Search
Asset 2

مرز میان ترس و فوبیا چیست؟

(Shutterstock*)
(Shutterstock*)

ترس اساسا یک واکنش عادی انسانها هنگام مواجهه با خطر است. این واکنش هدف محافظتی دارد. هنگام مواجهه با خطر، سیستم عصبی سمپاتیک با ترشح هورمون آدرنالین واکنش ((مبارزه یا فرار)) را فعال می­سازد تا در برابر تهدید، مبارزه یا فرار کند. همچنین آدرنالین باعث افزایش ضربان قلب و جریان بیشترخون در عضلات بدن می­شود و در نتیجه فرد می تواند در شرایط اضطراری بهتر عکس العمل نشان دهد. بعلاوه، در این حالت قند خون نیز بالا می رود و در نتیجه انرژی بدن بیشتر می­شود. در چنین شرایطی، جسم و روان گوش به زنگ و آماده عمل است. پس در موقعیت های خطرناک، ترس یک واکنش طبیعی و حتی مفید و نجات دهنده است.

از سوی دیگر، فوبیا ترس از یک شرایط بخصوص است، چیزی که خطرناک نیست و اغلب مردم آن را ترس آور نمی­دانند. فوبیا ترس بیمارگونه­ای است که به شدت مبالغه­آمیز و حتی توهمی است، به عبارت دیگر، مقدار ترسی که تجربه می­شود متناسب با آنچه سبب ترس شده نیست و نه تنها مفید و نجات دهنده نیست، بلکه سبب محدودیت فعالیت های فرد شده و بر زندگی روزمره او تاثیر منفی بجا می­گذارد. فوبیاها را می توان به سه دسته بزرگ تقسیم کرد:

اول: فوبیاهای خاص:

شامل ترس غیرمنطقی و نامعقول از یک موضوع یا موقعیت

فوبیاهای خاص به پنج دسته تقسیم می­شوند:

الف- ترس از حیوانات: ترس شدیدی که علت آن یک حیوان یا حشره باشد مانند ترس از مار، عنکبوت، ترس از جوندگان؛ ترس از سگ و امثال آن.

ب- ترس از عوامل طبیعی: مانند ترس از طوفان، ترس از آب، ترس از تاریکی، ترس از بلندی و غیره.

ج- ترس مرتبط با زخم و خون: ترس شدید از مشاهده زخم، تزریق، خون وغیره.

د- ترس موقعیتی: مانند ترس از مکان های بسته، ترس از دندانپزشک، ترس از آسانسور، ترس از پرواز، تونل، پل، ترس از مرگ، خفگی، بیماری و امثال آن.

ترس­های دیگر: ترس­های چون افتادن از بلندی، ترس شدید از صداهای بلند و ترس از دیدن دلقک ها در این بخش قرار می­گیرند.

فوبیا­های خاص بسیار شایع هستند و معمولا از دوران کودکی یا نوجوانی آغاز می­شوند. حدود ۵۰ درصد آنها طی مدت پنج سال خود به خود برطرف می­شوند.

دوم: فوبیاهای اجتماعی:

این فوبیا به ترس از جمع نیز خوانده شده و عبارت از داشتن ترس از صحبت کردن در اجتماع معمولی­ترین نوع این فوبیا است. دانشمندان بر این باورند که این اختلال به علت مشکل غده ای در مغز به نام آمیگدالا بوجود می آید. این غده در مرکز مغز وجود دارد. وظیفه اصلی آن کنترل ترس است. همچنان مطالعات روی حیوانات این احتمال را بوجود آورده که ترس اجتماعی می­تواند ژنتیک باشد. عده­ای دیگر از دانشمندان علت را حساس بودن، نارضایتی­ها و فشارهای روانی می­دانند.

سوم: فوبیا از مکان­‌های باز:

ترس بیمارگونه از مکان­های عمومی و باز است که پیشرفت آن منجر به ((حمله وحشت زدگی)) می­شود. این افراد از بودن در مکان­هایی که فرار از آنجا مشکل است یا امکان کمک رسانی فوری به آنجا نیست، می­ترسند. چنین افرادی از حضور در محیط باز و بیرون از خانه می­ترسند و دلشان می­خواهد زودتر به ماشین، خانه یا حتی یک کافی شاپ بروند؛ محیط باز باعث استرس آنها می­شود.

ریشه فوبیا در چیست؟

اکثر متخصصان معتقدند که ترس و فوبی­هایی که شدید هستند، ریشه ژنتیکی دارند. یعنی افرادی حتما در سابقه خانوادگی این علائم را داشته اند. اما عده ای از روانشناسان مثل رفتار گراها معتقدند که لزوما ژنتیکی نیست و ممکن است یاد گرفته شده باشند. مثلا اتفاقی برای فرد در دوران کودکی افتاده و او ترسیده است، پس آن ترس در ذهنش می­ماند و هر اتفاق مشابهی که برایش بیفتد، همان خاطره و ترس اولیه زنده و تداعی می­شود.

ادامه دارد…

فاطمه بهروزی کارشناس ارشد مشاوره با ۳۲ سال سابقه در تحقیق،تالیف، تدریس و مشاوره

اخبار بیشتر

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

عضویت در خبرنامه اپک تایمز فارسی