
پس از ۲۰ سال، حضور دوبارهی گروه راک «پینک فلوید»، این گروه موسیقی انگلیسی را در صدر اخبار موسیقی قرار داد و رکورد فروش در آمازون را شکست.
«رودخانهی بی پایان»، پانزدهمین آلبوم این گروه، با آهنگسازی «اندی جکسون»، «دیوید گیلمور» و «گلوور فیل مانزانرا» به «ریچارد رایت»، نوازندهی پیانو و کیبورد این گروه که در سال ۲۰۰۸ درگذشت، تقدیم شده است.
به گفتهی گیلمور، گیتاریست و خوانندهی گروه، ۱۸ ترانهی این مجموعه را که بیشتر بی کلام هستند، در زمان ساخت آخرین آلبوم به نام «ناقوس جدایی» به همراه رایت نوشتهاند. یک ترانه نیز با نام «فراتر از کلمات»، با صدای گیلمور و شعری از همسرش پولی در این آلبوم گنجانده شده است.
وی می گوید که جوهر کارهایی که نیک میسن، او و ریچارد رایت سالهای پیش با هم انجام داده اند، در این آلبوم وجود دارد.
«ابری پاول»، مدیر طرحهای هنری که از سال ۱۹۸۶میلادی با این گروه کار کرده می گوید: «این آلبوم با کارهای قبلی تفاوت زیادی دارد. حتی اگر شاید آخرین آلبوم پینک فلوید باشد که البته هرگز نباید این را گفت، بیشتر موزیک آمبیانس است و بر مبنای آهنگهای دوره انتشار «ناقوس جدایی» تهیه شده است، بنابراین به چیزی کمی متفاوت نیاز داشت. ممکن است این آخرین آلبومشان باشد، بنابراین به چیزی لطیفتر نیاز داشت نه چیزی که همه آن را میشناختند.»
پینک فلوید یکی از مشهورترین و تاثیرگذارترین گروههای موسیقی راک انگلیسی است، که در سال ۱۹۶۵ توسط دانشجویان سابق «سید برت»، «نیک میسن»، «راجر واترز» و «ریچارد رایت» تشکیل شد. و اواخر دههی ۶۰ با انتشار آلبوم «نی زن بر دروازههای سپیدهدم» به شهرت جهانی رسیدند.
این گروه به غیر از موسیقی برای کاربرد ابداعی نمایش نور و ابتکارهای هنری مشهور است.
از آلبومهای مشهور این گروه میتوان به نیمهٔ تاریک ماه (۱۹۷۳)، کاش اینجا بودی (۱۹۷۵)، جانوران (۱۹۷۷)، دیوار (۱۹۷۹)، برش نهایی (۱۹۸۳)، لغزش آنی در عقل (۱۹۸۷) و ناقوس جدایی (۱۹۹۴) اشاره کرد.
گیلمور و میسین، آخرین بازماندگان این گروه راک هستند که به نام این گروه کار میکنند.
اپکتایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر میشود.