دو نخست‌وزیر دیگر از جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا، خواستند نشست نخست‌وزیران درباره مالیات کربن را برگزار کند.
اسکات مو، نخست‌وزیر ساسکاچوان، و داگ فورد، نخست‌وزیر انتاریو، در نامه‌ای به تاریخ ۵ آوریل درخواست ملاقات با نخست‌وزیر کانادا را مطرح کردند. نخست‌وزیر آلبرتا، نیوفاندلند و نیوبرانزویک پیش‌تر موفق به دیدار ترودو شدند.
آقای مو در نامه خود گفت: «مالیات کربن غیرقابل تحمل، ناعادلانه و بی‌اثر است. جهت تضمین عدالت برای همه کانادایی‌ها، درخواست نخست‌وزیران فیوری، هیگز و اسمیت را تکرار می‌کنم و از شما می‌خواهم برای برگزاری جلسه نخست‌وزیران جهت بحث درباره مالیات فدرال کربن تمهیدات لازم را بیندیشید.»
ساسکاچوان در اعتراض به اقدام دولت مبنی بر معافیت سوخت گرمایش خانگی از مالیات، دریافت مالیات کربن از سوخت گرمایش خانگی را از ۱ ژانویه متوقف کرد. این وقفه در درجه اول به نفع آتلانتیک کانادا خواهد بود. پیشنهاد پاییز گذشته ساسکاچوان مبنی بر معافیت گاز طبیعی و سایر اشکال پرمصرف گرمایش خانگی توسط نخست‌وزیر رد شد.
در نامه آقای مو آمده است: «اصلاحات دولت فدرال صرفاً برای برخی از کانادایی‌ها صرفه اقتصادی دارد و به نابرابری در بین خانواده‌ها براساس محل زندگی‌شان دامن زده است.»
داگ فورد، نخست‌وزیر انتاریو، گفت که مالیات کربن تأمین مخارج زندگی را دشوارتر می‌کند.
در این نامه آمده است: «افزایش ۲۳ درصدی مالیات کربن به افزایش شدید قیمت گاز در انتاریو منجر شده که در هفته جاری به سطح بی‌سابقه‌ای رسید. این مسئله باعث شده که مردم بیش از هر زمان دیگری نگران تأمین مخارج زندگی خود باشند… مالیات کربن همه چیز از مواد غذایی گرفته تا گرمایش خانگی را گران‌تر می‌کند.»
آقای فورد اوایل هفته جاری گفت اگر آقای ترودو در افزایش مالیات کربن بازنگری نکند، در انتخابات فدرال بعدی که پاییز ۲۰۲۵ برگزار می‌شود، شکست خواهد خورد.
آقای فورد در کنفرانس مطبوعاتی ۲ آوریل به خبرنگاران گفت: «مالیات کربن باید لغو شود؛ در غیر این‌صورت، نخست‌وزیر کانادا یک سال و نیم دیگر از سمت خود کنار خواهد رفت. به همین سادگی.»
به نظر می‌رسید آقای ترودو در کنفرانس خبری ۵ آوریل در کلگری با هرگونه پیشنهاد درباره برگزاری جلسه مذاکره مخالف است.
خبرنگاری به‌طور مستقیم در رابطه با برگزاری جلسه مشورتی از ترودو پرسید و او در پاسخ از مالیات کربن به‌عنوان راهی برای مقابله با تغییرات اقلیمی تمجید کرد و گفت این طرح ۸ نفر از هر ۱۰ کانادایی را غنی‌تر می‌کند.
آقای ترودو گفت: «فرصت‌های بزرگی برای کسبوکارها، نواندیشان و کانادایی‌ها وجود دارد که خودشان را وقف حل چالش‌های مربوط به دنیای خالص صفر کرده‌اند. اما باید دست به کار شویم. از این‌رو، روی ایجاد آلودگی در اقصی نقاط کشور قیمت می‌گذاریم و پول آن را به جیب کانادایی‌های سخت‌کوش بازمی‌گردانیم.»
نخست‌وزیر کانادا در پاسخ به پرسشی مبنی بر تشکیل جلسه مشورتی گفت نخست‌وزیران کشور پیش‌تر درباره این موضوع گفت‌و‌گو کرده‌اند.
آقای ترودو ضمن اشاره به جلساتی که در سال ۲۰۱۶ برگزار شد، گفت: «قبلاً جلسه‌ای درخصوص قیمت‌گذاری کربن داشتیم. همه نخست‌وزیران گردهم آمدند تا روی ایجاد یک چارچوب کانادامحور درخصوص تغییرات اقلیمی کار کنند. در بخشی از این چارچوب به ایجاد سازوکاری اشاره شد که تضمین کند ایجاد آلودگی در هیچ کجای کشور بی‌هزینه نیست.»
آقای ترودو همچنین به ویدئوی سه سال پیش دانیل اسمیت، نخست‌وزیر آلبرتا، اشاره کرد که نشان می‌داد خانم اسمیت قبل از نخست‌وزیری از طرح مالیات کربن حمایت می‌کرد.
با این‌حال، خانم اسمیت در ۵ آوریل به خبرنگاران گفت آن حرف‌ها را در مقطعی زده که مالیات کربن فدرال به‌مراتب کمتر بود.
خانم اسمیت به خبرنگاران گفت: «ترودو مجبور شده به حرف‌های سه سال پیش من اشاره کند و این به وضوح نشان می‌دهد که نمی‌تواند از موضع فعلی خودش دفاع کند. اگر به یاد داشته باشید، دولت چند سال پیش قول داده بود مالیات کربن بیش از ۵۰ دلار به‌ازای هر تن نخواهد بود. همچنین خبری از سقف انتشار گازهای گلخانه‌ای، سقف انتشار متان، شبکه‌های برق خالص صفر و کنار گذاشتن تدریجی خودروهای بنزینی نبود. ترودو در چند سال گذشته به انباشت هزینه‌های مازاد دامن زده و محاسبات ما را به‌طور کلی تغییر داده است. مالیات کربن ما اکنون به ۸۰ دلار به‌ازای هر تن رسیده و قرار است به ۱۷۰ دلار به‌ازای هر تن برسد.»
به گفته خانم اسمیت، حتی افسر بودجه پارلمانی نیز معتقد است که هزینه مالیات بیشتر برای اکثر خانواده‌ها فراتر از مبلغی است که قرار است به آن‌ها بازگردانده شوند.
خانم اسمیت همچنین به این نکته اشاره کرد که کسبوکارها هیچ تخفیفی نمی‌گیرند.
او گفت: «همه این هزینه‌ها درنهایت به قیمت تمام‌شده کالاهایی که مردم می‌خرند اضافه می‌شود و به همین‌خاطر است که می‌گوییم همچنان با بحران تورم مواجه هستیم. کاری که ترودو انجام می‌دهد، صرفه اقتصادی ندارد و مردم استان‌های مختلف از احزاب مختلف به طرق مختلف به او گوشزد می‌کنند… ۷۰ درصد از کانادایی‌ها چنین عقیده‌ای دارند.»
