
لی جیانگو، عضو پولیتبورو(دایره سیاسی و بدنه اجرایی میان کمیته مرکزی و حزب کمونیست چین)، نایبرئیس و دبیرکل کنگره ملی خلق، متهم شده است که در طی دورهای که متصدی مقام دبیری حزب در استان شاندونگ بوده، برادرزادهاش را به مقام بالایی ارتقا داده است.
هان چونگگوآنگ از شهر هاندان واقع در استان هِبی، این اتهامنامه را در سایت سینا ویِبو گذاشت و همچنین آنرا به وبسایت گروه ضد فساد حزب کمونیست چین نیز ارسال کرد.
براساس متن افشاگرانه هان، جانگ هویی، برادرزاده لی، که شاغل در سیستماداری حزب کمونیست چین در استان شاندونگ بود، طی هشت ماه، از شغل قائممقام یک مدیر در سطح متوسط به مقامی رده بالا در سیستم شهرداری حزب و به عنوان نایب رئیس در شهر جینینگ ارتقا یافت.
برطبق گزارش ساوتِرن متروپالیس دیلی در سوم دسامبر، جانگ هویی در ۳۲ سالگی جوانترین عضو و دبیر کمیته اجرایی شهرداری جینینگ است. هانگ مدعی است که این ترفیع ناگهانی به عمویش لی جیانگو مربوط میشود که در آن زمان مقام رده بالایی در سطح استانی برایش درنظر گرفت.
هانگ به وبسایت جیاندوکن(jianducn.com) که وبسایتی داخلی در خصوص افشای اعمال مفسدانه است، اظهار داشت که این اطلاعات درباره رابطههای خانوادگی در حزب کمونیست چین را فردی خودی از مقامات رده بالا در کمیته استانی شاندونگ دراختیار قرار داده است و به دلایل امنیتی نام واقعی او نمیتواند افشا گردد.
هان برای بررسی صحت و سقم اتهامات علیه لی در وبسایت کمیسیون مرکزی برای نظارت بر قوانین و مقررات، شماره ثبتِ دادخواست کمیسیون مرکزی برای نظارت بر قوانین و مقررات، و کارت شناسایی عکسدار خود را به وبسایت ویِبو ارسال کرد. اما سانسورگرانِ سایت ویِبو بلافاصله متن ارسالی او را برداشتند، و همچنین جستجوی آنلاین اسامی ” لی جیانگو” و “جانگ هویی” را مسدود کردند.
همچنانکه کمپین جدید ضد فساد با شتاب برای “پاکسازی” فساد در حزب میکوشد، لی تا کنون بالاترین مقام رسمی حزب کمونیست چین بوده که به صورت آنلاین رسوا شده است. ترفیع لی به عضویت در پولیتبورو تعجبآور بود، زیرا او به عنوان داوطلبی که شانسی برای پیروزی نداشت شناخته میشد. این ترقی غیرمنتظره همانند اتهامات مبنی بر قوم و خویشگرایی او، توجه برخی را به خود جلب کرد.
مقامات رسمی بسیار زیادی که متولدین دهه ۱۹۸۰ هستند، در سالهای اخیر به مقامات بالای محلی و حکومتی دست یافتند. این پدیده پس از برملاشدن توسط رسانهها، روندی انتقادی در جامعه میآفریند مبنی بر اینکه آیا این مقامات رسمی جوان دارای “پیشینه خاصی” هستند، و یا اینکه آیا ترفیع مقامهای آنان حقیقتاً براساس قوانین و مقررات بودهاست.