کیهان پراز رمز و رازهایی است که دانش کنونی ما را به چالش میکشد.
در بخش «ماوراء دانش»، اپک تایمز برای برانگیختن تخیل شما، به جمعآوری داستانهای عجیب و پدیدههایی باورنکردنی میپردازد. آیا آنها حقیقت دارند؟ تصمیم با خودتان است.
«اشیاء در مکانهاى بىارتباط » و یا «OOPart» اصطلاحى است که براى چندین شیء ماقبل تاریخی به کار مىرود که در مکانهاى مختلف دنیا کشف شده است؛ ولى پیشرفت تکنولوژی آنها با دورهی ساختهشده هماهنگى ندارد. این اشیاء معمولاً دانشمندان را کلافه میکند؛ ولی محققین ماجراجوئى که به تئورىهاى دیگر اعتقاد دارند را شاد کرده و میان آنها بحث بهراه مىاندازد.
کارکنان یک معدن سنگ در استان آیکس – اِن در فرانسه در قرن ١٨ نکتهای را کشف کردند که هنوز به صورت یک معما باقى مانده است.
آنها لایه به لایه سنگ آهک را حفارى کردند. در لایهی شنى بین لایههاى ١١ و ١٢ اشیاء دستسازى را پیدا کردند که به نظر، زمان زیست انسان بر زمین را به تمسخر میگیرد. این یافته در مجلهی آمریکائی علوم و هنر در سال ١٨٢٠ بهدست «تى.دى پُرتر» که در آن زمان مشغول ترجمهی کار «کنت بورنون» بهنام «کانى شناسى» بود، ثبت شد. مقالهی مذکور روى اینترنت در وبسایت یک مؤسسهی غیرانتفاعی که نسخههاى دیجیتالى از کارهاى چاپ شده مى سازد، قابل دسترس است.
با اینحال که پرتر هیچ تاریخ ساختى براى این اشیاء بر اساس مکان آنها معین نکرده، «رُى بِینتن» در کتاب خود با نام «کتاب ماموت پدیدههاى ناشناخته» ذکر کرده که این سنگ آهک ٣٠٠ میلیون ساله مى باشد.
پرتر به نقل از بورنون میگوید :«باقىماندههاى ستون و قطعههایى از سنگهاى نیمهکاره پیدا کردند و این سنگ دقیقاً مشابه با همان سنگ معدن بود. همچنین سکه، دستهی چکش و ابزار و تکههائى از ابزارهای چوبی یافتند. ولى چیزى که بیشتر توجهشان را جلب کرد تختهاى به ابعاد ۲.۵ سانتیمتر قطر و ۲.۵ متر طول بود».
این تخته مانند تختههایى بود که سازندگان و معدنچیان امروزى استفاده مىکنند. به نظر مىرسد انسانهای آنزمان درست همانند انسانهای امروز کارهای معادن را انجام میدادهاند – زمانی بسیار پیش از اینکه طبق تصورات عدهای حتی بشری وجود داشته باشد، چه برسد به اینکه از ابزاری نیز استفاده کند.
سنگهاى ساخته شده و یا نیمهکاره هیچ تغییرى نکردهاند؛ ولى تمامى ابزار چوبى تبدیل به عقیق، نوعی سنگ سفت شدهاند.
پرتر در ادامه گفت: «اینجا (با نگرشى به کنت بورنون ) اثری از ساختههای دست بشر داریم که درعمق ۴.۵ متری جاسازى شده و با ١١لایه آهک فشرده پوشیده شده است. همه چیز نشان مى دهد که این کار در همان نقطهاى که آثار آن برجاى مانده اجرا شده است. بنابراین انسان پیش از شکلگیرى این سنگ وجود داشته؛ چراکه پیش از آن به درجهای از تمدن رسیده که شناختى از هنر داشته باشد، سنگ را بسازد و از آن ستونهایی بنا کند.»
اپکتایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر میشود.