دختربچه‌ای زیر باران در خیابان‌های نیویورک، با تابلوی کوچکی که در دست دارد و روی آن نوشته شده «برای عقایدشان کشته شدند». این نقاشی تنها یکی از ده‌ها اثر فاخری است که در نمایشگاه نقاشی «هنر حقیقت، نیکخواهی و بردباری» به نمایش گذاشته می‌شود. این نمایشگاه حاصل تلاش هنرمندانی بین‌المللی است که از سال ۲۰۰۴ تاکنون در بیش از ۲۰۰ شهر در ۴۰ کشور دنیا به نمایش گذاشته شده است.
آنهایی که نگران وضعیت کنونی حقوق بشر در جهان امروزی و به خصوص سرزمین چین هستند، اهمیت ویژه‌ای برای این نمایشگاه قائل هستند. چرا که بخش عمده‌ای از آنچه که این آثار ارائه می‌دهند برگرفته از وقایع در حال حاضر چین است. این آثار به طور خاص به وضعیت تمرین‌کنندگان روش معنوی فالون گونگ در چین می‌پردازد.
فالون گونگ یا فالون دافا نام یک روش مراقبه و تزکیۀ چینی است که از سال ۱۹۹۲ به دلیل فواید چشمگیر آن در بهبود سلامت روحی و جسمی، در چین محبوبیت زیادی پیدا کرد. تاثیر مثبت ثمربخشی این روش در شاخص‌های سلامتی، باعث شد حدود ۱۰۰ میلیون چینی به آن گرایش پیدا کنند. با گسترش روش معنوی فالون گونگ، حزب کمونیست چین از لحاظ اعتقادی و اجتماعی جایگاه خود را در خطر دید و در نتیجه خط مشی خود را که همان سرکوب و زندان و قتل است، در خصوص فالون گونگ در پیش گرفت. چراکه نگران شد به این شکل حذف باورهای کمونیستی از جامعه حذف شود.
درون‌مایۀ این آثار مفاهیمی مانند ایمان به الهیات، بردباری، رحمت و نیکخواهی، نبرد بین خیر و شر، پیروزی نیکی بر پلیدی، و تلاشی بی‌پایان برای بیدار کردن وجدان مردم دنیا است. این نمایشگاه ادای احترام به هنر مقدسی است که فراتر از زمان رفته است. نمایشگاه هنر حقیقت، نیکخواهی و بردباری شامل ۷۰ اثر است که توسط ۱۷ هنرمند خلق شده است.
طرح ابتدایی نمایشگاه هنر حقیقت، نیکخواهی، بردباری نخستین‌بار توسط یک هنرمند نقاش و مجسمه‌ساز به نام ژانگ‌کونلون مطرح شد. ایدۀ ایجاد این نمایشگاه از تجربیات دوران تلخ و دردناک حبس او در زندان‌های عقیدتی و اردوگاه‌های کار اجباری چین به وجود آمد. پس از مدتی نقاشان چیره‌دست دیگری نیز به او پیوستند و در نهایت مجموعۀ متشکل از ده‌ها نقاشی فاخر و نفیس را خلق کردند. ژانگ‌کونلون می‌گوید «هنر ما از قلبی پاک می‌آید و آثارمان تجربیات شخصی‌مان را منعکس می‌کند. هنر قادر است روی طرز فکر مردم تأثیر عمیقی بگذارد و با اخلاقیات انسان ارتباط برقرار کند.»
بسیاری از بازدیدکنندگان نمایشگاه احساسی از صلح، آرامش و زیبایی را در هنگام روبرو شدن با این آثار خاطر نشان کرده‌اند و حسی حاکی از نوع‌دوستی و همدردی با کسانی که در چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند را ابراز کرده‌اند. هر چند که اقیانوس‌ها و خشکی ها ملل گوناگون را هزاران مایل از یکدیگر دور کرده است، اما ارزش‌ها و اخلاقیات انسانی همچون احترام به حقوق بشر در سراسر جهان یکسان و بدون تغییر است. خلوص و عمق خاصی در این آثار موجود است که آنها را از سایر آثار برجسته‌تر می‌کند. بسیاری از نقاشیها، از تعمق درونی عمیق و پایداری خلق شده‌اند.
تعدادی از آثار حس تازهای از نوع دوستی نسبت به کسانی که در مواجه با این فجایع در چین میباشند را به بیینده القا می‌کنند. این آثار رنج و مصایب افراد بی‌گناهی که در چین به خاطر تمرین روش معنوی فالون‌گونگ تحت آزار و شکنجه قرار دارند را نشان می‌دهند. برخی از آثار هم بیانگر زیبایی‌های تزکیه و روش‌های سنتی تزکیه در چین باستان است.
شیوه به کار رفته در نقاشیهای نمایشگاه اکثراً کلاسیک است. هنرمندان تکنیکهای نقاشی رنگ روغن کلاسیک را که در گذشته توسط استادان قدیمی استفاده می شد به کار برده‌اند. به همین خاطر، آنها به شکل هنریِ مورد استفاده شان عنوان «رنسانس جدید» را داده‌اند. چند اثر دیگر نیز شامل اصول کلاسیک چینی می‌شود که بر روی ابریشم و کاغذ نقاشی شده است.
خالقان این آثار امید دارند از طریق هنرشان بتوانند قلب مردم جهان را از رنجی که گروهی از مردم بی‌گناه در چین تحمل می‌کنند آگاه کنند، به امید آنکه با کمک ایشان بتوانند به این تراژدی پایان دهند. یکی از خالقان آثار می‌گوید «ما سعی داریم به مردم درباره حقایقی که در حال وقوع است بگوییم. این تاریخ معاصر است. فراتر از تاریخ معاصر است. این پدیده‌ای در زمان ما است که هنوز آن را درک نکرده‌ایم. تلاش داریم آن را ثبت و مستند کنیم. انتظاراتمان از نوع بشر را ثبت کنیم و امیدمان را برای بشر به تصویر بکشیم. این کار بزرگی است.»
فیلمی از همین نمایشگاه در ونکوور کانادا:
اپکتایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر می‌شود.
