وزارت امور خارجه هند روز جمعه اعلام کرد که این کشور درخصوص برنامه چین برای ساخت سد برقآبی در تبت ابراز نگرانی کرده است.
به گزارش شین‌هوآ، خبرگزاری دولتی چین، سدی که ساخت آن به تازگی به تصویب رسیده، در پایین‌دست رودخانه یارلونگ سانگپو بنا خواهد شد که با خروج از تبت به رود براهماپوترا می‌رسد و سپس در مسیر جنوب به ایالت‌های آروناچال پرادش و آسام هند و درنهایت به بنگلادش منتهی می‌شود.
مقامات چینی می‌گویند پروژه‌های برقآبی تبت تأثیر شگرفی بر محیط زیست یا منابع آب پایین‌دستی نخواهند داشت. با این‌حال، هند و بنگلادش در این‌باره ابراز نگرانی کرده‌اند.
راندیر جیسوال، سخنگوی وزارت امور خارجه هند، به خبرنگاران گفت که دهلی نو بر روند توسعه سد نظارت خواهد داشت.
او گفت: «به‌عنوان یک کشور ساحلی که در پایین‌دست واقع شده و حق استفاده از آب‌های رودخانه را برای خود محفوظ می‌داند، همواره از طریق کارشناسان و کانال‌های دیپلماتیک سعی کردیم تا نظرات و دغدغه‌های خود را در رابطه با پروژه‌های عظیم در بستر رودخانه با طرف چینی به اشتراک بگذاریم.»
جیسوال گفت از پکن خواسته‌ایم که تضمین کند به منافع کشورهای پایین‌دست رودخانه لطمه وارد نمی‌کند.
او گفت: «ما به نظارت و اتخاذ تدابیر لازم برای حفظ منافع خود ادامه خواهیم داد.»
شین‌هوآ در ۲۵ دسامبر گزارش داد که مقامات با طرح ساخت سد در بستر رودخانه یارلونگ سانگپو موافقت کرده‌اند.
براساس برآورد شرکت ساخت‌و‌ساز برق چین در سال ۲۰۲۰، این سد می‌تواند سالانه ۳۰۰ میلیارد کیلووات‌ساعت برق تولید کند که سه‌برابر برق تولیدی ۸۸.۲ میلیارد کیلووات‌ساعتی سد سه‌دره در مرکز چین خواهد بود که تاکنون بزرگ‌ترین سد برقآبی جهان بوده است.
پما خاندو، وزیر ارشد استان آروناچال پرادش، ابراز نگرانی کرده که طرح چین برای تغییر مسیر آب می‌تواند سطح آب رودخانه‌ای را که در این استان به رودخانه سیانگ معروف است، به شکل قابل‌توجهی پایین بیاورد.
او در مصاحبه با خبرگزاری هندی پی‌تی‌آی گفت: «در این حالت، حجم آب به حدی کاهش خواهد یافت که می‌توان با پای پیاده از دل رودخانه گذشت.»
رژیم چین مکان دقیق ساخت سد را اعلام نکرده اما در بخش فوقانی کمربند لرزه‌ای آلپ-هیمالیا قرار دارد.
متعاقب تصویب این پروژه در هفته گذشته، هانگ مینگ-ته، دستیار پژوهشی مؤسسه تحقیقات دفاع و امنیت ملی تایوان، به اپک تایمز گفت: «از آن‌جا که رودخانه یارلونگ سانگپو در نزدیکی کمربند لرزه‌ای قرار دارد، این سد می‌تواند خطر رانش زمین را به شکل قابل‌توجهی افزایش دهد.»
وانگ ویلوو، کارشناس آب چینی ساکن آلمان، به اپک تایمز انگلیسی گفت که نیازی به ساخت سد جدید نیست، زیرا تولید برق چین در حال حاضر بیشتر از تقاضای موجود است.
وانگ در سال ۲۰۲۱ متعاقب اعلام خبر ساخت سد برقآبی در یارلونگ سانگپو در مقاله‌ای نوشت که این سد خسارات جبران‌ناپذیری به دره بزرگ و حفاظت‌شده یارلونگ سانگپو وارد خواهد کرد که تا همین‌جا نیز در معرض خطر سیل ناشی از زلزله و رانش زمین قرار دارد.
براهما چلانی، زمین‌شناس و مقاله‌نویس هندی، در سال ۲۰۲۳ در روزنامه نیکی آسیا نوشت که ساخت این سد «خطرناک‌ترین پروژه جهان» است و برای کشورهای پایین‌دستی هند و بنگلادش حکم یک بمب آبی ساعتی را دارد.
چلانی نوشت که این سد بزرگ، صرف‌نظر از زلزله، به افزایش خطر سیلاب‌های ناگهانی ناشی از بارندگی شدید دامن می‌زند.
اختلاف سرزمینی
جیسوال در کنفرانس مطبوعاتی روز جمعه گفت که هند «اعتراض رسمی» خود را نسبت به اقدام چین درخصوص ایجاد دو شهرستان جدید ابراز کرده است.
مقامات سین‌کیانگ در ۲۷ دسامبر از ایجاد شهرستان‌های جدید هئان و هکانگ در استان هوتان خبر دادند.
جیسوال به خبرنگاران گفت که بخشی از این‌دو شهرستان «در قلمرو متحد لَداخ هند» واقع شده است.
