مقامات ارشد پنتاگون در کنگره ایالات متحده عنوان کردند که ارتش چین در صورت تلاش برای محاصره تایوان، احتمالاً با شکست مواجه خواهد شد و خاطرنشان کردند که حمله به این جزیره دموکراتیک برای رژیم چین آسان نخواهد بود.
الی راتنر، دستیار وزیر دفاع ایالات متحده در امور امنیتی هند و اقیانوس آرام با اشاره به اینکه محاصره تایوان احتمالاً موفق نخواهد بود، افزود: «این یک ریسک بزرگ در رابطه با تشدید تنش برای جمهوری خلق چین است، جایی که احتمالاً باید در نهایت در نظر بگیرد که آیا می‌خواهد به کشتی‌های تجاری حمله کند یا خیر.»
الی راتنر استدلال کرد که این محاصره آن‌قدر برای اقتصاد جهانی ویرانگر خواهد بود که ائتلاف بین‌المللی را علیه اقدامات پکن بسیج خواهد کرد و تایوان نیز از متحدان بین‌المللی، منابع صنعتی، مواد خام، انرژی و سایر اقلام حیاتی را دریافت خواهد کرد و این موضوع شانس موفقیت پکن را کمرنگ می‌کند.
او گفت: «این یک خطر بزرگ برای جمهوری خلق چین و یک اشتباه محاسباتی بزرگ است.»
از سوی دیگر ژنرال جوزف مک گی که استراتژی، سیاست و برنامه‌ریزی ستاد مشترک پنتاگون را مدیریت می‌کند، تصریح کرد که محاصره تایوان با توجه به موانع بسیار محتمل نیست.
«من فکر می‌کنم این یک گزینه است، اما احتمالاً گزینه بسیار محتملی نیست. صحبت کردن در مورد محاصره بسیار ساده‌تر از محاصره واقعی است.»
وی خاطرنشان کرد که تایوان تهدید محاصره را جدی تلقی می‌کند و «مسئولیت دارد کشور خود را به‌گونه‌ای تامین کند و به مقدار کافی ذخیره غذایی داشته باشد که شهروندان بتوانند در مقابل محاصره طولانی مدت زنده بمانند.»
در چند سال اخیر، پکن فشار نظامی را علیه تایوان افزایش داده است. ویلیام برنز، رئیس سازمان سیا در ماه فوریه هشدار داد که شی جین‌پینگ، رهبر چین دستور داده است که نیروهای نظامی این کشور تا سال ۲۰۲۷ برای حمله به تایوان آماده باشند. هر چند که این ضرب‌الاجل ممکن است زمان‌بندی واقعی حمله نظامی را نشان ندهد؛ اما رئیس سازمان سیا گفت که تعین چنین تاریخی نشان دهنده «جدیت» حکومت چین در تعقیب این هدف است.
گفتنی است که در یک بازه ۲۴ ساعته از ساعت ۶ صبح روز یکشنبه گذشته، حزب کمونیست چین ۱۰۳ جت جنگنده را به اطراف جزیره تایوان اعزام کرد، اقدامی تحریک‌آمیز که مقامات دفاعی تایوان را بر آن داشت تا آن را «مخرب» خوانده و محکوم کنند.
مائو نینگ، سخنگوی وزارت امور خارجه چین نیز در ۱۸ سپتامبر به خبرنگاران گفت که «خط میانی» در تنگه تایوان وجود ندارد. هر چند پکن هرگز به طور رسمی خط مرزی ۸۰ کیلومتری بین سواحل چین و تایوان را به رسمیت نشناخت، اما عمدتاً در برابر فشار ایالات متحده برای عبورنکردن از خط میانی که در طول جنگ سرد در سال ۱۹۵۴ در پیمان دفاع متقابل ایالات متحده و تایوان ایجاد شد، از این خط مرزی عبور نکرده است.
وزارت دفاع تایوان در گزارشی که ۱۲ سپتامبر منتشر شد، اعلام کرد که پکن فعالیت‌های نظامی خود را در امتداد ساحلی که به سمت جزیره تایوان قرار دارد، افزایش داده و جنگنده‌ها، پهپادها همچنین بالن‌های هواشناسی و هواپیماهای غیرنظامی برای اهداف جاسوسی در این منطقه مستقر کرده است.
البته ژنرال ارتش آمریکا استدلال می‌کند که انجام یک حمله از روبرو به تایوان کار آسانی نخواهد بود.
مک گی تأکید کرد که این «یک حمله غافلگیرانه نخواهد بود، زیرا آنها باید ده‌ها هزار یا شاید صدها هزار سرباز را در ساحل شرقی مستقر کنند، و این یک سیگنال روشن برای حمله است.»
او افزود که اجرای یک عملیات ترکیبی حمله از دریا و هوا “بسیار پیچیده” خواهد بود، نه تنها به دلیل اینکه نیروهای نظامی چین باید در عبور از تنگه تایوان مسافتی حدود ۹۰ تا ۱۲۰ مایل را طی کنند، بلکه به دلیل اینکه نیروهای مهاجم در برابر حملاتی که در این مسیر به آنها می‌شود آسیب‌پذیر هستند.
تجاوز نظامی تنها راهی نیست که رژیم کمونیستی حاکم چین بر همسایه خود که به طور دموکراتیک اداره می‌شود، فشار می‌آورد.
تسای اینگ ون، رئیس جمهور تایوان، در یک سخنرانی ویدئویی یک رویداد جانبی مجمع عمومی سازمان ملل متحد، خاطرنشان کرد که پکن هر روز «میلیون‌ها حمله سایبری و همچنین تمرینات نظامی مکرر و سایر اشکال فعالیت‌ها را برای اعمال فشار حداکثری بر تایوان و دوستانش انجام می‌دهد.»
