Search
Asset 2

پیامدهای سقوط بازار سهام چین

در طی سه هفته، بازار سهام شانگهای و شنزن بیش‎از ۳۰ درصد سقوط کرده است. در این تصویر، سرمایه‎گذاران در مقابل صفحه نمایشی در یک شرکت بورس اوراق بهادار در «هانگژو» نشسته‎اند. ۸ ژوئیه ۲۰۱۵.
در طی سه هفته، بازار سهام شانگهای و شنزن بیش‎از ۳۰ درصد سقوط کرده است. در این تصویر، سرمایه‎گذاران در مقابل صفحه نمایشی در یک شرکت بورس اوراق بهادار در «هانگژو» نشسته‎اند. ۸ ژوئیه ۲۰۱۵. (STR/AFP/Getty Images)
در طی سه هفته، بازار سهام شانگهای و شنزن بیش‎از ۳۰ درصد سقوط کرده است. در این تصویر، سرمایه‎گذاران در مقابل صفحه نمایشی در یک شرکت بورس اوراق بهادار در «هانگژو» نشسته‎اند. ۸ ژوئیه ۲۰۱۵.
در طی سه هفته، بازار سهام شانگهای و شنزن بیش‎از ۳۰ درصد سقوط کرده است. در این تصویر، سرمایه‎گذاران در مقابل صفحه نمایشی در یک شرکت بورس اوراق بهادار در «هانگژو» نشسته‎اند. ۸ ژوئیه ۲۰۱۵. (STR/AFP/Getty Images)

 

رژیم چین عاقبت توانست با اقداماتی شدید موفق به ایجاد ثبات در بازار سقوط کرده‎ی سهام خود شود. سقوط بازار سهام از اواسط ماه ژوئن آغاز شد که در طی آن شاخص‎های بازار سهام در «شانگهای» و «شنزن» در مدت زمان سه هفته، ۳۰ درصد سقوط کرد.

در حالی‎که بسیاری از سرمایه‎گذاران خرده فروش خاطرشان از ثبات بازار آسوده شده است و حتی از دولت به‎خاطر «نجات» بازار سهام و سرمایه‎گذاری‎های آن‎ها قدردانی کرده‎اند، اما برای دولت‎ها و سرمایه‎گذاران خارجی، این اتفاق معنای دیگری دارد.

مهم‎تر این‎که، این موضوع نشان می‎دهد بازار سهام چین هنوز نابالغ است و مقامات مسئول در چین تمایل به اعمال کنترل شدید بر بازار سهام دارند. بسیاری‎از تحلیل‎گران و رسانه‎های بین‎المللی با تردید به آینده‎ی اصلاحات اقتصادی و مالی چین می‎نگرند.

در سال‎های اخیر، چین برای ایجاد فضایی بازتر در بازار سهام تلاش بسیار و تدابیر زیادی اعمال کرده است. معرفی تدریجی «رنیمنبی» به سرمایه‎گذاران نهادی خارجی (رنیمنبی، واحد ارزی چین است. این پول از لحاظ قانونی در سرزمین اصلی چین رایج است اما در هنگ کنگ و ماکائو رایج نیست.) برای شرکت در بازار سهام و راه‎اندازی اتصال بازار شانگهای- هنگ‎کنگ در نوامبر گذشته از جمله‎ی این تدابیر هستند؛ اتصال بازار شانگهای- هنگ‎کنگ به سرمایه‎گذاران اجازه می‎دهد همزمان با سرمایه‎گذاری در یکی‎از این بازارها در دیگری نیز سرمایه‎گذاری کنند.

چین هیچ‎گاه از آرزوی خود در تبدیل شانگهای به مرکز مالی منطقه‎ای و حتی بین‎المللی دست برنداشته است. با این‎حال، بحران بازار سهام و واکنش شدید رژیم چین که شامل ممنوعیت عرضه‎ی اولیه‎ی اوراق بهادار جدید (IPO)، منع سهامداران بزرگ از فروش سهام خود به مدت ۶ ماه و دادن مجوز به شرکت‎هایی مشخص در به تعلیق درآوردن داد‎وستد خود بدون دلایلی معتبر، بدون شک موجب آسیب اعتماد سرمایه‎گذاران بین‎المللی شده است.

برخلاف بازارهای سهام بالغ، بازار سهام چین تحت سلطه‎ی سرمایه ‎گذاران خرده‎فروشی است که دانش و تجربه‎ی کمی در سرمایه‎گذاری دارند. افزایش مشارکت سرمایه‎گذاران نهادی، به‎ویژه از غرب، گام مهمی در رشد و توسعه‎ی بیش‎تر بازار چین خواهد بود. سرعت این اصلاحات قطعاً پس‎از سقوط بازار سهام متوقف شده است.

یکی دیگر از اهداف مهم مالی چین، بین‎المللی کردن یوان است. به‎گفته‎ی صندوق بین‎المللی پول (IMF)، باز کردن حساب سرمایه به پکن کمک خواهد کرد تا با معیارهای صندوق بین‎المللی پول برای پیوستن‎به سبد ارزی حق برداشت مخصوص (SDR) روبه‎رو شود. سبد ارزی حق برداشت مخصوص تا حد زیادی به تعدیل ارزش یوان کمک خواهد کرد.

اما باز هم، یکی دیگر از پیامدهای احتمالی آشفتگی بازار سهام، به‎خطر افتادن شانس موفقیت چین در این زمینه است.

اکنون توجه بین‎المللی به این است که چه درسی مقامات چین از این آشفتگی گرفته‎ و چه مسیری را برای بهبود آن درنظر گرفته‎اند.

اپک‌‌‏تایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر می‎شود.

اخبار بیشتر

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

عضویت در خبرنامه اپک تایمز فارسی