اویغور در استان سین کیانگ که در داخل اردوگاه‌های بازآموزی حبس هستند، هدف برداشت اجباری اعضای بدن قرار گرفته باشند.
وزارت امور خارجه ایالات متحده و گروه‌های حامی حقوق بشر تخمین می‌زنند که بیش از یک میلیون مسلمان اویغور در حال حاضر در اردوگاه های بازآموزی تأسیس شده توسط رژیم چین، حبس هستند.
دادگاه همچنین تأکید کرد که بدون شک، رژیم چین در مورد تمرین کنندگان فالون گونگ، مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
آقای جئو نایس افزود که دادگاه پس از بررسی تمام شواهد موجود، از جمله شهادت ۵۰ شاهد در طی جلسات دادگاه، به این نتیجه رسیده است. وی اضافه کرد که دادگاه از نمایندگان رژیم چین، از جمله سفارت چین در لندن و مقامات بهداشتی درمانی این کشور برای حضور در داگاه دعوت کرد، ولی آنها به این دعوت پاسخی ندادند.
جلسه پیشین دادگاه روزهای ۶ و ۷ سال جاری برگزار شد. بیشتر بدانید: (دادگاهی در لندن ادعای برداشت اجباری اعضای بدن در چین را بررسی می‌کند)
برداشت اعضای بدن
طی ۱۲ ماه گذشته این دادگاه تحقیق کرده است که آیا جنایات حکومت چین در رابطه با برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی با هدف جراحی پیوند عضو و منافع مالی آن صورت گرفته است یا خیر.
آقای جئو نایس رئیس این دادگاه گفت برداشت اجباری اعضای بدن شرارتی بی حد و حصر و جنایتی عظیم است.
نخستین بار در سال ۲۰۰۶، گزارشاتی در خصوص این جنایات منتشر شد. محققان نتیجه گرفتند که گسترش عجیب مراکز پیوند عضو در چین از سال ۲۰۰۰، می‌تواند با برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی، از جمله تمرین‌کنندگان فالون گونگ قابل توجیه باشد.
این دادگاه پس از جلسه‌ای سه روزه که در ماه دسامبر گذشته برگزار شد، پس از تصویب یک پیش‌نویس موقت نتیجه گیری کردند که برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی در چین در مقیاس قابل توجهی صورت گرفته است.
یافته‌های تحقیق
آقای جئو نایس رئیس این دادگاه گفت که دادگاه به مجموعه‌ای از یافته‌ها مربوط به نظام پیوند عضو در چین رسید که طبق آن نتیجه گرفته می‌شود که برداشت اجباری اعضای بدن در چین انجام می‌شود.
وی گفت شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد زمان انتظار برای اعضای بدن درخواستی توسط بیماران در چین، به طور عجیبی کوتاه است. به طوری که در دیگر کشورها چنین زمان کوتاهی ممکن نیست. از جمله این شواهد تماس‌های تلفنی مخفی به پزشکان چینی و همچنین شهادت یک پزشک اهل خاورمیانه بود که گفت چطور بیمار او توانست در مدت دو هفته یک قلب برای پیوند بیابد.
آقای نایس همچنین افزود، تعداد عمل پیوند عضو در چین با آمار ارائه شده توسط حکومت چین مطابقت ندارد.
به گفته وی، براساس بررسی و تحلیل فعالیت ۱۴۶ بیمارستان چین، برآورد محافظه کارانه این است که هر ساله از دستکم ۶۰ هزار الی ۹۰ هزار عمل پیوند عضو انجام می‌شود و این بسیار بیشتر از رقم ۱۰ هزار الی ۲۰ هزار موردی است که در آمار رسمی چین اعلام شده است.
این دادگاه همچنین شواهدی از افرادی دریافت کرد که توانسته بودند از زندان‌ها و اردوگاه‌های کار اجباری جان سالم به در برند. آنها همگی در مورد آزمایشات پزشکی در طی بازداشت صحبت می‌کردند.
خانم مهری‌گل توریسون، از مسلمانان اویغور چینی، یکی از شاهدان در این دادگاه بود که به طور ویدئویی شهادت می‌داد. وی به مقامات این دادگاه گفت که در سال ۲۰۱۷، زندانیان اردوگاهی که در آن بازداشت بوده است از جمله خود وی، تحت معاینات و آزمایشات دقیق پزشکی، از جمله آزمایش خون و اولتراساند قرار می‌گرفتند.
وی گفت که او در طی سه روز بازجویی در آوریل سال ۲۰۱۷ تحت شکنجه قرار گرفت و درحالی که به او دستبند و پابند زده بودند و روی سرش کیسه‌ای کشیده بودند به آزمایشگاه منتقلش کردند.
آقای نایس رئیس دادگاه همچنین از اظهارات شاهدانی عینی سخن گفت که مستقیماً در این اعمال دست داشتند. از جمله جراح سابقی که در چین از سوی رئیسانش دستور داشت اقدام به برداشت اعضای بدن زندانیان کند.
این جراح که انور توهتی نام داشت، طی جلسه ماه دسامبر دادگاه، به تفصیل در مورد اینکه اقدام به برداشت دو کلیه و کبد از یک زندانی در حالی که زنده بود و نفس می‌کشید کرده بود.
وی از عذاب وجدانش گفت و تشریح کرد که چطور درحالی که قربانی هنوز زنده بود اقدام به شکافتن بدنش کرد. قربانی سعی می‌کرد مقاومت کند، اما ضعیف بود و نمی‌توانست.
این جراح روز ۱۷ژوئن به اپُک تایمز گفت « من به کلیسا میروم، به مسجد میروم، به معابد میروم تا برای او دعا کنم، بدون توجه به این که او مسلمان بود، مسیحی بود با بودایی »
فراخوان برای اقدام عملی
این دادگاه ضمن تأکید بر « جنایت بر علیه بشریت » بودن اقدام حکومت چین، افزود که دولت‌ها و نهادهای بین المللی باید وظیفه خود را در این خصوص انجام دهند، و کسانی که توانایی تحقیق و بررسی در دادگاههای بین المللی یا سازمان ملل متحد را دارند، باید در این خصوص گام بردارند. دادگاه همچنین از مردم خواست دولت‌ها و سازمان‌ها را تحت فشار قرار دهند تا در این خصوص اقدام مؤثری کنند.
همچنین این دادگاه خواست که با دولت‌ها و افرادی که با رژیم چین همکاری میکنند، از جمله پزشکان، موسسات پزشکی، موسسات تجاری و آموزشی، برخورد شود.
رژیم چین مکرراً اتهامات مربوط به برداشت اجباری اعضای بدن را رد کرده است.
سوزی هیوز، مدیر اجرایی و یکی از بنیانگذاران ائتلاف بین المللی برای پایان دادن به سواستفاده از پیوند در چین، خواستار پاسخ اقدام فوری برای پایان دادن به این جنایات وحشتناک و نجات جان قربانیان شد.
وی گفت « باید چین را از انجام بیشتر این جنایات علیه بشریت متوقف کنیم، باید بلافاصله تمام همکاری‌های مربوط به پیوند عضو با چین را متوقف کنیم و مانع از ورود شهروندان خود به چین برای پیوند عضو شویم. »
اتان گاتمن به همراه همکارش دیوید کیلگور حقوق‌دان کانادایی، در سال ۲۰۱۶ با انتشار نتیجه تحقیقات خود با عنوان « محصول خونین – سلاخی » منبع بیکران اعضای پیوندی در چین را افشا کردند. این تحقیق به روز شده گزارشی به نام « محصول خونین » است که سال ۲۰۰۶ منتشر شد و شامل ۵۲ مدرک معتبر در این خصوص بود.
گاتمن در گفتگو با ان‌تی‌دی گفت « این دادگاه باید پنج، شش، هفت یا ده سال پیش برگزار می شود. باید از ابتدا اتفاق می‌افتاد. بسیاری از مردم در چین جان خود را از دست داده‌اند، چراکه ما در غرب تعلل کرده‌ایم و بی‌تفاوت شده‌ایم. »
آنی یانگ که یکی از چندین تمرین کننده فالون گونگ بود، در دادگاه شهادت داد و تشریح کرد که چطور به خاطر عقایدش حبس شده بود و مورد شکنجه و نیز آزمایش‌های پزشکی قرار می‌گرفت. وی در گفتگو با ان‌تی‌دی گفت که این دادگاه یک پیشرفت قابل توجه است که می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد تا مردم و دولت‌ها را مجبور به اقدام کند.
اپک تایمز:
حمایت مردم تایوان از تظاهرات هنگ‌کنگی‌ها علیه قانون استرداد
