گسترش اقدامات تنشآفرین رژیم کمونیستی چین در آسیا و تلاش برای نفوذ در مناطق دیگر جهان باعث شده که حزب دموکرات مسیحی آلمان برنامهریزی برای تغییر مواضع عملگرایانه خود در قبال رژیم چین را در دستور کار خود قرار داده و برخلاف رویه ۱۶ساله آنگلا مرکل که تلاش میکرد صلح با این قدرت جهانی را از طریق گسترش تجارت حفظ کند، رویکرد دیگری را اتخاذ کند.
پولتیکو در گزارشی با اشاره به این مطلب مینویسد که این راهبرد حزب دموکرات مسیحی یک تغییر مسیر قابلتوجه برای محافظهکاران آلمانی است که در طول بیش از ۱۵ سال حضور در قدرت تلاش کردند با نزدیکشدن و وابستگی متقابل اقتصادی با چین و روسیه روابط خود را با این دو کشور تنظیم نمایند. تهاجم مسکو به اوکراین و موضع تهاجمی فزاینده پکن در منطقه آسیا و فراتر از آن، باعث شده تا رهبران این حزب آلمانی به تجدیدنظر در راهبرد خود بیندیشند.
بر اساس پیشنویس سند اعلام موضع این حزب که توسط پولیتیکو مشاهده شده است، محافظهکاران میگویند که ایده حفظ صلح از طریق همکاری اقتصادی در مورد روسیه و همچنین چین شکستخورده است. این سند ۲۲ صفحهای که قرار است توسط گروه پارلمانی راست میانه دموکرات مسیحی – سوسیال مسیحی در بوندستاگ در اواسط آوریل تصویب شود، نکات کلیدی در خصوص سیاست جدید در قبال چین را تشریح میکند.
یوهان وادفول، نماینده حزب دموکرات مسیحی، دراینخصوص میگوید: «ما به این دلیل این سند را آماده کردیم که دولت آلمان به طور قابلتوجهی از برنامهها در خصوص اسناد کلیدی سیاست خارجی و امنیتی عقبمانده است.»
در مقدمه این سند اعلام موضع آمده است که «ظهور چین کمونیستی چالش اصلی و اساسی قرن بیست و یکم برای همه دولتهایی است که به دنبال حفظ، تقویت و محافظت از نظم بینالمللی مبتنی بر قوانین هستند.» گروه پارلمانی دموکرات مسیحی – سوسیال مسیحی میگوید آماده اجماع ملی با دولت شولتس است. به گفته این گروه، اجماع درباره استراتژی امنیت ملی و راهبرد در قبال چین باید دراینخصوص موردتوجه قرار گیرد.
بر اساس این سند رابطه با چین به همان شکل سهگانهای توصیف شده که در سال ۲۰۱۹ توسط کمیسیون اروپا تدوین و در توافقنامه ائتلافی دولت کنونی آلمان نیز مشاهده میشود. بر اساس این استراتژی، این کشور آسیایی بهعنوان یک شریک، رقیب اقتصادی و رقیب سیستمی دیده میشود.
اما سند تازه گروه پارلمانی دموکرات مسیحی – سوسیال مسیحی تأکید میکند که سیاست باید از موضع عملگرایانه و دوستدار پکن در قبال چین، بهویژه در مورد تجارت، فاصله بگیرد. در متن آمده است: «ما نباید چشمان خود را بر این واقعیت ببندیم که چین به ابتکار خود تعادل را تغییر داده و بهوضوح هسته اصلی روابط را به سمت رقابت سیستماتیک سوق داده است.»
چنین تأکیدی از سوی این گروه محافظهکار با توجه به ترجیح طولانی مدت آن برای همکاری اقتصادی و نزدیک شدن سیاسی به چین و روسیه در زمان مرکل قابلتوجه است. چرا که این حزب به رهبری مرکل همواره از گسترش همکاریهای اقتصادی اتحادیه اروپا با روسیه و چین حمایت میکرد. بهعنوان نمونه، مرکل قبل از ترک قدرت، یک قرارداد سرمایهگذاری بزرگ اتحادیه اروپا و چین را پیگیری کرد، هرچند که بعداً به دلیل تحریمهای پکن علیه نمایندگان پارلمان اروپا، این قرارداد اساساً توسط پارلمان اروپا متوقف شد.
