Search
Asset 2

«وانگ ژائوجون»، زنی که صلح را برای چین به ارمغان آورد

تصویری از وانگ ژائوجون در دوران ادو
تصویری از «وانگ ژائوجون» در دوران «ادو».(Wikimedia Commons)
تصویری از وانگ ژائوجون در دوران ادو
تصویری از «وانگ ژائوجون» در دوران «ادو».(Wikimedia Commons)

«شیانگنو»، گروهی از قبایل بادیه‎نشین بودند که در شمال دیوار بزرگ چین زندگی می‎کردند. هزاران سال پیش، اجداد مغول‎های امروزی، سوار بر اسب به چین تاخت‎وتاز کردند؛ شهرها و روستاها را ویران و کشاورزی چین را نابود کردند.

دهها سال پیش‎از نابودی امپراطوری روم غربی توسط «آتیلا»، سلسله‎ی «هان» چین (۲۰۶ قل از میلاد- ۲۲۰ میلادی)، درگیر جنگ‎های بی‎پایان با سرزمین‎های جلگه بود.

اما زمانی رسید که جنگ‎ها پایان یافت و میان هان و شیانگنو صلحی برقرار شد که نیم قرن طول کشید؛ اما این صلح با زور شمشیر برقرار نشد بلکه افسون و فداکاری زنی به‎نام «وانگ ژائوجون» باعث آن شد.

زنی نامرئی

وانگ ژائوجون، حدود ۲۰۰۰ سال پیش می‎زیست و در دربار هان و در‎طول سلطنت امپراطور «یوان» به‎عنوان یکی از زنان امپراطور زندگی می‎کرد. همانند بسیاری از حکمرانان چینی، امپراطور یوان نیز حرم‎سرایی داشت که هزاران نفر از زنان قصر در آن‎جا زندگی می‎کردند. اکثر آن‎ها هرگز نتوانستند امپراطور را از نزدیک ببینند.

امپراطور یوان، هنرمندانی داشت که پرتره‎ی همه‎ی بانوان دربار را می‎کشیدند تا امپراطور در زمان اوقات فراغت به آن‎ها نگاه کند. بسیاری از این زنان که مایل بودن امپراطور را در‎اختیار بگیرند، به این هنرمندان رشوه می‎دادند تا آن‎ها را زیباتر به‎تصویر بکشند.

با این حال، وانگ هیچ‎وقت حاضر به پرداخت پولی برای خرید چیزی که خود داشت، نشد. این موضوع «مائو یانشو»،نقاش امپراطوررا خشمگین کرد و به همین دلیل او را از روی عمد زشت کشید. ظاهر و استعداد وانگ نادیده گرفته شد و او به‎عنوان یک زن عادی در دربار باقی ماند.

به‎خاطر صداقت و فداکاری وانگ ژائوجون، از وی تجلیل شد.

امپراطور یوان یک زیباروی را پیشکش می‎کند

سال‎ها گذشت تا این‎که «شان-یو خوخنیا»، رئیس یکی‎از قبایل شیانگنو بدون هیچ‎گونه خونریزی وارد چین شد. قبیله‎ی او سال‎ها پیش با امپراطور قبلی هان قسم وفاداری خورده بودند و اکنون در میان مردم شیانگنو برتری داشت. اکنون او با درخواستی ویژه به چین آمده بود: با یکی‎از شاهزاده خانم‎های چین ازدواج کند و عضو خانواده‎ی سلطنتی شود.

امپراطور نمی‎خواست تا خون سلطنتی با خون وحشی‎ها مخلوط شود و دست مایه‎ی سرگرمی و خنده‎ی مردم شود. با این‎حال از روی پرتره‎های دختران قصر، وانگ ژائوجون ساده را مناسب رئیس شیانگنو یافت.

براساس داستانی دیگر، وانگ، خود داوطلب پذیرفتن این نقش شد و امپراطور باتوجه به تصویر ساده‎ای که یانشو از وی کشیده بود، درخواستش را پذیرفت.

تنها پس‎از این‎که ژائوجون به مهمانی قصر آمد، امپراطور پی به زیبایی او و حیله‎گری هنرمندان دربار برد. روبه‎روی او یک زیبارویی مطلق ایستاده بود که او را به سرزمین‎های جلگه می‎فرستاد.

امپراطور از‎هم گسست. به یک‎باره، اتحاد مستمر بین سلسله‎ی هان و قبایل شیانگنو وصداقت امپراطور به‎خطر افتاد. شان-یو خوخنیا که از ازدواج با چنین زیبارویی سرمست بود،  سوار بر اسب درحال ترک چین بود.

بعدها هنرمندان، وانگ ژائوجون را با یک کت خز قرمز، درحال نواختن «پیپا» (ساز زهی سنتی چینی) و سوار بر اسب می‎کشیدند.\

روبه‎روی امپراطور یوان، زنی زیبا ایستاده بود که محکوم شده بود تا به سرزمین‎های جلگه برود.

برقراری صلح

مردم شیانگنو با وجود دشمنی با چین از وانگ به گرمی استقبال کردند. وانگ دو پسر و یک دختر به‎دنیا آورد. هنگامی که خوخیانو درگذشت، پسرش از همسر اول او قدرت را به‎دست گرفتند. با این‎که در فرهنگ چین ازدواج مجدد با پسرخوانده نامناسب بود، وانگ ژائوجون با رئیس جدید ازدواج کرد.

این زوج دو دختر به‎دنیا آوردند و وانگ تا زمان مرگش در سال ۸ میلادی با آرامش زندگی کرد. محل دفن وی درحال حاظر در مغولستان داخلی است که گفته می‎شود در تمام طول سال با چمنی سبز پوشیده شده و به همین دلیل به آن آرامگاه سبز نام نهادند.

با ازدواج وانگ ژائوجون، شیانگنو و چین تا سال‎ها روابطی دوستانه داشتند. اگرچه چین با همسایگانش در صلح بود اما امور داخلی‎اش به‎خوبی پیش نمی‎رفت. با مرگ امپراطور اصلی، «وانگ مانگِ» یاغی علیه خانواده‎ی سلطنتی برخاست و امپراطوری را به آشوب کشید. او شکست خورد و سلسله‎ی هان تا دویست سال بعد ادامه یافت؛ اما شورشی که وانگ مانگ به‎راه انداخت، به صلح ظریفی که میان امپراطوری هان و قبایل بود، آسیب زد.

وانگ ژائوجوندرکنار «شی شی»، «دیاچان» و «یانگ گوفی»، به‎عنوان یکی‎از چهار زن زیباروی تاریخ چین شناخته می‎شود. برخلاف آن سه نفر که به عنوان افسون‎گر شناخته می‎شوند، وانگ ژائوجون به‎خاطر صداقت و فداکاری‎اش مورد تجلیل قرار گرفته است. از او به‎عنوان تجسمی از هم‎زیستی تمدن‎های چین باستان همراه با تأثیر هماهنگ بر فرهنگ‎های خارجی یاد می‎شود.

اپک تایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر می‎شود.

اخبار بیشتر

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

عضویت در خبرنامه اپک تایمز فارسی