Search
Asset 2

عمر گرد و غبار یافت شده بر روی زمین بیشتر از خورشید تخمین زده شد

(PROTom Hall/CC BY 2.0)
(PROTom Hall/CC BY 2.0)
(PROTom Hall/CC BY 2.0)
(PROTom Hall/CC BY 2.0)

 

با کشف ذرات میکروسکوپی گرد وغبار در مواد یک شهاب سنگ پیدا شده، این احتمال می‌‏رود که انفجاری ستاره‌‏ای قبل از خلقت خورشید ما به وقوع پیوسته است.

دانشمندان فکر می‌‏کنند ذرات مشاهده شده که دانه‌‏های پیش خورشیدی نام گذاری شده‌‏اند، از انفجاری حدود پنج میلیارد سال قبل بر روی سطح ستاره‌‏ای کوچک که بخشی از یک سیستم ستاره‌‏های دوتایی در حال چرخش به دور یکدیگر است، پدید آمده‌‏اند.

این انفجار می‌‏توانسته مواد ستاره‌‏ای را در قالب گاز و گرد وغبار به فضایی بین ستاره‌‏های کهکشان راه شیری پرتاب کرده و مقداری از این مواد برای ساخت منظومه شمسی ما استفاده شده است.

«کریستوفر ورید»، استادیار فیزیک دانشگاه ایالتی میشیگان گفت: «یک فرایند بازیافت اینجا رخ داده است. هنگامی که ستاره‌‏ها می‌‏میرند مواد آن ها از طریق گرد و غبار با فشار پرتاب می‌‏شود و از این مواد برای ساخت ستاره‌‏ها و سیارات نسل‌‏های بعد استفاده می‌‏شود.»

برای تحقیق بر روی این ایده، دانشمندان هسته‌‏های رادیو اکتیو که بیشترین تاثیر را بر روی تولید ایزوتوپ‌‏های سیلیکون – موسوم به نواخترها- در این انفجارها دارند مورد مطالعه قرار دادند.

به نظر می‌‏رسد دانه‌‏های گرد و غبار ستاره حاوی مقادیر زیادی ایزوتوپ سیلیکون ۳۰ است که از ۱۴ پروتون و ۱۶ نوترون تشکیل شده است. سیلیکون ۳۰ ماده ای بسیار نادر بر روی زمین است. (رایج ترین سیلیکون ۲۸ است)

محققان می‌‏دانند که سیلیکون ۳۰ در نواختر باستانی تولید می‌‏شود، اما برای اطمینان از میزان تولید سیلیکون ۳۰، به اندازه کافی در مورد میزان واکنش هسته ای در انفجار اطلاعی ندارند. این باعث نامشخص بودن منشا دانه‌‏ها می‌‏شود.

ورید می‌‏گوید: «این دانه‌‏های منحصربفرد پیام آور بالقوه از نواختر باستانی است که به ما فرصت تحقیق در مسیری متفاوت را می‌‏دهد. به طور معمول فقط بوسیله تلسکوپ نواختر را مشاهده می‌‏کنید.»

اخبار مرتبط

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

عضویت در خبرنامه اپک تایمز فارسی