کشف قدیمی‌‌‏ترین شلوار شناخته شده در جهان

براساس گزارش منتشر شده در مجله‌‌‏ی «خبرهای علمی» Science News، گروهی از باستان‌‌‏شاناسان در طی حفاری مقبره‌‌‏هایی در غرب چین، بقایای دو رمه‌‌‏دار چادرنشین و یک جفت شلوار کشف کردند. قدمت این شلوار، ۳۰۰۰ سال و دارای بافتی طرح‌‌‏دار است. این شلوار قدیمی‌‌‏ترین شلوار شناخته شده تا به امروز در جهان است. این یافته، سیر تحول و تغییر پیراهن به شلوار در اسب‌‌‏سواران را نشان می‌‌‏دهد.

مشخص نیست که انسان‌‌‏ها اولین‎بار در چه زمانی با توجه به از دست دادن کیفیت پارچه، شروع به تولید پوشاک کردند؛ اما تخمین زده شده که تولید لباس به صد تا پانصد هزار سال پیش بر‌‌‏می‌‌‏گردد. اولین لباس‌‌‏ها، از پوست حیوانات، خز، علف، برگ، استخوان و صدف تهیه می‌‌‏شد. با وجود این‌که این لباس‎ها اغلب دارای برش بودند؛ اما با کشف سوزن‌هایی از جنس استخوان حیوانات، شواهدی را فراهم آورد که نشان می‌‌‏داد دوخت لباس‌های چرمی یا خزی، دست کم به ۴۰ هزار سال پیش برمی‌‌‏گردد. در زمان ظهور دوران نوسنگی، مزایای تولید الیاف بافته شده و کشف و تهیه‎ی لباس، تبدیل به یکی از تکنولوژی‌‌‏های بنیادین انسان در آن دوران شد. اولین الیاف رنگ شده در غاری ماقبل تاریخ در جمهوری گرجستان کشف شد که تاریخ آن به ۳۶ هزار سال پیش‎از میلاد می‌‌‏رسد.

اولین لباس تهیه شده از الیاف بافته شده، هم در اروپا و هم در آسیا، شامل لباس زنانه ساده، رَدا، توگا، لُنگ و لباس‌‌‏هایی گره‎ای شکل بود. اما در برخی موارد این پیشرفت‌‌‏ها پیچیده‌‌‏تر شده که می‌‌‏توان از نمونه‌‌‏های این پیشرفت، تهیه‌‌‏ی شلوار را ذکر کرد. محققان علاقه‎مندند بدانند این پیشرفت چه وقت و چرا اتفاق افتاده و یافته‌‌‏های جدید در پاسخ به این پرسش‌‌‏ها کمک کرده است.

این شلوار پشمی باستانی، دارای پاهایی راسته، بدون فاق و تزئیناتی بر روی پاچه‌‌‏های آن دارد. این شلوار از سه تکه پارچه‌‌‏ی پشمی به رنگ قهوه‌‌‏ای دوخته شده که دو تکه‌‌‏ی آن برای پاها و تکه‌‌‏ی دیگر برای فاق به‌‌‏کار رفته است. دوخت آن بدون برش بوده و بخش‎های بالای آن در سایز بزرگ دوخته شده و شکل پایانی آن شامل شکافی در دو طرف و رشته‌‌‏هایی برای بستن کمر می‌‌‏باشد.

این تیم باستان‌‌‏شناسی که توسط «اولارایک بک» و «مایک واگنر»، عضو موسسه‌‌‏ی باستان‌‌‏شناسی در برلین، رهبری می‌‌‏شد، اختراع باستانی شلوار را «دستاوردی بزرگ در تاریخ تهیه‌‌‏ی لباس» دانستند.

 این شلوار در مقبره‎هایی در گورستانی واقع در «گودال تاریم» در غرب دور چین یافت شده است که آب و هوای خشک و تابستان‌‌‏های گرم آن به حفظ اجساد انسان، لباس و دیگر مواد آلی کمک کرده است. این منطقه به «مومیایی‌‌‏های تاریم» -مجموعه‌‌‏ای از مومیایی‌‌‏هایی کاملاً سالم که دارای مشخصه‌‌‏هایی از منطقه‌‌‏ی قفقاز است- مشهور است.

باستان‌‌‏شناسان درون این مقبره، بقایای دو مرد میان‌‌‏سال، یک افسار چرمی تزئین شده، تکه‌‌‏‌‌‏ای از یک اسب چوبی، یک تبر جنگی، یک بازوبند چرمی برای محافظت از بازو، شلاق، دُم تزئین شده‌‌‏ی اسب، کمان و غلاف آن را یافتند. یافته‌‌‏های درون این مقبره نشان می‌‌‏داد که این دو مرد، جنگجو و رمه‌‌‏دار بوده‌‌‏اند و این یافته‌‌‏ها، تحقیقات قبلی را که اختراع شلوار را توسط رمه‌‌‏داران چادرنشین برای محافظت از بدن خود و همچنین برای آزادی حرکت در هنگام اسب‌‌‏سواری در سفرها و جنگ می‌‌‏دانستند، تأیید می‌‌‏کند.

به‌‌‏گفته‌‌‏ی «ویکتور مِیِر»، زبان‌‌‏شناس و رئیس بخش چین در دانشگاه پنسیلوانیا، «این کشف جدید، این نظریه را که شلوار توسط گله‌‌‏دارانِ سوار بر اسب اختراع شد وتوسط آن‌‌‏ها به گودال تاریم آورده شد، تأیید می‌‌‏کند.»

به باور مِیِر، اسب سواری اولین‌‌‏بار توسط رمه‌‌‏داران چادرنشین، حدود ۳۴۰۰ سال پیش آغاز شد و تهیه‌‌‏ی شلوار در مدت کوتاهی پس از آن در مناطق مرطوب‌‌‏تر به‌‌‏سمت شمال و غرب گودال تاریم آورده شد.

مقاله‌‌‏ی اصلی را در اینجا مشاهده کنید.

اپک تایمز در ۳۵ کشور و ۲۱ زبان منتشر می‌‌‏شود.