استرالیا به قطعنامه سازمان ملل در ارتباط با عضویت کامل فلسطین در این سازمان رأی مثبت داد.
این تصمیم استرالیا را در برابر دو متحد خود، آمریکا و اسرائیل، قرار می‌دهد که به پیشنهاد مجمع عمومی سازمان ملل در ۱۰ مه رأی منفی دادند.
در قطعنامه سازمان ملل (پی‌دی‌اف) اشاره‌ای به حماس یا گروگان‌ها نشده و تأکید شده که فلسطین واجد شرایط عضویت کامل در سازمان ملل است.
با این‌حال، آرای مثبت به عضویت فلسطینی‌ها در سازمان ملل منجر نمی‌شوند زیرا این امر مستلزم حمایت ۱۵ عضو شورای امنیت سازمان ملل است.
رأی مثبت استرالیا با رأی ممتنع بریتانیا، کانادا، اوکراین، ایتالیا، فنلاند، هلند، سوئد، سوئیس، اوکراین، فیجی و وانواتو نیز تفاوت داشت.
با این‌حال، این قطعنامه با حمایت ۱۴۳ کشور از جمله نیوزیلند، چین، روسیه، کره، فرانسه، نروژ، ژاپن، لهستان، ایسلند، قطر، اندونزی، عربستان سعودی، مکزیک، کلمبیا، شیلی، برزیل، هندوراس، نیکاراگوئه، پاناما و کاستاریکا مواجه شد.
در این قطعنامه ابراز تأسف شد که آمریکا با استفاده از حق وتوی خود در شورای امنیت سازمان ملل در ۱۸ آوریل از عضویت فلسطین در سازمان ملل جلوگیری کرده است.
رابرت وود، معاون سفیر آمریکا در سازمان ملل، این قطعنامه را بی‌ثمر توصیف کرد و افزود: «مذاکرات مستقیم بین اسرائیل و مقامات فلسطینی بهترین راه برای تشکیل کشور فلسطین است.»
او در این مجمع گفت: «آمریکا همچنان عقیده دارد که سریع‌ترین راه ممکن برای تشکیل کشور فلسطین و عضویت آن در سازمان ملل از مسیر مذاکرات مستقیم بین اسرائیل و مقامات فلسطینی می‌گذرد.»
پنی وانگ، وزیر امور خارجه استرالیا، ضمن دفاع از تصمیم این کشور توضیح داد که قطعنامه حاضر به واسطه شرط اصلی خود و اولویتی که برای راه‌حل دوکشوری قائل است، مورد توجه قرار گرفته است.
خانم وانگ افزود: «حماس راه‌حل دوکشوری را قبول ندارد. آن‌ها سازمانی تروریستی هستند که خود را وقف نابودی اسرائیل و قوم یهود کرده‌اند. به همین دلیل است که محکوم می‌شوند و باید هم محکوم شوند. این قطعنامه به دنبال تحقق راه‌حل دوکشوری و ایجاد امنیت برای هردو ملت است.»
با این‌حال، سایمون بیرمنگام، وزیر امور خارجه در سایه استرالیا، اظهار داشت که حمایت حزب کارگر از این قطعنامه حامل این پیام است که «خشونت و تروریسم زودتر از مذاکره و دیپلماسی به نتیجه می‌رسد.»
او گفت: «در قطعنامه‌ای که دولت آلبانیزی از آن حمایت کرده، هیچ اشاره‌ای به حماس نشده است؛ چه رسد به این‌که از تسلیم شدن این گروه سخن به میان آمده باشد. در این قطعنامه اشاره‌ای به آزادی گروگان‌های حماس نشده و حق موجودیت اسرائیل نیز به رسمیت شناخته نشده است.»
این قطعنامه به چه معناست؟
قطعنامه مورد حمایت استرالیا «حقوق و امتیازات» خاصی را در مجمع عمومی سازمان ملل به فلسطینی‌ها می‌دهد.
این حقوق، طرح قطعنامه‌های آیین‌نامه‌ای، پیشنهاد رأی‌گیری، صدور بیانیه و حضور در نشست کشورهای عضو به ترتیب حروف الفبا را شامل می‌شود.
در این قطعنامه تأکید شده که کشور فلسطین طبق ماده ۴ منشور واجد شرایط عضویت در سازمان ملل است.
این قطعنامه همچنین بر پشتیبانی از صلح پایدار در خاورمیانه و تحقق راه‌حل دوکشوری برای اسرائیل و فلسطین تأکید دارد تا هردو کشور در صلح و امنیت در مرزهای خود هم‌زیستی کنند.
در این قطعنامه از وتوی حق عضویت فلسطین توسط آمریکا ابراز تأسف شده است
این قطعنامه که از حمایت ۱۴۳ کشور از جمله استرالیا برخوردار بود، «تأسف و نگرانی عمیق» کشورها را از این‌که یک رأی مخالف در شورای امنیت مانع از عضویت فلسطین در سازمان ملل شد، ابراز می‌کند.
بریتانیا و سوئیس رأی ممتنع دادند.
تصویب قطعنامه در شورای امنیت مستلزم کسب ۹ رأی موافق و عدم وتوی پنج عضو دائمی- آمریکا، چین، فرانسه، فدراسیون روسیه و بریتانیا- است.
بیرمنگام: مسیر رسیدن به راه‌حل دوکشوری حائز اهمیت است
سایمون بیرمنگام، وزیر امور خارجه در سایه استرالیا، از دولت خواسته بود که پیش از رأی‌گیری با قطعنامه سازمان ملل مخالفت کند.
او ابراز نگرانی کرده بود که حمایت از این رأی‌گیری «بدترین پیام ممکن» را به جهان مخابره خواهد کرد.
آقای بیرمنگام گفت: «حمایت استرالیا از تغییر موضع دولت آلبانیزی حکایت دارد و می‌تواند پیام نادرستی به حماس منتقل کند و به دورنمای صلح بلندمدت آسیب بزند.»
او در بیانیه مطبوعاتی خود گفت: «این خطر وجود دارد که ایران، حماس، حزب‌الله و دیگرانی که حق موجودیت اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسند، به این قطعنامه دل خوش کنند.»
وزیر امور خارجه در سایه استرالیا گفت: «مسیر رسیدن به راه‌حل دوکشوری حائز اهمیت است و تنها از راه امنیت و احترام متقابل و به رسمیت شناختن حق موجودیت یکدیگر میسر می‌شود.»
او افزود: «اما این قطعنامه به شکلی تنظیم شده که انگار حملات هفتم اکتبر حماس هرگز اتفاق نیفتاده است؛ تهاجمی که تعداد تلفات یهودیان در یک روزِ آن از تلفات هولوکاست بیشتر بود.»
«جدا از دلهره ادامه فعالیتِ تروریست‌های حماس در غزه، این قطعنامه مسئله مرز بین اسرائیل و کشور احتمالی فلسطین، حق بازگشت فلسطینیان، اصلاحات حکومتی تشکیلات خودگردان فلسطین و تعهدات امنیتی آتی بین دو کشور را بی‌پاسخ می‌گذارد.»
آقای بیرمنگام افزود که با تن دادن به خواسته‌های تروریست‌ها و عدم دریافت امتیاز متقابل، این قطعنامه انگیزه طرفین را برای مذاکره کاهش داده و خطر حملات آتی را دوچندان می‌کند.
تونی ابوت، نخست‌وزیر پیشین استرالیا، ابراز تأسف کرد که دولت به «هشت دهه اجماع دوحزبی» در حمایت از قطعنامه‌های سازمان ملل پشت کرده و از محکوم کردن تروریسم و به رسمیت شناختن حق موجودیت اسرائیل در مرزهای خود چشم‌پوشی کرده است.
وانگ: حماس جایی در حکومت آینده غزه ندارد
خانم وانگ در بحبوحه حمایت استرالیا از قطعنامه سازمان ملل گفت که استرالیا با تلاش‌های بین‌المللی برای میانجی‌گری صلح همراهی می‌کند.
او گفت این قطعنامه به دنبال تثبیت راه‌حل دوکشوری است که امنیت بلندمدت را برای اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها به ارمغان می‌آورد.
خانم وانگ به خبرنگاران گفت: «این قطعنامه امکان مشارکت گسترده فلسطینیان در سازمان ملل را فراهم می‌کند. با تصویب این قطعنامه، جامعه بین‌المللی نشان می‌دهد که برای ایجاد پیشرفت ملموس در مذاکرات خواهان ازسرگیری گفت‌و‌گوها است.»
به گفته خانم وانگ، استرالیا همواره بر این باور بوده که راه‌حل دوکشوری تنها روزنه امید دستیابی به صلح پایدار در خاورمیانه است.
او گفت: «حماس جایی در حکومت آینده غزه ندارد» اما بر نقش تشکیلات خودگردان فلسطین تأکید کرد.
خانم وانگ افزود: «ما خواهان یک تشکیلات خودگردان فلسطینی هستیم که اصلاحات لازم را جهت پذیرش مسئولیت‌های خود در کرانه باختری در غزه انجام داده باشد.»
«ما خواهان یک حکومت فلسطینی هستی که به صلح پایبند باشد، دست به خشونت نزند و از آمادگی کافی برای مشارکت در فرایندهای سیاسی برخوردار باشد.»
