فرسنگ ها دور از خانه ام، نگاهی به آینه می کنم که ببینم دوربین جاسوسی‌ام دیده می‌شود یا نه. من در پکن هستم، در چین، به بند کوله پشتی‌ام دوربینی روزنه‌ای نصب کرده‌ام.
پس از دیدن چشمان خودم در آینه، ترس عمیقی به قلبم نفوذ می‌کند. دستگیر شدن به جرم جاسوسی در سرزمین چین جرم کمی نیست. جرم های سبک‌تر محکومیت اعدام دارند.
بعد از ۸ کیلومتر پیاده‌روی تند و توام با ترس تا میدان تیان آن من، مبهوت وسعت آن شدم. غیر قابل تصور است که روزی همین میدان مملو ازتانک و دانشجو شده است. هوا روشن و سرد است. همان طور که باد سرد و آرام شمال به صورتم می‌خورد، به تیر پرچم اصلی نگاه می‌کنم. به وعده‌گاه رسیده‌ام، تنها ایستاده‌ام و منتظرم کارشان را شروع کنند.
در زمانی کوتاه، حدود ۳۰ نفر از بیش از ۱۰ کشور دنیا در حالی که پرچم‌های کشورشان را به تن دارند، برای درخواست پایان آزار و شکنجه فالون گونگ دور هم جمع می‌شوند. با یک اشاره، در مدیتیشن می‌نشینند و چند نفر هم بنر طلایی رنگ ۴ متری را که سه کلمه درشت چینی به معنای “حقیقت، نیکخواهی، بردباری” رویش نوشته شده است، باز می‌کنند. در کمتر از ۳۰ ثانیه صدای آژیر ماشین‌های پلیس از هر سو به گوش می‌رسد.
ده سال پیش بود- (۲۰ نوامبر۲۰۰۱)
ماه های زیادی پس ازآن، افراد بیشتری از سراسر دنیا با ملیت‌های مختلف به چین سفر کردند تا مردم چین را در مورد آزار و شکنجه ناعادلانه‌ای که در سرزمینشان اتفاق می‌افتد و تهمتی که به فالون گونگ زده شده می‌شود، بیدار کنند.
درخواست برای بیداری وجدان ها
این درخواست تیتر اول خبرها در سراسر دنیا شد و قسمت موفقیت‌آمیز هدفمان بود. کسانی که تابه حال در مورد آزار و شکنجه فالون گونگ نشنیده بودند، حالا در موردش می‌دانستند. این اطلاع رسانی اولین قدم به سمت جذب حمایت مردم بیشتری بود که خواستار توقف آزار و شکنجه رژیم چین شوند.
به هر حال، قلب‌هایمان خواستار تغییر مسائل در چین بود. درخواست برای این بود که به مردم چین که توسط رسانه‌های مسدود شده، در خفقان بسر می‌برند، بگوید که برخیزند و کورکورانه از آزار و شکنجه غیر قانونی پیروی نکنند.
طی ده سال گذشته بیشتر درک کردیم که موضوعی که برای آن دادخواهی نمودیم، تا چه حد دشوار بود.
چین فرهنگی غنی و کهن دارد که افتخاری وصف ناشدنی و بی نظیر برای مردمانش به همراه داشته است. این افتخار به واسطه آموزه‌های مبتنی بر شرافت، وفاداری، نیکخواهی، وظیفه‌شناسی و برجسته‌تر از همه در طلب حقیقت بودن شکل گرفته است. هر سلسله اهمیت معنویت را درک کرده و اگر چه هر تغییر سلسله ای با آشوب همراه بوده، پس از این تغییر مردم چین تقریبا صدها سال با همدلی زندگی کرده‌اند.
اما در دوره حزب کمونیست چین، قوانین با هر دوره دیگری در تاریخ چین متفاوت است.
حزب کمونیست چین، از زمان تصرف و تغییر قوانین چین در سال ۱۹۴۹، با بر پایی کمپین‌های بی‌شماری علیه شهروندان چین و با خراب کردن روابط بین آنان، آن‌ها را دشمن هم ساخته تا مطمئن شود که هیچ خطری قدرت حزب را تهدید نمی‌کند. نتیجه اینکه حدود ۸۰ میلیون نفر به مرگ غیر طبیعی مرده‌اند.
حزب بحران های زیادی را یکی پس از دیگری به وجود آورده است: قحطی شدید دهه ۵۰ در طول سیاست کذایی “یک قدم به جلو” که عامل آن رژیم چین بود، انقلاب فرهنگی وحشت‌آور که اواسط دهه ۶۰ آغاز شد و مذهب را هدف قرار داد و نابود کرد و بی نیاز بودن به معنویات را باب نمود، قتل عام میدان تیان آن من در سال ۱۹۸۹ که امیدهای کوچک اصلاحات دموکراتیک را خاموش کرد، آزار و شکنجه فالون گونگ که هنوز هم ادامه دارد و موارد دیگر.
درنتیجه، دست کم یک نفر از اقوام هر خانواده در چین توسط حزب کمونیست چین شکنجه شده‌است. هنوز هم، خیلی از مردم چین به دلیل این ترور بی پایان، تا حدودی از حزب کمونیست چین و تبلیغات دروغینش کورکورانه پیروی می‌کنند.
وضعیت ناگوار اخلاقیات در چین
چین در دستان حزب کمونیست به مکانی تبدیل شده که مردم مجبورند بدون آزادی عقیده زندگی کنند، جایی که مردم از ترس دستگیر‌شدن و شکنجه جرأت ندارند حتی یک کلمه اشتباه بگویند و مکانی که خواستن خوبی برای دیگران، ایستادگی برای اصول اخلاقی و درستکاری، جای خود را به ترس، حسادت، خودخواهی و بی بندوباری داده است.
مردم در سراسر چین روزانه شاهد دستگیری‌های ناعادلانه، بدرفتاری، تبعیض و رفتارهای غیرانسانی علیه گروه‌ها هستند. شامل حملات علیه اویغورها و تبتی‌ها، سخت گیری به مسیحی‌ها و کاتولیک‌ها، ساکت و زندانی کردن وکلای حقوق بشر، بی عدالتی ها در مورد کسانی که خانه هایشان برای پولدارتر شدن مقامات عالی‌رتبه محلی تخریب شده‌است. تهدید کردن والدین برای توقف اعتراضات در مورد مرگ کودکانشان بر اثر ویرانی مدارس در زلزله سی چوآن. این فهرست پایانی ندارد.
به مدت ۱۲ سال جامعه چین شاهد دستگیری، شکنجه و کشتار تمرین‌کنندگان فالون گونگ بوده است. ده‌ها هزار نفر از تمرین‌کنندگان زندانی در بیمارستان‌های دولتی به قتل رسیدند تا تجارت پیوند اعضای رژیم چندین میلیارد درآمد داشته باشد.
تاثیرات آن بر اخلاقیات جامعه هر روز بیشتر و بیشتر قابل مشاهده است.
فیلمی از کودک دوساله‌ای را بر روی یو تیوب دیدم که در فروشگاهی در چین از پدر و مادرش جدا شد و به خیابان رفت. دو ماشین ون به او زدند و در حال مرگ وسط خیابان افتاده بود. ۱۸ نفر رد شدند بدون اینکه بایستند یا کمکی کنند. تولید کنندگان چینی برای بدست آوردن پول، شیر مسموم، غذای کودک مسموم، داروهای فاسد یا رقیق شده، و مصالح ساختمانی آلوده به مصرف کنندگان می‌فروشند.
از تقدیر تا آزار و شکنجه
هر صبح یکشنبه من و مادرم باهم تمرین‌های فالون گونگ را در پارکی نزدیک خانه انجام می‌دهیم. بعضی وقت ها هنگام مدیتیشن چشمانم را باز می کنم و به مادرم نگاه می کنم. ۷۰ ساله است ولی با حالت بسیار خوبی می نشیند، چشمانش آرام بسته شده‌اند و لبانش لبخند کوچکی دارند. خیلی آرام به نظر می آید. به خاطر می آورم وقتی اعضای خانواده‌ام دعوا می‌کردند وآتش خشم در خانه نه چندان شاد ما شعله می کشید. برایم مثل معجزه است که چطور در کمتر از یک سال این روش معنوی به ظاهر ساده، آرامش را به زندگی خانواده من آورد.
چهره آرام مادرم کاملا در تضاد با چهره‌های سراسیمه مردم چین آن روز در میدان تیان آن من است.
فراموش کرده‌اند که حزب کمونیست در ابتدا فالون گونگ را تحسین کرد و به دلیل منفعت‌هایی که برای مردم چین به ارمغان آورد، جوایزی به آن اهدا شد. همچنین دیوان امنیت عمومی به دلیل “برگرداندن خصلت مخالف با ارتکاب جرم و تبهکاری به مردم چین ” به فالون گونگ تبریک گفت.
اما فقط چند سال پس از اهدا جایزه، محبوبیت فالون گونگ برای حزب کمونیست فاسد، حسی از تهدید را بوجود آورد. زیرا پیروان این روش معنوی اصولی مستقل از ایدئولوژی حزب داشتند. بدین ترتیب آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹ آغاز شد.
از آن جایی که تمرین کنندگان در چین سال‌ها به طریقی صلح‌آمیز و صبورانه به این مسئله پاسخ دادند و با دادخواهی برای پایان دادن این آزار و شکنجه و تضمین حق تمرین فالون گونگ قدمهایی برداشته بودند، امید آن بود که حزب کمونیست چین روش خود را تغییر دهد.
در سال ۲۰۰۶، مردم دنیا فهمیدند که چرا حزب کمونیست چین به مبارزه‌اش علیه فالون گونگ ادامه داد. آقای چن یانگ لین، مقامی رده بالا در کنسولگری چین در استرالیا از سمت خود استعفا داد و بیان کرد: “حزب کمونیست چین همیشه ثبات قدرتش را برپایه غضب، دروغ و حمایت از الحاد بنا نهاده است. نمی‌توانستند تلاش های مسالمت آمیز تمرین کنندگان فالون گونگ را برای حمایت از آزادی عقیده درک کنند. حالا احساس می‌کنند که نباید اجازه دهند مردم در مورد آنچه بر سر فالون گونگ آورده اند بدانند.”
نگاهی به آینده
امروزه میلیون ها نفر در سراسر دنیا آموزه‌های فالون گونگ را گرامی داشته و اخلاقیاتی را که در زندگی‌شان به ارمغان آورده است مرکز توجه قرار می‌دهند. چیزی که چین شدیدا به آن نیاز دارد.
ده سال پس از آن دادخواهی در میدان تیان آن من، اقدامات بی شماری از طرف تمرین کنندگان و شهروندانی که به درک مشابهی رسیدند، انجام شد.
هنوز هم میلیون‌ها تمرین کننده در داخل چین، مکان‌هایی برای چاپ برگه ها و اعلامیه ها دارند و آن ها را میان همشهریان خود پخش می‌کنند. تمرین کنندگان فالون گونگ خارج از چین، فایروال استیت آف د آرت را ساخته‌اند تا مانع مسدودسازی اینترنتی رژیم چین شوند. تبادل اطلاعات جدید ما بین بیش از ۱۰۵ میلیون چینی در داخل و خارج چین در جریان است که عضویت در حزب کمونیست چین و سازمان های وابسته را محکوم می‌کند.
هزاران نفر از صاحب‌منصبان کشور های سراسر دنیا برای همکاری با فالون گونگ برخاسته‌اند. میلیون ها نفر در سراسر دنیا دادخواهی‌هایی را امضا کرده و درخواست هایی مبنی بر پایان دادن آزار و شکنجه غیر قانونی و محاکمه افراد مسئول بر اساس عدالت نوشته‌اند.
با این که ده سال گذشته‌است ولی انگار همین دیروز بود. قلبم به شدت می‌زد، درحالیکه با ریکشا تا هتلمان در پکن به سرعت می‌رفتم و میدان تیان آن من پشت سرم محو می‌شد. تنها سوالم این است: آیا ما موفق شدیم یا شکست خوردیم؟
با گذشت ده سال، برایم بسیار مایه افتخار است که در کنار دیگر تمرین کنندگان برای خاطرمردم دیگر در مقابل استبداد ایستاده بودم.
در طول تاریخ، خوبی و پلیدی در داستان های ترسناک و الهام بخش نبرد می‌کردند. هم اکنون این خط قرمز ما بین خوبی و پلیدی، بیش از پیش مشخص شده است. امروز از صمیم قلب آرزو می کنیم که مردم بیشتری در سمت درست بایستند.
