کمک به قحطی مصیبت آمیز سیاست «یک گام بزرگ به جلو»
یکی از اولین فعالیت‌های صورت گرفته در دوران سیاست «مائوزدانگ»، بنیان‌گذار حزب کمونیست چین موسوم به «یک گام بزرگ به جلو»، کشتن «چهار آفت» : موش صحرایی، مگس، پشه و گنجشک بود.
این کمپین با عنوان «کمپین گنجشک بزرگـ» یا کمپین «گنجشک را بکش» شناخته می‌شد، اما نام رسمی آن کمپین چهار آفت بود. مورخان معتقدند که این تاکتیک عجیب و غریب ملی در مرگ میلیونها نفر نقش داشت که عامل آن سیاست یک گام بزرگ به جلو بود. مائو معتقد بود که می‌تواند روستاییان را به زور به کمون‌های بسیار بزرگ تبدیل کند و مقامات کمونیستی با توسل به تهدید و اجبار و خشونت آن‌ها را به کار وا داشتند.
طبق گفته «فرانک دیکاتر»، مورخ و نویسنده کتاب «قحطی بزرگ مائو»، سیاست یک گام بزرگ به جلو– که از آن به عنوان «فجیع ترین کشتار جمعی تمام دوران» یاد شده– روی هم رفته موجب مرگ ۴۵ میلیون نفر شد. بیشتر مرگ و میر ناشی از قحطی به وجود آمده توسط انسان بود، اما میلیونها نفر مورد آزار قرار گرفته و کشته شدند.
در سال ۱۹۵۸ مائو که نه اکولوژیست یا بوم شناس بود و نه کشاورز، پشه‌ها، مگس‌ها، موش‌ها و گنجشک‌ها را به عنوان «آفت»هایی شناسایی کرد که می‌بایست ریشه‌کن میشدند. او مدعی شد که گنجشک درختی اروپایی – آسیایی باید کشته می‌شد، زیرا دانه‌های گیاهی را می‌خورد، بنابراین توده‌های مردم چین را بسیج کرد تا پرندگان را از بین ببرند. مردم لانه‌های پرندگان را نابود می‌کردند، تخمهایشان را می‌شکستند و جوجه‌هایشان را می‌کشتند.
گزارش : شرایط سخت مسیحیان در چین
ادعای دروغ چین در توقف برداشت اعضای بدن از زندانیان محکوم به اعدام
«دای چینگ»، فعال محیط زیست در مصاحبه با بیبیسی گفت: «مائو از حیوانات هیچ چیز نمی‌دانست. او نمی‌خواست در مورد طرح خود با کسی صحبت کند یا به حرف کارشناسان گوش دهد. فقط به این نتیجه رسیده بود که این «چهار آفت» می‌بایست کشته شوند.»
از مدارس، واحدهای کاری و سازمانهای دولتی که بیشترین تعداد آفت را می‌کشتند تقدیر می‌شد یا به آن ها پاداش تعلق می‌گرفت.
یک روزنامه چینی که اخبار کمپین را منتشر می‌کرد نوشت:
«صبح روز ۱۳ دسامبر، نبرد در سراسر شهر برای از بین بردن گنجشک‌ها آغاز شد. پرچمهای قرمز در خیابانهای کوچک و بزرگ برافراشته شده بودند. تعداد کثیری از مترسک‌ها، نگهبان‌ها، دانش آموزان مدارس ابتدایی و متوسطه، کارکنان اداره های دولتی، کارگران کارخانه‌ها، کشاورزان و ارتش آزادی بخش خلق در ساختمان‌ها و حیاط‌ها، فضاهای باز، جاده‌ها و مزارع روستایی و کشاورزی جمع شده و فریاد جنگ سر می‌دادند.
در ناحیه‌ی شینچنگ، طی یک شب بیش از ۸۰ هزار مترسک و ۱۰۰ هزار پرچم رنگارنگ به وجود آمد. ساکنین جاده‌ی زایتو، ناحیه‌ی زوهویی و جاده‌ی یانگپو در ناحیه‌ی یولین نیز تعداد فراوانی مترسک متحرک درست کردند. در شهرها و حومه‌های شهری، تقریبا نیمی از نیروی کار برای ارتش ضد گنجشک بسیج شد.
معمولا جوانان مسئول به دام انداختن، مسموم کردن و حمله به گنجشک بودند و افراد مسن و کودکان نگهبانی می‌دادند. کارخانه‌های شهری خودشان را وقف تلاش برای مبارزه کردند، اگرچه تضمین نمودند که سطح تولیدات را حفظ خواهند کرد. در پارک‌ها، گورستان‌ها و گل‌خانه‌ها که مردم کمتری هستند، ۱۵۰ منطقه شلیک آزاد برای شلیک به گنجشکان ایجاد شد. تیم تفنگداران دختران دبیرستان نانیانگ تحت آموزش تکنیک‌های تیراندازی به گنجشک‌ها قرار گرفتند. بنابراین شهروندان وارد یک نبرد واقعی علیه گنجشک‌ها شدند. برآورد کرده‌اند که تا ساعت ۸ شب، ۱۹۴,۴۳۲ گنجشک کشته شده‌اند.»
بعدها کشف شد که گنجشک نیز مقدار قابل توجهی از حشرات را می‌خورد – نه فقط دانه. در نتیجه بازده محصول برنج به طرز چشمگیری پایین آمد. کشتن پرندگان در تعادل زیست محیطی خلل ایجاد کرد و موجب شد که حشرات محصول خوار مانند ملخ تکثیر پیدا کنند.
مورخان معتقدند که کمپین ضد گنجشک نقش مهمی در تلفات دوره قحطی بزرگ چین که موجب مرگ ۳۰ میلیون نفر شد، داشته است.
دیکاتر درباره یک گام بزرگ به جلو گفت: «این رویداد به همراه گولاگ و هولوکاست در رده یکی از سه رویداد بزرگ قرن بیستم قرار می‌گیرد… و به قتل عام پل پات (دیکتاتور کمونیست کامبوج) با بیست برابر افزایش شباهت دارد.»
در سال ۱۹۶۰ – دو سال پس از آغاز کار کمپین – مائو ساس‌ها را به جای گنجشک‌ها در لیست حیوانات ممنوعه اعلام کرد.
تخمین زده میشود که کمونیسم تاکنون حدود ۱۰۰ میلیون انسان را به قتل رسانده است؛ اما جنایات آن گردآوری نشده و ایدئولوژی آن هنوز هم ادامه دارد. اپک تایمز در صدد است تا تاریخچه و عقاید این جنبش که خاستگاه استبداد، کشتار و تخریب است را افشا کند.
