Search
Asset 2

سرطان های زود تشخیص داده شده پستان ممکن است تحت درمان‌‏های اضافی و غیر ضروری قرار بگیرند

cancer
در مقایسه با بیمارانی که عمل جراحی نداشتند، اقدام به برداشتن توده پیش سرطانی در موارد بسیار خفیف این نوع سرطان تاثیری درافزایش طول عمر بیماران نداشته است. ((Mychele Daniau/AFP/Getty Images
cancer
در مقایسه با بیمارانی که عمل جراحی نداشتند، اقدام به برداشتن توده پیش سرطانی در موارد بسیار خفیف این نوع سرطان تاثیری درافزایش طول عمر بیماران نداشته است. ((Mychele Daniau/AFP/Getty Images

هر سال بیش از ۶۰۰۰۰ زن در ایالات متحده با یک نوع سرطان پستان به نام داکتال کارسینوم درجا DCIS در مراحل اولیه تشخیص داده می‌‏شوند که ۲۵ درصد از تمام موارد سرطانهای پستان را تشکیل می‏دهند. تقریبا تمام بیماران DCIS تحت درمان جراحی برای برداشت توده، برداشت کامل یک پستان و یا حتی هر دو پستان قرار می‌‏گیرند.

دو مطالعه اخیر از دو مرکز پژوهشی متفاوت نشان می‌‏دهد که زنانی که درجه پایین برای آنها تشخیص داده شده و تحت عمل جراحی قرار گرفته‌‏اند، بیش از افراد با بیماری مشابه که عمل جراحی نداشته‌‏اند، زندگی نخواهند کرد. « به عبارتی عمل جراحی این نوع سرطان در افزایش طول عمر بیماران بی‌‏نتیجه بوده است.»

در اولین مطالعه پزشکان روی بیش از ۵۰۰۰۰ مورد مبتلا به DCIS داده‌‏هایی را مورد آزمایش و بررسی قرار دادند و یافتند که:
• میزان بقای ۱۰ ساله برای کسانی که در زمان کمی پس از تشخیص، تحت عمل جراحی قرار گرفته‌‏اند ۹۸.۸ درصد و برای کسانی که عمل جراحی نداشته‌‏اند ۹۸.۶ درصد بوده است. این بدان معناست که عمل جراحی منجر به طولانی شدن طول عمر زنان مبتلا به این نوع از سرطان پستان نخواهد شد.

• زنان مبتلا به این نوع سرطان که به منظور درمان، جراحی‌‏های گسترده و وسیع‌‏تری داشته‌‏اند، نسبت به زنانی که تحت عمل جراحی مختصر، فقط به منظور برداشتن توده سرطانی قرار گرفته‌‏اند زندگی طولانی‌‏تری نداشتند.

• در مقایسه با بیمارانی که عمل جراحی نداشتند، اقدام به برداشتن توده پیش‌‏سرطانی در موارد بسیار خفیف این نوع سرطان نیز تاثیری درافزایش طول عمر بیماران نداشته است.

در ایالات متحده، در حال انجام درمان‌‏های غیرضروری و اضافه برای سرطان پستان هستیم.

نویسنده ارشد این مطالعه، دکتر مهرا گلشن، که مدیر خدمات جراحی پستان در دانا-فاربر/ بریگهام و مرکز سرطان زنان است، می‏ گوید: «در ایالات متحده، در حال انجام درمان‌‏های غیرضروری و اضافه برای سرطان پستان هستیم، و این مطالعه به همراه سایر مطالعات، پیشنهاد می‌‏کند که ما نه فقط در درمان سرطان پستان به معنای عام، بلکه به‏ طور اختصاصی نیاز به تعدیل استراتژی‌‏های درمانی متناسب با نیاز هر زن مبتلا به سرطان پستان هستیم. به عبارتی، رویکرد ما برای درمان سرطان پستان بسته به شرایط هر بیمار باید از دیگری متفاوت باشد.»

در مطالعه دوم، اطلاعات از ۱۰۸۱۹۶ زن مبتلا به DCIS که حداقل ۱۰ سال پیگیری شدند، جمع‌‏آوری گردید.

• خطر کلی مرگ در مدت ده سال بعد از اینکه DCIS تشخیص داده شده بود، حدود ۳.۳ درصد بود.
• اینکه بیمارتحت عمل جراحی کوچک برداشتن توده قرار گیرد «لامپکتومی» و یا کل پستان طی عمل جراحی برداشته شود، تفاوتی در میزان بقای بیمار ایجاد نکرد.
• میزان مرگ و میر بیماران درآنهایی که عمل جراحی داشتند با بیمارانی که سابقه جراحی نداشتند برابر بود.
• رادیوتراپی « پرتودرمانی» اضافه شده به جراحی که در آن تنها توده برداشته شده بود « لامپکتومی» برای جلوگیری از عود کمک کرد، اما در افزایش طول عمر بیماران تاثیری نداشت.

علاوه بر این، در سرمقاله همان مجله توصیه شده است که پرتودرمانی نباید به طور معمول و به صورت روتین در هر زنی که با DCIS تشخیص داده شده، مورد استفاده قرار بگیرد.

نویسنده این مقاله عقیده دارد که بعد از عمل جراحی برای زن مبتلا به DCIS ،او تنها نیاز به پیگیری و نظارت پزشکان خودش دارد.

cancer
( Jason Kempin/Getty Images for The Breast Cancer Research Foundation)

مروری بر داده های فعلی

• تنها در درصد بسیار کمی از بیماران، DCIS به سرطان مهاجم پستان تبدیل می‌‏شود. یک کمیته همکاری که توسط موسسه ملی سرطان برای کار و مطالعات تحقیقاتی در نظر گرفته ‌‏شده، گزارش می‌‏کند که نامیدن DCIS به عنوان نوعی از سرطان درست و دقیق نیست. هیچ تست تشخیصی برای سرطان پستان وجود ندارد و تشخیص آن تنها بر اساس مشاهدات دکتر آسیب شناس «پاتولوژیست» از تغییرات ظاهری سلولها در زیر میکروسکوپ می‌‏باشد.

• امروزه جراحی به منظور خارج کردن توده « لامپکتومی » راه متداول درمانی می‌‏باشد.

• به نظر می‌‏رسد که جراحی در بیماران DCIS با درجات متوسط و یا شدید باعث افزایش طول عمر بیمار می‌‏گردد.

• همچنین احتمال دارد زنان مبتلا به DCIS، نوع دیگری از سرطان اولیه پستان را تجربه کرده و در اثر آن فوت کنند.

این اطلاعات برای زنانی که مبتلا به DCIS هستند به چه معنا است

از آنجاییکه برای درمان زنان مبتلا به DCIS در مراحل اولیه، اتفاق نظر وجود ندارد، پزشکان به مطالعات بیشتری نیاز دارند تا بتوانند تصمیم بگیرند که برای مراحل اولیه این بیماری، جراحی مورد نیاز است یا خیر.
در این مرحله، بیشتر پزشکان یک جراحی ساده را توصیه می‌‏کنند و برخی از آنان همچنان پرتودرمانی را نیز پیشنهاد می‌‏دهند.

اپک‏تایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر می‏شود.

اخبار مرتبط

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

عضویت در خبرنامه اپک تایمز فارسی