
اصول طب چینی قدمتی طولانی تر از آنچه شواهد نشان می دهد دارد. برخی می گویند که متون پزشکی امپراطور زرد (هوآنگ دی نی چینگ) حدود ۲۰۰۰ سال و برخی دیگرنیز می گویند که این متون حتی بیش از ۳۰۰۰ سال در درمان بیماریها کاربرد داشته است.
کتاب های بسیاری از قبیل تب تیفوس، و شن نونگ بن کائوجینگ در این زمینه وجود دارد. اما تعداد آنها مهم نیست، مهم این است که محتوای آنها از اصول یین و یانگ منحرف نشده است.
در طول تاریخ، طب چینی، در درمان بیماریها اصول یین و یانگ را تغییر نداده است. به علت رشد سریع علم نوین که مبتنی بر مشاهده و تجربه است، افراد سعی میکنند اصول یین و یانگ و پنج عنصر را به طور مفهومی و فلسفی درک کنند که این امر باعث میشود نتوانند از آن در درمان بیمارها استفاده کنند.
امروزه، مطالعه در زمینه طب چینی سطحی و جزئی است. به عنوان مثال، درفرمولی خاص بیشتر تأثیرات اجزای ترکیبی آن مورد توجه است تا اثرات متقابل بین یین، یانگ، و پنج عنصر آن. ازاین رو امروزه طب چینی به خوبی و کیفیت گذشته نیست.
اساس طب چینی بر چه چیزی استوار است؟ بر تائو. افراد امروزی اطلاعات چندانی در باره تائو ندارند، اما تفاسیر بسیار زیادی درباره آن وجود دارد.
در دورههای کهن، سرشت بشری بسیار والا بود. اگر فردی کلمه تائو را یادآور می شد، افراد به خوبی معنای درونی آن را میدانستند. اعمال و رفتار روزمره مردم از اصول تائو تبعیت می کرد: آنها اعمال نیک انجام داده و تقوی پیشه می کردند.
تئوری طب چینی از تائو نشات گرفت. بنابراین، یین، یانگ، و آن پنج عنصر از اصول بنیادین طب چینی هستند. اگر طب چینی از اصول تائو منحرف شود، ازبین می رود. همینطور اگر در آموزش طب چینی از علم نوین استفاده شود، نتیجه بدست آمده به کیفیت طب غربی نخواهد بود.
از آنجا که یین، یانگ، و پنج عنصر، تجلی اصول تائو در سطحی خاص هستند، در این سطح، همه چیز بدون توجه به چگونگی تغییر آنها، از یین، یانگ، و آن پنج عنصر سرچشمه می گیرد. درنتیجه یین، یانگ، و پنج عنصر می توانند هر مسئله ای دراین سطح را حل کنند.
طبق فرهنگ سنتی چین، اصولی شبیه به این، نه تنها تحت کنترل موجودات بشری نیستند، بلکه از سوی موجودات الهی منتقل شدهاند. به به همین خاطر است که طب چینی طی هزاران سال حفظ شده و جاودانه مانده است.