یکی از این آثار شگفتانگیز، یک ستون آهنی واقع در دهلینو میباشد که با وجود قدمتی بیش از ۱۵۰۰ سال و هزاران باد و طوفان موسمی هنوز هم بسیار مقاوم است و هیچگونه فرسایشی در آن مشاهده نمیشود. بنا به اظهارات «پروفسور اِیپی گوپتا»- مدیر گروه علوم کاربردی و علوم انسانی در موسسهی فناوری و مدیریت کشور هند- این ستون ۲۴ متر ارتفاع دارد و ۹۹.۷۲ درصد آن آهن میباشد.
در فناوریهای امروزی، آهن با درجه خلوص ۹۹ تا ۹۹.۸ درصد ساخته میشود، اما حاوی مقادیری منگنز و گوگرد است. این در حالی است که بر خلاف آنچه که اکنون در تکنولوژیهای مدرن تولید میشود، این ستون با یک لایه اکسید محافظ پوشش داده شده است.
کتیبهی حک شده بر روی ستون مربوط به حدود ۴۰۰ سال بعد از میلاد میباشد که در آن مطالبی مربوط به پیروزی در جنگها و یا برخی پیروزیهای دیگر ذکر شده است.
«جان رُولِت» در مطالعاتی که دربارهی صنعتگران تمدنهای باستانی انجام داده است، بیان میکند که ساخت این ستون شگفتانگیز مربوط به ۴۰۰ سال قبل از بزرگترین صنعت ریختهگری شناخته شده جهان میباشد. او در ادامه ذکر میکند که مجسمهی «بودا سلطانگنج» بیش از ۱۵۰۰ سال قدمت دارد و با وزنی در حدود یک تُن از مس خالص ساخته شده و تا کنون بشر نتوانسته هیچ توضیح علمی در رابطه با چگونگی ساخت این مجسمه در آن تاریخ ارائه دهد.
در کتابچهی راهنمای موزهی بیرمنگام و گالری هنر که تصویری از مجسمهی مسی بودا سلطانگنج در آن است، نوشته شده که سالم و دستنخورده باقی ماندن این مجسمه آن را به یک اثر تاریخی منحصربهفرد در جهان تبدیل کرده است.
اپکتایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر میشود.
