اصطلاح چینی: نواختن «شین» برای گاو

اصطلاح چینی «نواختن شین برای گاو» (對牛彈琴 ) یعنی وقت تلف کردن برای نشان دادن چیزی باارزش، خوب یا زیبا به کسی که نمی‌‌‏تواند به ارزش آن پی ببرد.

مترادف فارسی آن، ضرب‌‌‏المثل «خر چه داند قیمت نقل و نبات» است که به معنای تلاش برای آوردن استدلال برای افراد لجوج یا صحبت بیش‌‌‏از فهم مخاطب و یا  کسانی که نمی توانند ارزش آن‌‌‏چه را که می‌‌‏گویید، بدانند، است.

مدت‎ها پیش، «گونگ مینگی»، استاد ساز «شِن» ( قانون چینی)، در کنار مزرعه‌‌‏ای شروع به زدن ساز کرد تا این‌‌‏که متوجه گاوی شد که به او خیره شده است. درحالی که در فکر این بود که آیا گاو تحت‌‌‏تأثیر موسیقی او قرار گرفته، نزدیک‌‌‏تر رفت و با مهارت بسیار به نواختن ساز مشغول شد.

با‎این‌‌‏که گونگ، خود به‎شدت تحت‎تأثیر قرار گرفته بود، به‌‌‏نظر نمی‌‌‏رسید که گاو توجهی به موسیقی او داشته باشد و هم‌‌‏چنان مشغول خورد علف بود. گونگ مینگی لحظه‌‌‏ای قبل از آن‎که دوباره به نواختن ادامه دهد، به‎فکر فرو رفت.

این‌‌‏بار او از ساز خود صدای وزوزپشه و گاو درآورد. گاو از خوردن دست کشید، دم خود را تکان داد و حتی گوش‎های خود را برای دور کردن پشه‌‌‏ها به‌‌‏حرکت درآورد.

گونگ متوجه شد که نواختن موسیقی برای گاو، ازآن‌‌‏جایی که ارزش آن را نمی‌‌‏داند، کاری بیهوده است؛ تنها وقتی که چیزی در حد فهم گاو زده شود، آن را درک می‌‌‏کند.

بعد‎ها، اصطلاح «نواختن شین برای گاو» برای اشاره به توضیح اصول سطح بالا به کسی که قادر به درک آن نیست و یا در مورد مسائلی که شخص علاقه یا درک درستی از آن ندارد، به‌‌‏کار رفت.

همچنین این اصطلاح مانند توصیه‌‌‏ به افراد برای در‌‌‏نظرگرفتن درک مخاطب در اداره‌‌‏ی مسائل روزمره‌‌‏ی زندگی استفاده می‌‌‏شود.

اپک تایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر می‌‌‏شود.