جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، در فرانسه به ایراد سخنرانی پرداخت. او در انتخابی راهبردی منطقه پوینت دی هوک را برای سخنرانی برگزید که جزو میدان‌های نبرد مهم در جنگ جهانی دوم محسوب می‌شود. بایدن از این سخنرانی برای انتقال پیام خود به رأی‌دهندگان آمریکایی در انتخابات آتی استفاده کرد.
رئیس‌جمهور سابق آمریکا، رونالد ریگان، همین منطقه را برای ایراد یکی از به‌یادماندنی‌ترین سخنرانی‌های خود در سال ۱۹۸۴ برگزید و از اهمیت تاریخی آن به نفع خود استفاده کرد.
بایدن در سخنرانی ۱۲ دقیقه‌ای خود بر اهمیت پاسداشت دموکراسی تأکید کرد و درباره خطرات چشم‌پوشی از دموکراسی هشدار داد و از درس عبرت تاریخ صحبت کرد.
بایدن گفت: «وقتی از دموکراسی- دموکراسی آمریکایی- حرف می‌زنیم، اغلب از ایده‌های بزرگی مثل زندگی، آزادی و جستجوی خوشبختی می‌گوییم. چیزی که به اندازه کافی درباره آن حرف نمی‌زنیم، این است که رسیدن به آن چقدر دشوار است.»
او گفت: «دموکراسی آمریکایی بیشترین سختکوشی را می‌طلبد: این‌که باور کنیم بخشی از اتفاق بزرگ‌تری هستیم و بدانیم که دموکراسی از یکایک ما آغاز می‌شود.»
بایدن برای بزرگداشت هشتادمین سالگرد «روز دی» به فرانسه رفت؛ روز تهاجم متفقین به نرماندی که نقش بسزایی در رهایی اروپا از چنگال آلمان نازی داشت.
مراسم بزرگداشت امسال بسیار بزرگ بود و با تشریفات رسمی و بازسازی واقعه در مقیاس بزرگ برگزار شد. این رویداد احتمالاً آخرین مراسم بزرگداشت بیش از ۲۰۰ کهنه‌سربازی بود که امسال در مراسم شرکت کردند و همگی بالای ۹۵ سال سن داشتند.
بایدن در اقدامی جسورانه بر فراز صخره‌ای در مقابل بنای یادبود تکاور آمریکایی در پوینت دی هوک در سواحل نرماندی به ایراد سخنرانی پرداخت. رئیس‌جمهور سابق آمریکا، رونالد ریگان، نیز ۴۰ سال پیش در «روز دی» در همین مکان سخنرانی کرده بود. به گفته مورخان، سخنرانی ریگان در گرامی‌داشت «مردانی که صخره‌ها را فتح کردند» حتی منتقدان جمهوری‌خواه او را نیز تحت تأثیر قرار داده بود.
ریگان با شور و اشتیاق گفت: «این‌ها پسران پوینت دی هوک هستند. این‌ها مردانی هستند که صخره‌ها را فتح کردند. این‌ها قهرمانانی هستند که به آزادی قاره کمک کردند. این‌ها قهرمانانی هستند که جنگ را به پایان رساندند.»
درحالی‌که شبحِ تجاوز روسیه اروپا را تسخیر کرده است، بایدن کوشید این دوران را با جنگ جهانی دوم مقایسه کند و سعی کرد به‌مانند ریگان بر اهمیت ائتلافی مثل ناتو تأکید کند.
او درباره تکاوران گفت: «دیکتاتور مخوفی که قاره را تسخیر کرده بود، سرانجام رقیب خود را پیدا کرد. روند جنگ عوض شد. آن‌ها در برابر تجاوز هیتلر ایستادگی کردند. شکی نیست که آن‌ها اکنون از آمریکا می‌خواهند که در برابر تجاوز پوتین در اروپا ایستادگی کند؟»
بنای یادبود تکاور پوینت دی هوک بر صخره‌ای در ۱۲ کیلومتری غرب ساحل اوماها و گورستان آمریکایی نرماندی قرار دارد؛ جایی که بایدن در مراسم هشتادمین سالگرد عملیات نرماندی در ۶ ژوئن به ایراد سخنرانی پرداخت.
این بنای یادبود را فرانسوی‌ها برای ادای احترام به تکاوران ارتش آمریکا ساختند؛ سربازانی که تحت فرماندهی سرهنگ جیمز ارل رادر در صبح «روز دی» از صخره‌های ۱۰۰ پایی بالا رفتند و توپخانه‌های آلمان‌ها را که خطر بزرگی برای فرود سربازان آمریکایی در سواحل اوماها و یوتا محسوب می‌شد، منهدم کردند.
یکی از مهمانان سخنرانی بایدن، جان واردل ۹۹ ساله بود که نزدیک به ۸۰ سال پیش از صخره‌های نرماندی بالا رفت. او و هم‌قطارانش از گردان دوم تکاوران در تهاجم «روز دی» به صعود از صخره‌ها پرداختند.
با گذشت دو روز از جنگ و عقب‌نشینی آلمان‌ها، ۷۷ تکاور کشته و ۱۵۲ نفر مجروح شدند.
این بنای تاریخی شامل یک ستون گرانیتی در بالای سنگر بتنی اصلی است که آلمان‌ها آن را به‌عنوان بخشی از استحکامات دیوار اقیانوس اطلس در امتداد سواحل فرانسه بنا کرده بودند.
بایدن گفت: «همیشه گفته‌ام. تاریخ نشان داده که آمریکایی‌های معمولی می‌توانند خارق‌العاده‌ترین کارها را به انجام برسانند. و هیچ نمونه‌ای بهتر از عملیات پوینت دی هوک نداریم که تکاورانی از دلِ مزارع، شهرها و دیگر نقاط آمریکا در آن حضور داشتند.»
او گفت: «امروز که این‌جا گردهم آمده‌ایم، فقط برای گرامی‌داشت کسانی نیست که در ۶ ژوئن ۱۹۴۴ شجاعت خارق‌العاده‌ای از خود نشان دادند. ما این‌جا هستیم که پژواک صدایشان را بشنویم. به آن‌ها گوش دهیم. زیرا ما را فرامی‌خوانند. از ما می‌پرسند چه کار خواهیم کرد. نمی‌خواهند از این صخره‌ها بالا برویم. آن‌ها می‌خواهند به ارزش‌های آمریکا وفادار بمانیم.»
مبارزه بایدن برای پیروزی مجدد
ریگان نیز مانند بایدن هنگام ایراد سخنرانی تاریخی خود در آستانه انتخاب مجدد بود. او نیز مانند بایدن با یک وضعیت اقتصادی چالش‌برانگیز دست‌و‌پنجه نرم می‌کرد.
وقتی ریگان در ژوئن ۱۹۸۴ در پوینت دی هوک سخنرانی می‌کرد، نرخ تورم از اوج ۱۵ درصدی خود فاصله گرفته بود اما همچنان بالای ۴ درصد بود. بهای انرژی بالا رفته بود و میانگین قیمت هر گالن بنزین براساس تورم به بیش از ۳ دلار رسید. به‌رغم تورم شدید، اقتصاد آمریکا ۶.۹ درصد رشد کرد و اشتغال رشد خارق‌العاده‌ای داشت. ریگان نیز با افزایش کسری بودجه، افزایش بدهی ملی و افزایش هزینه‌های فدرال دست‌و‌پنجه نرم می‌کرد.
تفاوت اصلی بین این‌دو رئیس‌جمهور، به نگرش مردم به کاخ سفید بازمی‌گردد. وقتی بایدن سخنرانی در پوینت دی هوک سخنرانی می‌کرد، نظرسنجی امرسون نشان می‌داد که محبوبیت او به ۳۷ درصد رسیده است. در مقابل، نرخ محبوبیت ریگان در ژوئن ۱۹۸۴ به ۵۴ درصد رسیده بود.
ریگان با پیروزی قاطع در ۴۹ ایالت و کسب حدود ۵۹ درصد از آرای مردم برای بار دوم در انتخابات به پیروزی رسید.
