ترس از کسب تجربههای شیرین، موفقیتآمیز و لذت بخش فراتر از محدودهای خاص
از مجموعه مقالات روانشناسی خانم دکتر نسترن ادیبراد
آیا تا کنون پیش آمده که با همسر و یا یار خود در گیر دعوایی شده باشید که از هیچ شروع شده باشد. وقتی خوب فکر میکنید و گذشته را مرور میکنید میبینید هرموقع داشتید احساس خوبی را نسبت به رابطه تان تجربه می کردید ناگهان درگیر چنان تعارضی میشدید. خودتان هم باور نمیکنید چگونه آن اوقات خوش به ناگاه چنین تلخ و گزنده شد. اگر خوب دقت کنید این الگو بارها و بارها اتفاق افتاده و به تدریج هرموقع احساس خوبی دارید منتظرید که بلافاصله یک موضوع بی ارزش و ناخواسته تمام حال خوب شما را خراب و اوقات شما به هم بریزد.
این الگو از نظر روانشناسان اوج هراسی نامیده میشود. بر اساس این الگو از نظر روانی ما یک سقف محدود کننده ای برای تجربه لذت، موفقیت و شادکامی برای خود قراردادهایم که میزان حظ مارا تعیین میکند. این سقف محدود کننده، برای میزان عشق ورزیدن و انرژی مثبتی که تجربه میکنیم حد میگذارد وتنها اجازه میدهد که ما در محدوده معین و از پیش تعیین شدهای اوج بگیریم و یا جلو برویم. وقتی عشق، لذت، شادی، انرژی مثبت از محدوه خاصی بالاتر میرود و این حد جدید بالاتر از محدوده ما است، به طور ناخودآگاه سعی میکنیم به سطح آشنای خود یعنی محدوده از پیش تعیین شده برگردیم. این سقف محدود کننده که همان اوج هراسی است مانند یک ترموستات عمل میکند و زمانی که ما پول، عشق، لذت، شادی، توجه به خود و یا انرژی مثبتی را بیش از سقف تعیین شده تجربه میکنیم به نوعی ما را پایین میکشد تا دوباره به سطح آشنای قبلی برسیم.
در این شرایط در عمق وجود خود و حتی در بدن خود علایمی را دریافت میکنیم و صدایی در درون به ما میگوید “تو نمیتوانی در عشق تا این حد خوشحال باشی”. در این زمان ما به طور ناخودآگاه کاری میکنیم تا به سطح عشق و خوشحالی سابق برگردیم. روان ما بر اساس تجارب دوران کودکی و پیامهای دریافت شده، مثل یک ترموستات روی سطح انرژی مشخصی تنظیم شده است اگر تجربه جدید، ما را به سطح بالاتری از آن انرژی ببرد بلافاصله خاموش میشود که به دمای قبلی و یا حتی سطح انرژی پایین تر برگردیم. این ترموستات تنظیم شده بر اساس دریافتهای گذشته بخصوص دریافتهای خانوادگی و فرهنگی، میتواند یک عمر ما را از پیشرفتی که شایسته آن هستیم در جنبه های گوناگون زندگی باز دارد.
الگوی اوج هراسی زمانی بیشتر مشهود می شود که ما در رابطههایمان انرژی و عشق بیشتری نسبت به گذشته وارد میکنیم در این زمان ما در حال به هم ریختن اشکال قدیمی که در ذهن ما قالب ریزی شده است هستیم. وقتی ترموستات انرژی ما دوباره برای سطح جدید تنظیم نشده باشد و برای درک و جذب احساس خوب جدید آماده نشده باشیم به محض این که احساس جدیدی از عشق و صمیمیت را احساس میکنیم، ناگهان زنگ خطر به صدا در میآید. بسیاری از ما به طور ناخودآگاه باور داریم که مستحق احساس خوب نیستیم بنابراین دلایلی برای از بین بردن احساس خوب که برای ما تازگی دارد، در خود پیدا میکنیم. گاهی پیامهایی از فرهنگ و پیرامون خود برای احساس خوبمان دریافت میکنیم که به ما میگویند که نباید احساس خوب داشته باشیم یا رشد کنیم. نکته مهم در این بین این است که تمام این حالتها غیر آگاهانه است و افراد حتی به طور ناخودآگاه دست به انتخابهای خود تخریبانهای میزنند تا ترموستات انرژیشان آنها را به سطح از پیش تنظیم شده و آشنای قبلی برگرداند.
ادامه بحث در مقاله آینده…
نسترن ادیب راد
دکتری مشاوره و روان درمانی با ۱۵ سال سابقه تدریس، تحقیق، تالیف و مشاوره در زمینه های بهداشت روانی جوانان و ارتقای سلامت و بهبود روابط زوجها و خانوادهها
وبسایت ایشان: www.adibrad.com
اپکتایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر میشود.