این ضربالمثل حکایت جالبی دارد. آقا محمد خان قاجار در سال ۱۱۷۳ شمسی به لشکریان خود دستور داد تا به طرف «قره باغ» حرکت نموده تا «قلعه شوشی» را به تصرف خود درآورد.
قلعه شوشی به شیشه هم معروف بود. حاکم قلعه شوشی حاضر به اطاعت از پادشاه قاجار نبود. آقا محمد خان فرمان داد تا قلعه شوشی را محاصره کنند و به منظور جلوگیری از خونریزی و کشتار این بیت شعر را برای «ابراهیم خان» حاکم قلعه شوشی فرستاد:
از منجیق فلک سنگ فتنه می بارد تو ابلهانه گریزی به آبگینه حصار
آبگینه حصار همان قلعه شیشه است. ابراهیم خلیل خان که نمیخواست تسلیم شود، این بیت را که منسوب به «ملا پناه واقف» است در پاسخ برای آغا محمدخان فرستاد:
گر نگهدار من آنست که من میدانم شیشه را در بغل سنگ نگه میدارد
منظور ابراهیم خلیل خان از شیشه همان قلعه شیشه یا شوشی است و سنگ هم اشاره به بیت آغا محمدخان و پرتاب سنگ با منجنیق است.
مطالب دیگر: