
سالهاست که ماهیان اقیانوسها تکههای پلاستیک معلق در آب اقیانوسها را اشتباهی به جای غذا میخورند.
به گفته «ریچارد تامپسون»، استاد زیست شناسی دانشگاه پلیموت بریتانیا، این «میکروپلاستیکها» که نازکتر از موی انسان است، در حال حاضر در ۸۵ تا ۹۰ درصد جمعیت ماهیها در مقادیر نسبتاً کوچک وجود دارند.
ما انسانها از همین ماهیها تغذیه میکنیم. تامپسون که بیش از ۲۰ سال است در مورد تاثیرات زبالههای پلاستیکی در اقیانوس مطالعه میکند گفت که آسیب مستقیم میکروپلاستیکها بر روی انسان تا کنون شناخته نشده است.
وی گفت: «درک علمی از آسیب در مراحل ابتدایی است.»
در سال ۲۰۱۴، محققان دهها تن ماهی از بازار کالیفرنیا و اندونزی خریداری کردند. پس از بررسی مشخص شد از هر ۱۰ ماهی صید شده در کالیفرنیا در یک ماهی پلاستیک وجود داشت و از هر ۴ ماهی در اندونزی یک ماهی پلاستیک داشت.
در مطالعه اخیر پیش بینی شده که تا سال ۲۰۵۰ میزان پلاستیک از ماهیهای اقیانوسها بیشتر خواهد بود.
دانشمندان در حال تحقیق در مورد اثرات مضر مواد افزودنی شیمیایی در پلاستیکها هستند. از جمله این مواد فلزات سنگین (مرتبط با کلیه، ریه و آسیبهای مغزی)، بیس فنل A (مربوط به آسیبهای مغزی و رفتارهای کودکان) و فتالات (مربوط به موانع رشد ویژگیهای مردانه در پسران) است.
دانشمندان همچنین دریافتند که میکروپلاستیکها مانند اسفنج عمل میکنند و آلودگیهای شیمیایی موجود در آب مانند دیدیتی را به خود جذب میکند. دیدیتی نوعی آفت کش است که به سیستم تولید مثل آسیب میرساند. استفاده از این ماده شیمیایی در دهه گذشته در کانادا ممنوع شد، ولی هنوز در کشورهایی چون چین استفاده میشود.
تا چه حد این مواد افزودنی شیمیایی و مواد شیمیایی جذب شده ماهیها، اکو سیستم و افراد ناآگاه را هدف قرار میدهد، ناشناخته است.
انواع بسیار مختلفی پلاستیک در اندازههای مختلف وجود دارد، که دارای مواد افزودنی مختلف و آلایندههای جذب شده هستند.
«رولف هلدن»، استاد دانشگاه ایالتی آریزونا و مدیر مرکز موسسه زیستی برای امنیت محیط زیست، یکی از متخصصین پیشگام در آلودگی شیمیایی است.
وی از مرحلهای که مواد شیمیایی به پلاستیک میچسبند تا انتها را به طور کامل بررسی می کند.
«چالز رولسکی»، یکی از اعضای تیم هلدن گفت که هنوز راه زیادی تا رسیدن به نتیجه است، ولی برخی از مشکلات خود را نشان داده است.
رولسکی گفت: «تا کنون اثراتی بر روی حیوانات و اکو سیستم شناسایی شده که میتواند بر انسان تاثیرگذار باشد. ما هنوز ارتباط گستردهای بین این دو به دست نیاوردهایم، ولی در مقیاس کوچک قابل مشاهده است و از آنجاییکه پلاستیک همه جا وجود دارد، کمترین مقدار شواهد اثر مضر بر سلامت، نمایانگر مشکلی بزرگ است. »
وی گفت : «چیزهای ناشناخته در این مورد واقعاً وحشتناک است.»
در سال ۲۰۱۳ دانشمندان ماهی مداکا را با مواد غذایی حاوی میکروپلاستیکهای موجود در آب دریا تغذیه کردند. برخی از ماهیها دچار مشکل شده و نشانههایی از بیماری کبد در آنها دیده شد.