تیمی متشکل از ۱۹ دانشمند از کشور انگلستان، تحقیق جدیدی را منتشر کردند. آنها در تحقیق خود توضیح دادند که چرا کشورهایی که بیشترین میزان تزریق واکسن را انجام داده‌اند، بیشتر دچار چیزی به نام «ابتلای فراشکافتی» می‌شوند و مردم آنها به گونه‌های دیگری از کووید۱۹ نیز مبتلا می‌شوند.
این مقاله تحقیقاتی که در تاریخ ۱۴ ژوئن ۲۰۲۲ در مجله معتبر ساینس منتشر شد، ظرف مدت کمتر از دو ماه حدود ۲۷۷،۵۰۰ بار دانلود شد. این عدد برای یک تحقیق بسیار علمی فنی با کلمات فشرده بسیار عجیب است.
ما فقط می‌توانیم دلیل این همه استقبال از این مقاله را حدس بزنیم. اما آن‌چه در این مقاله بیان شده و بسیاری از پزشکان و محققین دغدغه‌های زیادی در مورد آن دارند، این است که واکسن‌های mRNA کووید۱۹ و همچنین، دوزهای یادآوری آنها می‌توانند سیستم ایمنی بدن ما را در مقابل گونه اومیکرون ویروس ضعیف کنند.
اگر این گفته درست باشد، به این معنا خواهد بود که دریافت واکسن، خود می‌تواند منجر به نشر بیشتر و گسترده‌تر بیماری شود. به نظر می‌رسد که تزریق واکسن‌های mRNA در سرتاسر دنیا به جای آن‌که ویروس را متوقف سازند، خود اثرات نامطلوبی داشته و منجر به نشر بیشتر ویروس شده‌اند.
هر چه واکسن بیشتری دریافت شود، میزان ابتلا نیز بیشتر می‌شود
همان‌طور که دانشمندان انگلیسی اشاره کرده‌اند، در کشورهایی که واکسیناسیون بیشتر بوده، ابتلای اولیه و ابتلای بعدی به ویروس SARS-CoV-2 نیز بیشتر بوده است.
در مقابل، در کشورهایی که پویش‌های تزریق واکسن به شکل گسترده اجرا نشده – مثلاً در بیشتر کشورها در قاره آفریقا- مردم کمتر به این بیماری مبتلا شده‌اند. برای آن‌که مشخص شود که چرا افراد واکسینه‌شده بیشتر به گونه اومیکرون مبتلا شده‌اند، افرادی مورد بررسی قرار گرفتند که به خاطر شغل خود بیشتر از دیگران واکسن دریافت کرده بودند. این افراد، همان کارکنان کادر پزشکی بودند که در ابتدا دو دوز واکسن mRNA تزریق کرده و پس از آن هم دو دوز واکسن یادآوری دریافت کرده بودند. برای آن‌که مشخص شود که چه اتفاقاتی در سطح سلولی در بدن این کادر پزشکی واکسینه‌شده رخ می‌دهد، دانشمندان انواع مختلف ایمونوگلوبین را در خون این افراد به دقت تحت نظر قرار دادند.
ایمونوگلوبین (Ig) که به آن پادتن یا آنتی‌بادی (Ab) هم می‌گویند، ویروس‌ها، باکتری‌ها و چیزهای شبیه به این‌ها را پیدا می‌کند و کمک می‌کند تا سیستم ایمنی بدن در مقابل آنها واکنش مناسب نشان دهد.
دانشمندان، چند نوع ایمونوگلوبین را شناسایی کرده‌اند. هر کدام از این ایمونوگلوبین‌ها به شکلی متفاوت و برای فازها و انواع مختلف بیماری‌ها وارد عمل می‌شوند.
IgG4، واکنش ایمنی تحمّلی
IgG4 نوعی ایمونوگلوبین است که یک واکنش تحمّلی را در سیستم ایمنی فعال می‌کند. این واکنش برای تمام چیزهایی است که بدن شما مرتباً با آنها روبرو می‌شود و نیازی نیست که در برابر آنها واکنش التهابی ایجاد شود. مثلاً این نوع واکنش برای پیشگیری از حساسیت‌های ایمنی نسبت به غذاها خوب است. اما این نوع واکنش آن چیزی نیست که واکسن‌های کووید۱۹ برای آن طراحی شده باشند.
مثلاً در بدن زنبورداران که همواره در هنگام کار با نیش زنبور روبرو می‌شوند، یک واکنش IgG4 تولید می‌شود تا سیستم ایمنی بر اساس آن به ماده خارجی حمله کند. در واقع، بدن آنها یاد می‌گیرد که زهر زنبورها خطرناک نیست و واکنش سیستم ایمنی آنها به نیش زنبور به یک واکنش IgG4 تبدیل می‌شود. بدین ترتیب، بدن به خوبی نیش زنبور را تحمل می‌کند. هر چند نیش زنبور به خودی خود خطرناک نیست و آسیبی به بدن نمی‌زند، اما واکنش التهابی ناشی از آن می‌تواند خطرناک باشد. اگر بدن بیش از اندازه واکنش نشان داده و یک واکنش فراگیر در بدن به وجود آید، ممکن است التهاب ایجاد شده و مشکلات اساسی در تنفس فرد به وجود آید. در این صورت، این واکنش ایمنی می‌تواند مهلک باشد.
هر چه واکسن بیشتری تزریق شود، میزان ابتلا به کووید۱۹ نیز بیشتر می‌شود
در این تحقیق دقیقاً بیان شده که چرا واکسیناسیون بیشتر باعث می‌شود تا افراد واکسینه‌شده بیشتر در معرض ابتلا به کووید۱۹ قرار گیرند. دوزهای اولیه واکسن منجر به واکنش‌های ایمنی التهابی می‌شوند. التهاب، اساساً بخش مهمی از واکنش سیستم ایمنی بدن (در مقابل یک واکسن یا بیماری) است که منجر به بیشتر علامت‌هایی مانند تب، درد، خستگی بیش از حد و سایر چیزهایی می‌شود که در زمان بیماری احساس میکنید. وقتی که واکسن آنفلوآنزا تزریق میکنید، همین التهاب است که باعث می‌شود تا احساس بیماری کنید. به همین دلیل است که واکسن کووید۱۹ هم باعث می‌شود تا افراد، چند روز پس از تزریق واکسن به شدت بیمار شوند. بدن شما در برابر پروتئین‌های کووید۱۹ واکنش التهابی تولید می‌کند.
پس از آن‌که دو دوز واکسن دریافت میکنید و سپس، دوز سوم را هم تزریق میکنید، چه اتفاقی در بدن شما می‌افتد؟ دانشمندان دریافته‌اند که تزریق متوالی واکسن‌های mRNA واکنش در برابر پروتئین‌های کووید۱۹ را عادی کرده، و حساسیت بدن نسبت به آن را کم کرده و واکنش سیستم ایمنی بدن بیشتر به سمت شکل IgG4 می‌رود. در نتیجه، بدن یاد می‌گیرد که این پروتئین‌ها را تحمل کند.
نوع دیگری از حفاظت
واکنش افراد شرکت‌کننده در آزمایش نسبت به کووید۱۹ خاموش شد و این افراد نسبت به بیماری آسیب‌پذیرتر شدند و احتمال واکنش آنها نسبت به کسانی که واکسینه نشده بودند، کمتر شد.
وقتی که در طول عمر خود مرتباً در معرض سرماخوردگی یا ویروس‌های دیگر قرار می‌گیرید که در واقع، یک مواجهه طبیعی است، ایمنی تحمّلی در شما ایجاد نمی‌شود. در این حالت، بدون آن‌که خودتان متوجه شوید، بدن شما با این ویروس‌ها می‌جنگد. در این‌جا، بدن شما از واکنش ایمنی برای مقابله با ویروس استفاده می‌کند، اما چون می‌تواند عامل بیماری را تشخیص دهد، شما هیچ علائمی از التهاب در خود حس نمی‌کنید. به همین دلیل است که وقتی به شکل طبیعی در معرض بسیاری از بیماری‌ها قرار می‌گیرید، در تمام طول عمر نسبت به آنها مصون می‌شوید.
اما این تحقیق نشان می‌دهد که تزریق مکرر واکسن‌های mRNA و دوزهای یادآوری آن برای کووید۱۹ باعث می‌شود تا یک واکنش تحملّی در بدن ایجاد شد، گویی که نسبت به حساسیت واکسینه شده‌اید. بدن شما نسبت به ویروس عادت می‌کند و دیگر ویروس را یک عامل خطرناک نمی‌داند.
در تحقیق دیگری که در ماه ژوئیه توسط ۲۰ دانشمند آلمانی به شکل جداگانه منتشر شد، تأیید شد که دریافت واکسن‌های کووید۱۹ و دوزهای یادآوری آن به شکل متوالی باعث می‌شود تا واکنش سیستم ایمنی نسبت به ویروس از واکنش محافظتی IgG به شکل تحمّلی در آید. در عین حال، ایجاد تحمل نسبت به واکسن به آن معنا نیست که سیستم ایمنی بدن، دیگر حفاظتی نسبت به ویروس ندارد.
مردم بیمار می‌مانند
با این تفاسیر، نتیجه برنامه‌های واکسن و دوزهای یادآوری که قرار بود تا مردم با تزریق واکسن، دیگر بیمار نشوند، بر خلاف آن چیزی بوده که انتظار می‌رفته است.
اما آیا رسیدن به این هدف واقع‌بینانه بود؟ کووید۱۹ شبیه به یک کروناویروس بومی است. این ویروس هم درست شبیه به یک سرماخوردگی معمولی است. به نظر می‌رسد که ویروس SARS-CoV-2 هرگز از بین نمی‌رود، و هیچ کسی نمی‌تواند برای همیشه نسبت به آن مصون شود و همواره جهش می‌کند.
بر اساس نتایج این تحقیق، واکسن‌ها از یک سو به سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند تا واکنش بیش از حدی نسبت به ویروس نشان ندهد. در واقع، خود ویروس نیست که باعث مرگ افراد می‌شود، بلکه واکنش‌های بین ویروس با سیستم ایمنی بدن بیمار است که منجر به بیماری‌های بسیار وخیم و گاهی مهلک می‌شود، زیرا سیستم ایمنی بدن نسبت به ویروس بیش از اندازه واکنش نشان می‌دهد. از طرف دیگر، به نظر می‌رسد که ایمنی اکتسابی طبیعی بدن قدرتمندتر از آن چیزی است که واکسن در بدن ایجاد می‌کند. علاوه بر این، خطراتی که خود ویروس به ویژه در افراد جوان ایجاد می‌کند، حاکی از آن است که خطرات واکسیناسیون بسیار بیشتر از مزایای آن است.
افرادی که واکسینه شده‌اند، به سادگی به ویروس مبتلا می‌شوند، اما واکنش بدن آنها نسبت به ویروس چندان شدید نیست، زیرا سیستم ایمنی آنها به بدن می‌گوید که ویروس را تحمل کنند. همین موضوع را می‌توانیم به عنوان یکی از مزایای واکسیناسیون بدانیم.
اما برای ایجاد تحمل در بدن، هرگز نیازی به تزریق دوزهای یادآوری وجود ندارد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که در بدن افراد مورد آزمایش صرفاً پس از دریافت دو دوز واکسن تحمّل ایجاد شده است. علاوه بر این، واکسن کمک کرده تا افراد نسبت به کووید۱۹ واکنش‌های ایمنی التهابی خطرناک کمتری از خود نشان دهند. مردم کار خود را انجام داده‌اند. دیگر نیازی نیست که مرتباً دوزهای یادآوری تزریق کنند.
مطالب دیگر:
هیئت تحریریه اپک تایمز: حمله به ترامپ و فرسایش سیستم قضایی آمریکا
دیدگاه: گروهی از هکرها به‌دنبال اطلاعات دی‌ان‌ای امریکایی‌ها هستند
۲۹ درصد از جوانانی که واکسن کووید فایزر را دریافت کرده‌اند، دچار عوارض قلبی شده‌اند
