جمعیت چین در سال ۲۰۲۴ برای سومین سال متوالی کاهش یافت. بر اساس اعلام اداره ملی آمار چین، جمعیت این کشور با کاهش ۱.۳۹ میلیون نفری به ۱.۴۰۸ میلیارد نفر رسید، در حالی که این رقم در سال ۲۰۲۳ معادل ۱.۴۰۹ میلیارد نفر بود. این کاهش به دلیل پیشی گرفتن تعداد مرگومیر از افزایش اندک تولدها رخ داده است.
به گزارش رویترز، در سال ۲۰۲۴، تعداد تولدها در چین به ۹.۵۴ میلیون نفر افزایش یافت که نسبت به ۹.۰۲ میلیون نفر در سال ۲۰۲۳ رشد نشان میدهد. نرخ زاد و ولد نیز به ۶.۷۷ تولد به ازای هر ۱۰۰۰ نفر رسید، اما همچنان از تعداد مرگومیر (۱۰.۹۳ میلیون نفر) کمتر است.
کارشناسان علت اصلی این کاهش را در دلایل ساختاری مانند اجرای سیاست تکفرزندی از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۵ و روند سریع شهرنشینی میدانند. مهاجرت گسترده از مناطق روستایی به شهرها و هزینههای بالای زندگی در شهرها، از جمله مراقبت از کودکان و آموزش، نقش مهمی در کاهش تمایل به فرزندآوری داشته است.
چالشهای پیشرو: کاهش نیروی کار و افزایش جمعیت سالمند
جمعیت افراد در سن بازنشستگی (۶۰ سال به بالا) در سال ۲۰۲۴ به ۳۱۰.۳۱ میلیون نفر رسید که ۲۲ درصد کل جمعیت چین را تشکیل میدهد. پیشبینی میشود این رقم تا سال ۲۰۳۵ به بیش از ۴۰۰ میلیون نفر افزایش یابد.
آکادمی علوم چین هشدار داده است که سیستم بازنشستگی این کشور تا سال ۲۰۳۵ با کمبود منابع مالی روبهرو خواهد شد، امری که فشار بیشتری بر دولتهای محلی وارد میکند.
دولت چین در سال ۲۰۲۴ مجموعهای از تدابیر را برای مقابله با کاهش جمعیت اجرا کرد، از جمله درخواست از دانشگاهها برای گنجاندن آموزش ازدواج و عشق در برنامههای درسی و تأکید بر فرزندآوری در «سن مناسب». با این حال، جمعیتشناسان معتقدند که بدون تغییرات اساسی در شبکه امنیت اجتماعی و حذف تبعیض جنسیتی، این بحران قابل حل نخواهد بود.
تعداد افراد ساکن در شهرها در سال ۲۰۲۴ با افزایش ۱۰.۸۳ میلیون نفری به ۹۴۳.۳ میلیون نفر رسید، در حالی که جمعیت روستایی به ۴۶۴.۷۸ میلیون نفر کاهش یافت. این روند نشاندهنده شتاب بیشتر در شهرنشینی است که به پیچیدهتر شدن بحران جمعیت دامن زده است.
چین با چالشی جدی در مسیر توسعه اقتصادی خود روبهروست که نیازمند برنامهریزیهای بلندمدت و اصلاحات ساختاری گسترده است.