کاملیا سجادیان، مادر «محمدحسن ترکمان»، از کشتهشدگان اعتراضات سراسری در بابل، با انتشار یک پست اینستاگرامی با برشمردن برخی از ویژگیهای جمهوری اسلامی، تنها راه باقیمانده را «ایستادن تا پای جان برای فریاد عدالت» عنوان کرد.
کاملیا سجادیان در این پست اینستاگرامی طولانی نوشت: «در مملکتی زندگی میکنیم که شاه دزدان به صورت آزادانه در حال غارت هستند، قاتلان به صورت حرفهای همسرکشی میکنند و خیلی محترمانه با آنها برخورد میشود و عفو هم میخورند و قانونگذار هم کشک، دروغگویان در قالبهای بزرگتری به روی صندلیهای جاه و مقام دروغهای شاخدار میگویند.»
او با انتقاد از سکوت مراجع دینی نوشت: «آقایون مراجع دینی در برابر خونهای به ناحق ریخته برای حفظ قلمروهایشان خود را به خوابزده و سکوت کرده و فقط سالی یکبار ظهور میکنند، نمایندگان مجلس برای از بین نرفتن حقوقهای کلان و منافعشان به مردم پشت کردهاند، مساجد این مملکت فقط مکان دینفروشی شده.»
این مادر داغدیده با انتقاد تند از سیاستهای جمهوری اسلامی عنوان کرد: «جوجه کلاغهای فلسطینی ارزششان از ایرانیان بیشتر است، روی قوم مغول راهم سفید کردهاند، و در قالب دین و مذهب هر غلط و جرم و کشتاری را مرتکب میشوند.»
در بخش دیگری از این پست اینستاگرامی نوشته شده: «بهراحتی میکشند و اجازهٔ سوگواری راهم نمیدهند، دم از اسارت اهلبیت حسین میزنند و خودشان بدترین جنایتها را علیه خانوادههای داغدار میکنند. مسلمانی را اسلحه کشتارها کرده، و ریشهٔ اعتقادات مذهبی مردم را سوزانده.»
کاملیا سجادیان در پایان آورده است:«در مملکتی که دادخواهی و قصاص قاتلین میشود تبلیغ علیه نظام، همان نظامی که اصلاً نیازی به تبلیغات ندارد، باید در این مملکت فقط ایستاد تا پای جان برای فریاد عدالت و حقانیت.»
محمدحسن ترکمان، معترض بیست و ششساله در روز ۳ شهریور ۱۴۰۱ در بابُل با تیراندازی نیروهای امنیتی کشته شد. از همان زمان مادر او بارها با اعتراض به جمهوری اسلامی بر ادامه دادخواهی تأکید کرده است. به همین دلیل بارها تحت فشار و تهدیدات مختلف نهادهای امنیتی قرار گرفته است.
