کریستین اندرسون، عضو پارلمان اروپا معتقد است که گذرنامه‌های کووید ۱۹ و کدهای QR که در طول همه‌گیری کرونا فراگیر شدند، آزمایش‌هایی برای اجرای «شهرهای ۱۵ دقیقه‌ای» با هدف تشدید کنترل دولت بر مردم بودند.
شهرهای ۱۵ دقیقه‌ای منطقه‌هایی هستند که ساکنان در آن می‌توانند با ۱۵ دقیقه قدم زدن در آنها به همه چیزهایی که نیاز دارند، مانند فروشگاه، دکتر و غیره دسترسی داشته باشند.
اندرسون در یک برنامه تلویزیونی با اشاره به اینکه چنین شهرهایی شروع کنترل دقیق‌تر دولت بر افراد هستند، گفت که دولت می‌تواند با تصمیم‌گیری در مورد اینکه «شما دیگر مجاز به ترک منطقهٔ ۱۵ دقیقه‌ای خود نیستید»، کنترل را بر روی افراد اعمال کند.
او افزود: «آنها نیازی به احاطه آن منطقه با حصار ندارند. این امر از طریق شناسایی دیجیتال انجام خواهد شد.»
در اروپا، تصویب قوانینی برای تشکیل شهرهای ۱۵ دقیقه‌ای در حال افزایش است.
به گفته اندرسون، گواهینامه دیجیتال سبز، گذرنامه کووید که در طول وبا معرفی شده، فقط یک آزمایش بود تا مردم را با تولید کد QR و الزامات مربوط به آن آشنا کند.
او گفت در ادامه با تأکید بر اینکه، آنها با این شهرهای ۱۵ دقیقه‌ای به مردم ضربه می‌زنند گفت: «احداث این شهر‌ها برای راحتی شما نیست. آنها نمی‌خواهند شما بتوانید به همه این مکان‌ها که نیاز دارید، نزدیک باشید. این همچنین درباره نجات این سیاره هم نیست.»
“در بریتانیا، برخی از شهرستان‌ها قبلاً قوانینی را تصویب کرده‌اند و قادر خواهند بود یک قرنطینه اقلیمی را اعمال کنند. این گام بعدی است. برای این کار، آنها باید این شهرهای ۱۵ دقیقه‌ای را داشته باشند.»
اندرسون در ادامه افزود: گام بعدی شامل محدودکردن افراد در محله‌هایشان می‌شود و تنها به آنها اجازه می‌دهد دو یا سه بار در سال محل را ترک کنند.
استبداد دیجیتال
کریستین اندرسون خاطرنشان کرد که سیستم‌های «اعتبار اجتماعی» به سبک کمونیستی چین در حال حاضر در اروپا در حال آزمایش هستند.
این نماینده آلمان در پارلمان اروپا با اشاره به اینکه چنین پروژه‌ای در بولونیای ایتالیا با نام «کیف پول بولونیا» به صورت آزمایشی در حال انجام است، گفت: «در حال حاضر این پروژه داوطلبانه است و مردم را برای شرکت در آن با تخفیف بلیت تئاتر و سینما ترغیب می‌کنند. اما به زودی زمانی خواهد رسید که دیگر گزینه‌ای ندارید. شما باید این گواهینامه دیجیتال سبز با این کد QR داشته باشید. سپس، آنها به شما می‌گویند که کجا می‌توانید بروید، چه کاری بکنید و چه کاری نمی‌توانید بکنید.»
چندی است مفهوم شهرهای ۱۵ دقیقه‌ای منجر به بحث شدیدی در رسانه‌های اجتماعی شده است. هنگامی که یک مستندساز به نام کارلا فرانکوم در فوریه گذشته درباره مزایای این شهر‌ها پستی را منتشر کرد به‌سرعت مورد انتقاد قرار گرفت.
لیزا کیبل در توییتی نوشت: «یک روز، شما در شهر ۱۵ دقیقه‌ای خود به دام می‌افتید، منتظر یک پهپاد هستید تا حشرات شیرین و ترش شما را به عنوان غذا تحویل دهد و سعی می‌کنید به یاد بیاورید که در تعطیلات چه حسی داشتید.»
وی ادامه داد: «در آن زمان از خود خواهید پرسید چه زمانی همه چیز اشتباه شد؟ وقتی که قرنطینه‌ها و ماسک‌ها را راه انداختید.»
