مروری بر کشتار سرخ و مرگ میلیونها تن در روسیه (قسمت اول)
در اوایل سال ۱۹۲۴، «سرگئی ملگونف»، مورخ روسی که از روسیه گریخته بود، در کتاب خود با نام «کشتار سرخ در روسیه»، از کشته شدن سیستماتیک افراد با ارائه اسناد و تصاویر پرده برداشت. چکا نیز با افتخار گزارش خود را از بخشی از کشته شدگان اعلام کرد. در بسیاری از مناطق، هر گونه جرمی، چه واقعی و چه تائید نشده، حکم اعدام را در برداشت.
ملگنوف درباره کشتار گفت:
«تعداد نامهای منتشر شده، از تعداد واقعی بسیار کمتر بود. همچنین هنگامی که بلشویستها در وضعیت نابسامان قرار داشتند، به کارگران گفتند که اگر آنها (کارگران) با آنها همراه نشوند، آنها (بلشویستها) پس از بازگشت، هر کارگری را که پشت ستون تلگراف ایستاده است را اعدام میکنند.»
اقدامات چکا از فلسفه کلی کمونیست پیروی میکرد؛ یعنی مبارزه طبقاتی و رها کردن اخلاق و کرامت انسانی؛ و هر کسی که با این ایده مخالف بود، ضد انقلابی نامیده شد. قربانیان یا اعضای خانوادهشان پیش از اینکه به آنها شلیک شود، اغلب مجبور به عریان شدن بودند. زندانیان دیگر هنگامی که بلشویکها کشتیها را از بین بردند، به دریا ریخته شده و غرق شدند.
به گفته ملگنوف در شهر کیف مرسوم بود که با محکومین چنین برخورد میکردند: به این ترتیب که قبل از اینکه از پشت سر به مغز محکومین شلیک شود، باید در میان خون ریخته شده روی زمین دراز میکشیدند.
علاوه بر اعدام، چکاییها از آزار و شکنجه و تجاوز لذت میبردند.
یک مقاله متعلق به آن دوره میگوید:
«شکنجه در مناطق «اکاترینودار» و «کوبان» هر دو فیزیکی و ذهنی هستند. البته در اکاترینودار یک روش خاص به شرح زیر اجرا میشود. قربانی روی پشت خود در کف زندان دراز میکشید، در حالی که دو نفر از کارکنان چکا سر را میکشیدند و دو نفر دیگر شانههایش را و تا زمانی که عضلات گردن او کاملا کشیده شوند، فشار میدهند. سپس نفر پنجم اقدام به ضربه زدن به گردن قربانی با ابزاری که تیز نباشد و معمولا انتهای اسلحه، میکند – تا زمانی که گردن به شدت متورم شود و خون از دهان و بینیها جاری میشود و بدین ترتیب قربانی از آزار و اذیت وحشتناکی رنج میبرد.»
زندانیان سیاسی زن که مورد توجه پلیس مخفی واقع میشدند، قبل از کشته شدن مورد تجاوز قرار میگرفتند و زندانیان مرد در ازای یکی از بستگان زن برای بردگی جنسی معاوضه میشدند. در هر صورت معمولا زندانیان کشته میشدند.
در بعضی از مناطق جنوب روسیه، افسران محلی چکا مراسم عیاشی با تعدادی از زنان زندانی به راه میانداختند و آن را «مشارکت زنان» یا «روزهای عشق آزاد» مینامیدند.
ملگنوف در کتاب این گونه به این مسئله میپردازد:
«یک شاهد در ارتباط با رویدادهای کریمه به دادگاه لوزان در سوئیس گفته بود که هر یک از ملوانان فعال در آن منطقه دارای چهار یا پنج معشوقه بودند و در اغلب موارد زنان بیچاره همسران افسران کشته شده یا فراری بودند. رد کردن ملوانان به معنای اعدام بود و تنها چند زن قوی، شجاعت کافی برای حل این مشکل با خودکشی داشتند.»
اعمال الگوی کمونیستی در «تفکر و رفتار»
در طول زمان، شدت ظلم و ستم و کشتار و ترور فرقه سرخ، اعضای چکا را تحت تاثیر قرار داد.
ملگنوف یادآوری میکند که: «بدون شک برای دورهای تیمارستانها در روسیه تعداد زیادی از موارد بیماری جدیدی را که با نام «جنون جلادها» شناخته شده بود، ثبت کردهاند. بدین صورت که به بیمار یک قربانی خیالی میدادند تا بیمار برای خونریزی انجام شده، اظهار پشیمانی کند.»
اما برای رژیم کمونیستی، کشتن ابزار ارزشمندی برای نگه داشتن جمعیت تحت کنترل بود. پس از آنکه لنین در سال ۱۹۲۴ درگذشت، چکا چندین بار تغییر نام داد، اما عملکرد تقریبا مشابهی داشت. «جوزف استالین»، که جایگزین لنین شد، دیکتاتوری خود را ادامه داد و پس از مرگ ژرژینسکی در سال ۱۹۲۶، او را با لقب «شوالیه مقدس طبقه کارگر» تحسین کرد.
سرکوب سیاسی در اتحاد جماهیر شوروی، زیر نظر استالین و مجموعهای از پاکسازیهایی که تحت عنوان «ترور بزرگ» شناخته میشود، به اوج خود رسید. صدها هزار نفر از قربانیان هموطنان لهستانی ژرژینسکی بودند.
طبق گزارشات در سال ۱۹۱۹، لنین با «ایوان پاولوف»، روانشناس مشهور برای آزمایشهایش در مورد محرک در سگها ملاقاتی خصوصی داشت. به گفته «ارلاندو فیجی»، مورخ انگلیسی، رهبر شوروی گفته است: «من میخواهم توده مردم روسیه از الگوی تفکر و رفتاری کمونیستی پیروی کنند.»
پاولوف با تعجب پاسخ داد: «آیا شما میخواهید جمعیت روسیه به شکلی استاندارد شده درآورید؟ یعنی همه به یک شیوه رفتار کنند؟» لنین در جواب گفت: «دقیقا. انسان میتواند تصحیح شود. انسان میتواند آن چیزی که ما میخواهیم باشد.»
تخمین زده میشود که کمونیسم تاکنون حدود ۱۰۰ میلیون انسان را به قتل رسانده است؛ اما جنایات آن گردآوری نشده و ایدئولوژی آن هنوز هم ادامه دارد. اپکتایمز در صدد است تا تاریخچه و عقاید این جنبش را که خاستگاه استبداد، کشتار و تخریب است، افشا کند.
چگونه بلشویکهای لنین با آوردن کمونیزم به روسیه مرگ میلیونها نفر را رقم زدند؟
میدان تیانآنمن پکن، از سرکوب دانشجویان تا آزار و اذیت فالون گونگ (به همراه تصاویر)