چین و کوبا، دو نظام کمونیست با سابقه‌های نامطلوب در زمینه حقوق بشر، ۱۰ اکتبر مجدداً به عضویت شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد انتخاب شدند و روسیه از رسیدن به یکی از کرسی‌های این سازمان باز ماند.
مجمع عمومی سازمان ملل رای گیری مخفیانه‌ای در ۱۰ اکتبر برای پر کردن ۱۵ کرسی شورای حقوق بشر ۴۷ عضوی برگزار کرد.
این کرسی‌ها بین پنج گروه کشورهای آفریقایی، کشورهای آسیا – اقیانوسیه، کشورهای اروپای شرقی، کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب، و کشورهای اروپای غربی و سایر کشورها توزیع شده است.
در گروه آسیا و اقیانوسیه، چهار کشور برای چهار کرسی خالی نامزد شدند. اندونزی با ۱۸۶ رای، کویت با ۱۸۳ رای، ژاپن با ۱۷۵ رای و چین در رده آخر با ۱۵۴ رای برای عضویت در این شورا انتخاب شدند.. در سال ۲۰۲۰، چین با کسب ۱۳۹ رأی، در رقابت بین پنج کشور چهارمین کرسی این نهاد را پر کرد.
چهار کشور برزیل، کوبا، جمهوری دومینیکن و پرو برای سه کرسی خالی در گروه آمریکای لاتین و کارائیب رقابت کردند. کوبا با ۱۴۶ رای بیشترین رای را به دست آورد، در حالی که پرو نتوانست به شورای حقوق بشر سازمان ملل بپیوندد.
آلبانی و بلغارستان، دو کرسی خالی گروه اروپای شرقی را به دست آوردند و مسکو که تلاش می‌کرد به این شورا بازگردد ناکام ماند. در آوریل ۲۰۲۲ به دلیل انتشار گزارش هایی مبنی بر اینکه نیروهای روسی در اوکراین مرتکب جنایات جنگی شده اند، پس از رأی گیری مجمع عمومی سازمان ملل، روسیه از عضویت در شورای حقوق بشر تعلیق شد.
دوره سه‌ساله کشورهای انتخاب شده از اول ژانویه ۲۰۲۴ آغاز خواهد شد.
از سوی دیگر سناتور جیم ریش عضو عالی‌رتبه کمیته روابط خارجی سنای آمریکا با انتشار مطلبی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: انتخاب مجدد چین به عضویت سازمان حقوق بشر مستقر در ژنو، سوئیس، «نشان داد که چقدر این شورا ناکارآمد است». او افزود: «چین تنها به منظور جلوگیری از انتقاد از سوءاستفاده‌های حقوق بشری خود در برابر اویغورها، تبتی‌ها و دیگران به آن [شورای حقوق بشر سازمان ملل] پیوسته است.»
نیکی هیلی، سفیر سابق ایالات متحده در سازمان ملل و نامزد ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ نیز در ایکس نوشت: «شورای حقوق بشر سازمان ملل مسخره است. من آن را به عنوان سفیر از نزدیک دیدم و امروز بار دیگر شاهد این موضوع بودیم. چین و کوبا ناقض حقوق بشر هستند، و امروز مجددا عضو نهادی شدند که وظیفه حفاظت از حقوق بشر را دارد.»
او ادامه داد: «شورای حقوق بشر سازمان ملل یک نمایش است. شایسته نامش نیست.»
در همین حال وانگ ونبین، سخنگوی وزارت خارجه چین، طی یک نشست مطبوعاتی در ۱۱ اکتبر، گفت که تلاش موفق پکن برای حفظ کرسی خود در شورا، نشانه این است که جامعه داخلی «کاملاً متوجه شده است که چین چگونه نقش مهمی در توسعه حقوق بشر ایفا کرده است.»
بیش از ۸۰ گروه حقوق بشری قبل از رای گیری در ۱۰ اکتبر، بیانیه مشترکی صادر کردند و از کشورهای عضو سازمان ملل خواستند به چین رای ندهند.
این گروه‌ها اعلام کردند: «دولت چین از قدرت و نفوذ خود برای خاموش کردن صدای جامعه مدنی در سازمان ملل استفاده کرده است.» دبیرکل سازمان ملل متحد چین را به عنوان «الگوهای ارعاب و انتقام‌جویی» علیه مدافعان حقوق بشر به رسمیت شناخته است و همچنان یکی از عاملان اصلی انتقام‌جویی در سطح جهان است.
این گروه‌ها بر «آزار و شکنجه گسترده و سیستماتیک» رژیم چین علیه اویغورها و سایر گروه‌های ترک در ترکستان شرقی، «تشدید نقض حقوق بشر» در تبت در سال گذشته، دستگیری‌ها و بازداشت‌ها در هنگ‌کنگ بر اساس قانون امنیت ملی این کشور، و هدف قرار دادن شدید مدافعان حقوق بشر و وکلای حقوق بشر در چین.تأکید کردند.
