گزارش اخیر سازمان گزارشگران بدون مرز میگوید در حال حاضر ۵۵۰ روزنامه نگار در سراسر جهان زندانی هستند که نسبت به سال گذشته ۷ درصد افزایش داشته است. در میان کشورهایی که بیشترین روزنامهنگار زندانی را دارند ایران در سال ۲۰۲۴ با داشتن ۲۶ روزنامهنگار زندانی در رتبه هفتم جهان قرار دارد.
در این فهرست چین با داشتن ۱۲۴ روزنامهنگار زندانی به عنوان بزرگترین زندان روزنامهنگاران دنیا معرفی شده است. پس از آن میانمار، اسرائیل، بلاروس، روسیه و ویتنام کشورهایی هستند که به ترتیب رتبههای یکم تا ششم را دارند. بعد از ایران، سوریه، عربستان سعودی و مصر قرار دارند.
این گزارش نتیجهگیری کرده است که تعداد روزنامهنگاران زندانی در دنیا نسبت به سال قبل رشد هفت درصدی داشته است.
سازمان گزارشگران بدون مرز، تعداد روزنامهنگارانی که به گروگان گرفته شدهاند را نیز ۵۵ نفر اعلام کرد که ۷۰ درصد این آمار مربوط به سوریه است. همچنین بالغ بر یکصد خبرنگار نیز در سراسر دنیا مفقود شدهاند که در این خصوص مکزیک بیشترین آمار را دارد.
این سازمان با اشاره به افزایش اعمال خشونت علیه خبرنگاران اعلام کرد که اغلب این خشونتها توسط دولتها و گروههای مسلح و با مصونیت کامل انجام میشود.
همچنین این گزارش جدید سازمان گزارشگران بدون مرز، حکایت از آن دارد که در سال ۲۰۲۴ میلادی حداقل ۵۴ روزنامهنگار در سراسر جهان به دلیل فعالیت حرفهای خود کشته شدهاند. این آمار نسبت به سال گذشته ۱۰ درصد افزایش داشته است که بیش از نیمی از این تعداد در مناطق جنگی کشته شدهاند و غزه در این میان با ۱۶ کشته بیشترین سهم را دارد. پس از غزه کشورهایی نظیر اوکراین، عراق، میانمار و سودان در فهرست مناطق خطرناک برای خبرنگاران قرار دارند.
این نهاد فعال در زمینه حقوق بشر در گزارشی جداگانه به موارد حبس روزنامهنگاران زن ایرانی پرداخته است که عمدتاً پس از جنبش اعتراضی زن، زندگی، آزادی روانه زندان شدند که در این میان میتوان به الهه محمدی از روزنامۀ هممیهن و نیلوفر حامدی از روزنامۀ شرق اشاره شده است که به دلیل گزارشدهی در خصوص کشته شدن مهسا امینی به زنان افتادهاند. سعیده شفیعی، نسیم سلطانبیگی و غزاله زارعی دیگر روزنامهنگارانی هستند که به دلایل مشابهی حبس شدهاند.
ویدا ربانی، خبرنگار هفتهنامۀ صدا که نامهاش از درون زندان قرچک بازتاب زیادی داشته دیگر مورد اشاره شده در این گزارش است. این نامه در پاسخ به ادعای امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه وقت مبنی بر اینکه در ایران خبرنگار زندانی وجود ندارد، نوشته شد.