مصطفی پورمحمدی، وزیر سابق کشور و مسئول پیشین وزارت اطلاعات، در مصاحبهای جزئیات جدیدی را درباره قتلهای زنجیرهای در ایران مطرح کرد. در این مصاحبه پورمحمدی بیان کرد که مسئولین وزارت اطلاعات وقت از جمله معاون امنیت وزارت اطلاعات اقدام به اعترافاتی در خصوص این قتلها کردهاند.
او گفت جانشین معاونت وقت وزارت اطلاعات و چند تن از مدیران آن وزارتخانه از عوامل اصلی قتلهای زنجیرهای بودهاند و میگوید که این افراد از طرفداران محمد خاتمی و جریان سیاسی اصلاحطلب بودهاند.
قتلهای زنجیرهای ایران، که بهطور عمده در اواخر دهه ۱۳۷۰ رخ داد، یکی از جنایات سازمانیافته در طول تاریخ جمهوری اسلامی ایران بر شمرده میشود که هیچ گاه پشتپرده آن افشا نشد و عوامل واقعی این جنایات به مردم معرفی و مجازات نشدند. آنچه انجام شد صرفاً انتشار گزارشهایی حکومتی با هدف خودسر اعلام کردن عاملان جنایات، و در نهایت معرفی افرادی دونپایه و ردهپایین نظیر سعید امامی بود که به طرز مبهمی در جریان تحقیقات جانش را از دست داد و گفته میشود خودکشی کرده است.
در این قتلها تعدادی از افراد و چهرههای شاخص منتقد حکومت شامل فعالان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هدف قرار گرفتند. از جمله قربانیان این قتلها میتوان به داریوش فروهر و همسرش پروانه اسکندری اشاره کرد که در منزل شخصیشان به قتل رسیدند و همینطور محمد مختاری و محمدجعفر پوینده دو نویسنده دگراندیش که همگی در سال ۱۳۷۷ به قتل رسیدند.
مصطفی پورمحمدی پیشتر نیز در مصاحبهای گفته بود که عوامل این قتلها، آنطور که حکومت ادعا میکند «خودسر» نبودهاند. به این معنی که این قتلها سازمانیافته و حکومتی بوده است. پورمحمدی خود یکی از افرادی است که به عنوان عضو گروه مرگ دهه ۱۳۶۰ شناخته میشود. او به همراه چند قاضی دیگر از جمله ابراهیم رئیسی مسئول صدور احکام اعدام هزاران زندان سیاسی و مخالف در سال ۱۳۶۷ بود.