عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی گفته است همکاری‌های اخیر تهران با پکن «همسو با اجرایی کردن ابتکارات سه‌گانه» شی جین‌پینگ، رهبر حزب کمونیست چین بوده است.
بالاترین مقام دیپلماتیک جمهوری اسلامی اخیرا در مقاله‌ای در پیپلزدیلی که از رسانه‌های وابسته به حزب کمونیست چین است، با اشاره به روابط نزدیک پکن و تهران نوشته است که هماهنگی‌های نزدیک سیاسی و دفاعی، تبادل هیئت‌های بلندپایه و حزبی، همکاری در پروژه کمربند و جاده، همکاری در اجرای توافق سه‌جانبه پکن، همکاری در سازمان‌های همکاری شانگهای و بریکس و تبادلات فرهنگی، از جمله فعالیت‌های اخیر در زمینه همکاری‌های پکن و تهران است که «همسو با اجرایی کردن ابتکارات سه‌گانه» شی جین‌پینگ بوده است.
او همچنین با اشاره به توافقنامه همکاری ۲۵ ساله چین و ایران معتقد است که این توافقنامه «همبستگی و اعتماد سیاسی متقابل» را افزایش داده است.
متن توافقنامه همکاری ۲۵ ساله چین و ایران با گذشت سه سال از امضای آن، بنا به درخواست پکن محرمانه باقی مانده و هرگز علنی نشده است.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی همچنین تهران و پکن را دارای «ارزش‌ها و منافع مشترک» دانسته و افزوده است: «ساخت جامعه بشری با آینده مشترک به عنوان شعار اصولی رئیس‌جمهور شی جین‌پینگ روندی تاریخی برای جامعه جهانی با آینده مشترک به وجود آورده و اعتقاد دارم با ابتکار رئیس‌جمهور پزشکیان همخوانی و هماهنگی دارد. ابتکار وفاق (همگرایی) رئیس‌جمهور.»
اشاره این مقام ارشد جمهوری اسلامی به طرح «شی‌ویلیزیشن» به معنای راه و رسم شی است. به نوشته مارکو جیانانجلی، روزنامه‌نگار در ساندی اسکپرس، شی جین‌پینگ، رهبر حزب کمونیست چین قصد دارد به عنوان بخشی از به اصطلاح «ابتکار تمدن جهانی» (فرهنگ حزب کمونیستی چین) را جایگزین فرهنگ غرب در جهان کند.
اندرو ویور، کارشناس مسایل چین در تحلیلی درباره طرح «شی‌ویلیزیشن» در نشنال اینترست نوشته است که در مارس ۲۰۲۳، شی جین‌پینگ پروژه‌ای موسوم به ««ابتکار تمدن جهانی» را راه‌اندازی کرد که سومین تلاش او برای ایجاد نظام جهانی با مرکزیت چین کمونیستی است که شی جین‌پینگ برای آن از تعبیر «جامعه‌ای با سرنوشت مشترک» استفاده می‌کند.
به باور او، پروژه «ابتکار تمدن جهانی» در تلاش است تا با بیان «احترام گذاشتن و حمایت از روش‌های توسعه‌ای که توسط مردم انتخاب شده‌اند،» حمایت‌های بین‌المللی را جلب کند، اما در واقع این پروژه به دنبال «تضعیف اولویت اخلاقی دموکراسی‌های لیبرال» و «مشروعیت بخشیدن» به مدل‌های حکومت استبدادی مانند رژیم چین کمونیستی است.
عراقچی در بخش پایانی مقاله‌اش به طور تلویحی درباره امیدواری جمهوری اسلامی از حمایت پکن سخن گفته است تا بتواند با اهرم «تحریم» و «فشار»های غرب برای التزام به رعایت معیارهای بین‌المللی مقابله کند.
