دولت چین ادعا میکند که برداشت اعضای بدن از زندانیان را متوقف کرده است، اما افشاگریهای اخیر دو محقق چینی نشان میدهد که این موضوع همچنان رخ میدهد.
در سال ۲۰۰۵، چین علنا اعلام کرد که در سیستم پیوند عضو از اعضای بدن مجرمان محکوم به اعدام استفاده میکند. با توجه به اظهارات مقامات، این عمل از ژانویه ۲۰۱۵ ممنوع اعلام شده است و فقط از اندام شهروندان اهدا کننده داوطلب به عنوان منبع استفاده میشود. در حال حاضر بسیاری از افراد به این بیانیه باور دارند.
بر اساس به اصطلاح این اصلاحات بود که پزشکان پیوند اعضای چینی که به دلیل وجود «پیوند غیر قانونی اعضای زندانیان عقیدتی و کشتن افراد» در چین، از شرکت در کنفرانسهای بین المللی منع شدهاند، امیدوار به شرکت در این کنفرانسها و جلسات سطح بالا و انتشار مقاله در مجلات معتبر انگلیسی زبان و شرکت در همکاریهای علمی شدند. اما وقایع اخیر تصویر زیبای اصلاحات اهدای عضو و عمل پیوند در چین را به چالش کشیده است.
گزارشات متناقض از برداشت اعضای بدن زندانیان در چین
نخست، واتیکان به شدت به دلیل دعوت از مقامات عمل پیوند چینی برای شرکت در نشست «علوم آکادمی پاپ درباره قاچاق اعضای بدن و توریسم پیوند عضو» محکوم شد.
بیشتر بخوانید: چطور واتیکان ناآگاهانه از کشتار گسترده حزب کمونیست چین حمایت کرد؟
شکایت و ناراحتی حول محور حضور و مشارکت افرادی چون «هوانگ جیهفو»، رییس کمیته اهدای عضو ملی چین و معاون سابق وزیر بهداشت صورت گرفت.
همه تردید داشتند که هوانگ تصویر دقیق و کاملی از تدارکات تامین اعضای بدن در چین به همه نشان دهد. وی طی سالها گزارشات متناقضی از منابع اعضای بدن در چین نشان داده است. پوشش رسانهای در این زمینه باعث خجالت واتیکان و ظاهرا کنسل شدن سخنرانی برنامه ریزی شده پاپ گردید.
پس از سوال ریاست جلسه از هوانگ، وی اذعان داشت که اعضای زندانیان محکوم به مرگ همچنین برداشته می شود. وی وسعت سرزمین چین را مانعی برای اصلاحات در این زمینه اعلام کرد.
اصطلاح «زندانیان محکوم به مرگ» دارای شبهه است. از طرفی کسانی را شامل میشود که پس از اعدام قضایی اعضایش برداشته میشود. از طرف دیگر محققان مستقل متوجه شدهاند که شامل زندانیان عقیدتی هم میشوند که اعضای بدنشان بدون طی مراحل قانونی برداشته میشود.
در سال ۲۰۰۵، هوانگ دستور داد که دو عضو کبد به عنوان پشتیبان برای انجام یک عمل پیوند پیچیده و دشوار تهیه شود. تصور وجود چنین نظمی از سیستم اهدای عضو در چین که تنها منبعش بدن زندانیان محکوم به مرگ است، بسیار سخت است. زندانیان باید ظرف هفت روز از حکم اعدام با توجه به قوانین چین اعدام شوند و اغلب به اندازه کافی برای اهدای عضو سالم نیستند. اما این دستور تنها در صورتی قابل اجراست که اندام زندانیان فراوان در بانک عضو موجود باشد و فورا در دسترس قرار گیرد و خونشان نیز با بیمار مطابقت داشته باشد.
هوانگ تنها مقام ارشد در سیستم پیوند چین نیست که طی هفته گذشته مورد انتقاد قرار گرفته است. پروفسور «ماریو ماندلی»، سردبیر مجله بینالمللی کبد، اعلام کرد که تغییر ادعای نویسندگان چینی در این زمینه نشان میدهد که شواهدی که نشان دهد اندامهای مورد استفاده در تحقیقات و پژوهشها از اهدا کنندگان داوطلب بوده است، همچنان وجود ندارد.
نویسندگان چینیطی یک مقاله علمی ادعا میکنند که هیچ کدام از عضوها از زندانیان اعدام شده تهیه نشده است، اما زمانی که توسط مقامات دانشگاهی به چالش کشیده شدند، قادر به ارائه هیچ مدرکی نبودند.
«ژنگ شوسن»، نویسنده ارشد این مقاله، یکی از جراحان برجسته پیوند عضو در چین است. او عضو آکادمی مهندسی چین و رئیس دانشگاه علوم پزشکی ژجیانگ (وابسته به بیمارستان) و جراح ارشد و متخصص پیوند کبد است.
ژنگ از سال ۲۰۰۱ مدیر و بنیانگذار بیمارستان مرکز پیوند اعضا، وابسته به وزارت بهداشت چین بوده است. علاوه بر این، وی معاون رئیس انجمن پزشکی چین، سردبیر ارشد مجله چینی اهدای عضو و رئیس سابق انجمن چینی پیوند عضو بوده است.
او که نقشی بنیادی در سیستم پیوند عضو چین دارد، دستاوردهایش در پیوند کبد مؤثر بوده است. در ۲۸ ژانویه ۲۰۰۵، ژنگ و گروه جراحیاش موفق به انجام پنج پیوند کبد در یک روز و در مجموع ۱۱ عمل پیوند در یک هفته شدند.
ژنگ همچنین یک مقاله در مورد انجام ۴۶ پیوند کبد اضطراری، بین ماههای ژانویه ۲۰۰۰ تا دسامبر ۲۰۰۴ نوشته است. بیماران به جای صرف وقت و ماندن در لیست انتظار، کبد جدید خود را در عرض یک تا سه روز پس از رسیدن به بیمارستان دریافت کردند. این موضوع دوباره وجود یک منبع بزرگ را با اندام فراوان و آماده برای استفاده در یک زمان کوتاه نشان میدهد.
ژنگ در وب سایت بیمارستان اشاره میکند که وی با انجام ۱۹۵۷ مورد جراحی پیوند کبد، جراح پیشرو در این زمینه محسوب میشود.
بیشتر بخوانید: صف طولانی انتظار پیوند عضو در ایران و زمان کوتاه دو هفتهای دریافت عضو در چین !
شهرتی که بر باد میرود
فعالیت پرکار ژنگ نشان دهنده وجود منبعی عظیم از عضو کبدِ فراوان و در دسترس است. این در حالی است که پزشکان در ایران و در غرب همواره با مشکل کمبود اعضای بدن اهدایی دست و پنجه نرم میکنند.
یک سرنخ معمای عرضه فراوان کبد در چین ممکن است به یکی از نقشهای کمتر شناخته شده ژنگ برگردد. از سال ۲۰۰۷، وی رئیس انجمن ضد فرقه گرایی ژجیانگ بوده است.
این انجمن، شعبه استانی از آژانس ملی آن است که با نام انجمن ضد فرقه گرایی در چین (CACA) فعالیت میکند. انجمن در سال ۲۰۰۰ توسط حزب کمونیست چین به دلیل تبلیغات منفی علیه فالون گونگ یا فالون دافا، یک تمرین معنوی چینی تاسیس شد. CACA مبتکر استفاده از انواع متد برای سرکوب و تبدیل اجباری باورها و عقاید تمرین کنندگان فالون گونگ است.
ژنگ در مقام رئیس استانی انجمن ضد فرقه گرایی، مسئول تحریک، آشفته کردن افراد و تبلیغ علیه فالون گونگ در ژجیانگ، استانی با ۵۴ میلیون نفر جمعیت است. منابع آنلاین نشان میدهد که او مسئولیت جلسات مطالعه سیاسی را با هدف تحریک نفرت علیه فالون گونگ و آموزش اعضای حزب کمونیست به منظور تحریک اعضا علیه فرقه گرایی و مکاتب فکری بر عهده داشته است.
این فعالیتها به نظر میرسد که با موفقیت ژنگ در زمینه پیوند عضو همگام باشد. در سال ۲۰۰۸ شاخص هانگزو برای استفاده از پیوند کبد و درنظر گرفتن بیماران واجد شرایط برای این عمل که بر اساس میزان پیشرفت سرطان در عضو است، تغییر داده شد. معیارهای جدید پتانسیل برداشت کبد از منابع را برای دریافت کنندگان کبد بالقوه در چین تا ۵۲ درصد گسترش داد.
این تعداد بسیار بیشتر از تعداد محکومین به اعدام در چین است و این مسئله گویای این واقعیت است که یک منبع با کبد و ارگانهای فراوان غیر اعدامی در دسترس وجود دارد.
در حال حاضر شهرت و اعتبار دو چهره ارشد چین در عمل پیوند زیر سوال رفته است: یکی ادعاهای دروغین ژنگ برای استفاده نکردن از هیچ ارگانی از زندانیان اعدام شده طی تحقیقات خود و افشای عضویت وی در انجمن ضد فرقه گرایی و دینی و دیگری هوانگ برای نداشتن هیچ تغییر واقعی در برداشت اعضای بدن و عمل پیوند در چین.
از این پس مقامات بین المللی باید خواستار افشای منابع واقعی اندام در چین قبل از باور ادعاهای بیشتر در مورد اصلاحات باشند.