پس از دو ماه بلاتکلیفی متعاقب انتخابات عمومی زودهنگام، یک دولت متحد در فرانسه زیر نظر مذاکرهکننده سابق اتحادیه اروپا در موضوع برگزیت تشکیل میشود.
امانوئل مکرون، رئیسجمهور فرانسه، میشل بارنیه، مذاکرهکننده سابق اتحادیه اروپا در موضوع برگزیت، را بهعنوان نخستوزیر آینده فرانسه منصوب کرد.
متعاقب اینکه دولت موقت بیش از ۵۰ روز زمامدار کشور بود، بارنیه روز پنجشنبه بهعنوان نخستوزیر معرفی شد.
این مرد ۷۳ ساله از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ رهبری مذاکرات اتحادیه اروپا با بریتانیا بر سر خروج این کشور از اتحادیه اروپا را برعهده داشت.
این سیاستمدار محافظهکار پیشتر در دولتهای مختلف فرانسه نقشآفرینی کرده و همچنین کمیسر اتحادیه اروپا بوده است.
انتصاب بارنیه دو ماه پس از شکست زودهنگام در انتخابات و متعاقب هفتهها تلاش سرسختانه مکرون و دستیاران او برای یافتن گزینهای انجام گرفت که بتواند یک دولت جدید تشکیل بدهد.
مارین لوپن، رهبر حزب راستگرای اجتماع ملی و رقیب مکرون دو دوره ریاستجمهوری، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که به نظر میرسد بارنیه دستکم اولین معیار درخواستی ما را برآورده میکند.
او افزود: «یعنی کسی که به جناحهای سیاسی مختلف احترام میگذارد و میتواند با اجتماع ملی که اولین گروه در مجلس شورای ملی است گفتوگو کند.»
جناح چپ
مکرون ماه گذشته گفت که با تشکیل دولت به رهبری ائتلاف جبهه نوین خلق موافقت نخواهد کرد و بدین ترتیب به بنبست مذاکرات چندحزبی دامن زد که از زمان برگزاری انتخابات زودهنگام در ماه ژوئن مانع از تشکیل دولت شده است.
او در آن مقطع گفت که فرانسه به ثبات سازمانی نیاز دارد و تشکیل دولت به رهبری جبهه نوین خلق بلافاصله با رأی عدم اعتماد دیگر احزاب روبهرو خواهد شد.
مکرون گفت: «حزب سوسیالیست، سبزها و کمونیستها هنوز راهکاری برای همکاری با دیگر نیروهای سیاسی پیشنهاد نکردهاند. انجام این کار اکنون به آنها بستگی دارد.»
او گفت از روز سهشنبه رایزنیهای جدیدی را با رهبران حزب آغاز خواهد کرد و از جناح چپ خواست که با دیگر نیروهای سیاسی همکاری کند.
مکرون با برگزاری یک انتخابات زودهنگام در ۹ ژوئن باعث تشکیل یک مجلس متعادل و برابر و ایجاد بلاتکلیفی سیاسی شد. او از زمان انتخابات در حال مذاکره بر سر تشکیل دولت جدید بوده و گفته که به این کار ادامه خواهد داد.
هیچ گروهی در انتخابات زودهنگام به اکثریت مجلس دست پیدا نکرد و آرا بهطور مساوی بین جبهه نوین خلق، حزب سیاسی میانهرو مکرون، آن مارش، و حزب راستگرای اجتماع ملی تقسیم شد.
