
برای اولین بار، در جریان یک تحقیق جهانی محققان دریافتند که هوای آلوده عاملی مهم برای سکته مغزی است.
در میان عوامل خطرساز برای سکته مغزی، آلودگی هوا در فضای باز رتبه هفتم و آلودگی هوای خانگی، ناشی از سوختهای جامد، رتبه هشتم را داراست.
محققان میگویند که آلودگی هوا نقش مهمی در ایجاد حدود یک سوم از سکته مغزی در سراسر جهان را بازی میکند و بسیاری از افراد میتوانند با تغییر در شیوه زندگی خود از آن دوری کنند.
یافتههای مطالعات جدید از تجزیه و تحلیل عوامل خطر سکته مغزی در ۱۸۸ کشور و از سال ۱۹۹۰ تا سال ۲۰۱۳ میلادی بدست امده است.
تخمین زده شده که نزدیک به یک سوم (حدود ۲۹.۲ درصد) سکته مغزی افراد به هر دو آلودگی هوا محیط داخلی و محیط باز مرتبط است. در کشورهای در حال توسعه حدود ۳۳.۷ درصد سکته مغزی با آلودگی هوا مرتبط است، در حالی که در کشورهای توسعه یافته این رقم تنها ۱۰ درصد است.
هنوز به طور دقیق مشخص نیست که چگونه آلودگی هوا خطر سکته مغزی را افزایش میدهد، اما مشخص شده که ذرات ریزی که به طور معمول از احتراق سوخت ایجاد میشود، به راحتی وارد ریهها شده و باعث سوزش و التهاب عروق خونی مهم بدن میشود.
با گذشت زمان، این آلایندهها باعث افزایش روند بیماری در شریانهای خون شده و منجر به ساخت پلاک در رگها و تنگی شریان خون میشود.
سکته مغزی اغلب در نتیجه حرکت پلاک از یک بخش محدود شریان خون و مسدود کردن رگهای خونی در مغز ایجاد میشود.
در اینجا ۱۰ عامل خطر برای ایجاد سکته مغزی لیست شده است که عبارتند از:
- فشار خون بالا
- رژیم غذایی کم میوه
- شاخص توده بدن بالا (BMI) یا چاقی
- رژیم غذایی سرشار از سدیم
- سیگار کشیدن
- رژیم غذایی کم سبزیجات
- آلودگی هوا
- آلودگیهای خانگی به دلیل احتراق سوخت جامد
- رژیم غذایی کم در غلات سبوس دار
- قند خون بالا
به گفته محققان برای کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی سه بخش از لیست بالا را فرد میتواند با انتخاب خود کاهش دهد یا قطع کند که شامل سیگار کشیدن و رژیم غذایی هستند.
دکتر والری ال فگین، مدیر مؤسسه ملی سکته مغزی و عصب شناسی کاربردی در دانشگاه فناوری اوکلند در این باره گفت: « اگر عوامل خطرساز برای سکته مغزی حذف شود، سه چهارم سکتههای مغزی قابل پیشگیری است.»
هر سال، حدود ۱۵ میلیون نفر در سراسر جهان از سکته مغزی رنج میبرند. از این تعداد، نزدیک به شش میلیون میمیرند و پنج میلیون با ناتوانی دائمی به زندگی خود ادامه میدهند.
نتایج کامل تحقیقات در مجله Lancet Neurology منتشر شده است.