نخستوزیر اسرائیل طرحی را تحت عنوان «از بحران تا رفاه» برای غزه بدون حماس رونمایی کرد. این طرح یک برنامه سه مرحلهای را برای بازگرداندن خودمختاری به غزه و در نهایت ادغام مجدد غزه در اقتصاد منطقه ارائه میکند.
در حالی که بحثهای زیادی در مورد اینکه نقشههای اسرائیل برای غزه پس از جنگ چگونه خواهد بود وجود داشته است، اسناد دفتر بنیامین نتانیاهو به صورت آنلاین منتشر شد که نشان دهنده طرح اسرائیل برای احیای اقتصاد غزه است.
به نوشته جروزالم پست، اسناد منتشر شده نمایانگر تلاش نتانیاهو برای ایجاد صلحی پایدار و ادغام مجدد غزه در اقتصاد منطقه از طریق ایجاد زیرساختهای بزرگ و سرمایهگذاری اقتصادی است.
بر اساس اسناد، غزه طی سه مرحله به خودمختاری خواهد رسید و در مدت زمان ۱۰ سال با کمک کشورهای عربی به قطبی جدید برای جذب سرمایه، منطقه آزاد تجاری و به یکی از مهمترین بنادر صنعتی مدیترانه تبدیل خواهد شد.
طرح سهمرحلهای غزه بدون حماس از بحران تا رفاه
به نوشته جروزالم پست، گام اول با عنوان کمکهای بشردوستانه قرار است ۱۲ ماه به طول انجامد. اسرائیل مناطق امن و عاری از کنترل حماس ایجاد خواهد کرد که از شمال شروع میشود و به آرامی به سمت جنوب گسترش مییابد.
در مرحله دوم ائتلافی از کشورهای عربی شامل عربستان سعودی، امارات، مصر، بحرین، اردن و مراکش، کمکهای بشردوستانه را در مناطق امن تقسیم و نظارت خواهند کرد و فلسطینیان غزه مناطق امن را تحت نظارت کشورهای عربی اداره خواهند کرد.
مرحله سوم که «خودگردانی» نامیده میشود، اسرائیل را در برابر «تهدیدات امنیتی» حفظ میکند. قدرت به آرامی به یک دولت محلی غزه یا یک دولت واحد فلسطینی (از جمله کرانه باختری) منتقل خواهد شد.
به نوشته جروزالم پست، این مشروط به رادیکالیزه کردن و غیرنظامی کردن موفقیتآمیز نوار غزه و توافق همه طرفها خواهد بود.
در اسناد دفتر نتانیاهو آمده که گام نهایی این است که فلسطینیها به طور مستقل غزه را به طور کامل مدیریت کنند و به پیمان ابراهیم بپیوندند.
بخشی از تلاشهای بازسازی شامل «بازسازی از هیچ» و طراحی شهرهای جدید از ابتدا خواهد بود که دارای طرحها و برنامهریزی های مدرن هستند.
جروزالم پست نوشته که این طرح چندین مزیت را برای کشورهای درگیر به همراه خواهد داشت. مزیت اصلی برای اسرائیل، غیر از امنیت در جنوب، عادیسازی روابط با عربستان سعودی است. مزایای عمده برای کشورهای حاشیه خلیج فارس که در آن شرکت میکنند شامل پیمانهای دفاعی با ایالات متحده و دسترسی نامحدود به بنادر مدیترانه غزه از طریق راه آهن و خطوط لوله است.
در این طرح آمده است که اگر چنین اقدامی در غزه موفقیتآمیز باشد، میتوان آن را در یمن، سوریه و لبنان تکرار کرد.
بزرگترین مزیت این طرح برای جمعیت غزه پس از پایان کنترل حماس، سرمایهگذاری هنگفت در نوار و فرصتهای شغلی عظیم، و همچنین راهی برای اتحاد مجدد با کرانه باختری و دستیابی به خودگردانی خواهد بود.
طرح منطقهای گستردهتر
به نوشته جروزالم پست، طرح منطقهای گستردهتر، تقویت پروژههای بزرگ مانند NEOM در عربستان سعودی و اجرای آنها در منطقه سینا است.
این امر غزه را قادر میسازد تا به عنوان یک بندر صنعتی مهم در دریای مدیترانه عمل کند، که پایگاه اصلی صادرات کالاهای غزه خواهد بود.
این طرح همچنین خواستار ایجاد یک منطقه آزاد تجاری گسترده در سدروت-غزه- العریش است که به اسرائیل، غزه و مصر اجازه میدهد تا از این موقعیت استفاده کنند.
در این طرح آمده است که با ترکیب سرمایهگذاریهای زیرساختی جدید و ادغام منطقه، میادین گازی تازه کشفشده در شمال غزه میتواند به حمایت از صنعت در حال رشد کمک کند.
همچنین عنوان شده که میادین انرژی خورشیدی در سینا به همراه تاسیسات نمکزدایی ساخته میشود که به جبران تغییرات آب و هوایی کمک میکند.
یکی از ایدههای مطرح شده توسط این طرح تبدیل غزه به یک مرکز کلیدی برای تولید خودروهای الکتریکی است و گفته شده که امید این است که این طرح نهتنها غزه بلکه العریش و سدروت را به رقیبی برای تولیدات ارزان چینی تبدیل کند.