Search
Asset 2

درآمار بیماران دیابتی سال ۲۰۱۳ قرار نگیرید

پنجاه سال پیش از این، بیماری دیابت در ۹۰ درصد موارد ارثی بود که دیابت نوع ۱ نامیده می‌شود. امروزه، در ۹۰ درصد موارد با چاقی (دیابت نوع ۲) ارتباط دارد. (جان موره/ گِتی ایمیجِز)
پنجاه سال پیش از این، بیماری دیابت در ۹۰ درصد موارد ارثی بود که دیابت نوع ۱ نامیده می‌شود. امروزه، در ۹۰ درصد موارد با چاقی (دیابت نوع ۲) ارتباط دارد. (جان موره/ گِتی ایمیجِز)

زمانی فردی متقاضی کار در ایستگاه راه‌آهن بود، از وی سؤال ‌شد که، “فرض کنید قطاری با سرعت ۱۶۰ کیلومتر در ساعت از سمت شرق می‌آید. سپس متوجه می‌شوید که قطار دیگری نیز با سرعت ۱۶۰ کیلومتر در ساعت از سمت غرب در حرکت است. هردوی این قطارها بر روی یک خط راه‌آهن حرکت می‌کنند و فقط ۴۰۰ متر با هم فاصله دارند. دراین وضعیت چه‌کاری انجام می‌دهید؟”

وی پاسخ داد که، ” بسیار سریع می‌روم و برادرم را می‌آورم.”

از او سؤال شد که، ” چرا در این وضعیت بسیار حساس، چنین کاری را انجام می‌دهید؟”

مرد پاسخ داد، ” به خاطر اینکه برادرم تاکنون شاهد انهدام و خردشدن یک قطار نبوده است!”

امروزه، بیماری دیابت و عوارض ناشی از آن، مثل همان قطار رو به انهدام است که ناگزیر رخ خواهد داد. برطبق سازمان بهداشت جهانی، در آمریکای شمالی در هر ۴۰ ثانیه یک بیمار دیابتی جدید تشخیص داده می‌شود. اگر در هر ۴۰ ثانیه، مورد جدیدی از بیماری سارس یا سرخک وجود داشت، آیا می‌توانستید صحنه دلخراش آن را تصور کنید؟

تصور آن ترسناک است. پنجاه سال پیش از این، بیماری دیابت در ۹۰ درصد موارد ارثی بود که دیابت نوع ۱ نامیده می‌شود. امروزه، در ۹۰ درصد موارد با چاقی (دیابت نوع ۲) ارتباط دارد!

 پنج درصد از مردم در امریکای شمالی مبتلا به دیابت هستند. در هر پنج نوزاد متولد شده، یک نوزاد به دیابت دچار می‌شود. هزینه لازم برای مراقبت از این بیماران توان‌فرسا است، و درنهایت ضررهای سنگینی به سیستم درمانی و مراقبت‌‌‏های پزشکی وارد می‌آورد. بنابراین آیا راهی وجود دارد که خطر ابتلا به بیماری دیابت را کاهش دهید و در آمار بیماران دیابتی قرار نگیرید؟

اولین نکته اینست‌‌‏که، هرکسی باید تا حد مرگ از افزایش وزن بترسد. افزایش وزن نه تنها بروز دیابت را تضمین می‌کند، بلکه باعث به‌‌‏وجود‌آمدن یک‌سری مشکلات برای سلامتی نیز می‌گردد. به عنوان مثال، بیماری قلبی از بیماری‌های رده اول در افزایش مرگ و میر است. اما دراصل این چربی است که باعث مرگ افراد می‌شود.

دومین مسئله‌ای که باید از آن واهمه داشت، غذاهای بسته‌بندی‌شده است. از آنجا که ما دیگر در مزارع زندگی نمی‌کنیم، غذاهای بسته‌بندی‌شده در زندگی ما گنجانده شده است. بنابراین باید این عادت را در خود به‌‌‏وجود آوریم که بدون توجه به برچسب غذاهای بسته‌بندی‌شده، اقدام به خرید آنها نکنیم. اعداد مربوط به درصد کالری موجود در هر یک از آن بسته‌ها، تعجب‌برانگیز است.

تاوقتی‌که همه موضوع میزان کالری را مورد توجه قرار دهند، شکم برآمده هرگز پیروز میدان نخواهد بود. اکثریت قریب به اتفاق افراد روزانه به ۱۸۰۰ کالری نیاز دارند.

همچنین از سایر کالری‌ها نیز باید واهمه داشته باشید: میزان کالری موجود در یک قطعه کیک گیلاس به اندازه ۱۴ قاشق چایخوری شکر و در یک لیوان نوشابه غیرالکلی به اندازه ۸ قاشق چایخوری شکر است.

اطمینان دارم که خوانندگان به این نتیجه رسیدند که اگر من این مقدار شکر را داخل یک لیوان آب بریزم و آنرا بنوشم؛ باید به یک روانپزشک مراجعه کنم. اما این نوشیدنی است که سال‌ها کودکان آنرا مصرف نموده‌‌‏اند. و از آنجا که بسیاری از غذاهای تهیه‌شده از غلات(سِریال) برای صبحانه حاوی ۵۰ درصد مواد قندی است، من به نوه‌هایم توصیه می‌کنم که خوردن جعبه آن ایمن‌تر از محتویات جعبه است!

بسیار ساده‌لوحانه است که انتظار داشته‌باشیم، شیوع بیماری دیابت نوع ۲ ناگهان متوقف شود. برای وقوع این اتفاق باید یا قحطی روی دهد، یا یک برنامه گسترده تهاجمی نسبت به چاقی ترتیب داده شود، ویا با میلیونها نفر از مردمی که ترسو باشند سروکار داشته باشیم. اما فکر نمی‌کنم وقوع چنین اتفاقاتی عملی باشد.

تراژدی بزرگ این است که بسیاری از افراد بیماری دیابت را خیلی ساده فقط به عنوان افزایش قند خون درنظر می‌گیرند. آنها متوجه نیستند که بیماری دیابت باعث می‌شود رگ‌ها آترواسکلروز (رگهایی که خاصیت ارتجاعی خود را از دست داده‌‌‏اند) و باریک‌‌‏ شوند، به‌‌‏تدریج مسدود شده، بطوری که قادرنباشند قند مورد نیاز را در دسترس ارگانهای حیاتی بدن قرار دهند.

ترسناک‌ترین مثال این تراژدی، واقعه‌ای است که درحال حاضر برای بیماران بومی منطقه مانی‌توبا رخ می‌دهد. به علت بیماری دیابت و کاهش قند مورد نیاز برای پاها، ۹۰ درصد از مبتلایان به دیابت در مانی‌توبا مجبور به قطع پا می‌شوند.

اما بیایید نگاهی به بیماران دیابتی در امریکای شمالی بیندازیم: آنها به علت کاهش جریان خون، ۲۵ بار بیشتر از افراد معمولی درمعرض نابینایی قرار می‌گیرند و به علت آسیب‌‌‏دیدگی کلیه‌ها، ۱۷ بار بیشتر نیاز به دیالیز پیدا خواهند کرد.

شریان‌های باریک‌شده در بیماران دیابتی همچنین میزان خون کمتری به عضله قلب می‌رسانند. به این علت ۵۰ درصد از بیماران دیابتی به علت نقص در عروق کرونری می‌میرند.

کهولت سن نیز در باریک‌شدن عروقی که خاصیت ارتجاعی خود را از دست دادند، موثر است. اما دکتر سیندی بوش که یک محقق انگلیسی است، با تحقیقات خود نشان داده است که بیماران دیابتی و ما می‌توانیم بوسیله بالابردن سطح ویتامین سی و اسیدآمینه، جریان خون را به حالت طبیعی برگردانیم.

دکتر جیفورد – جانز نویسنده اخبار پزشکی می‌‌‏باشد که در تورنتو در مطب خصوصی خود فعال است. آدرس وب‌سایت او DocGiff.com  است. از طریق [email protected] می‌توان با وی تماس گرفت.

اخبار بیشتر

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

عضویت در خبرنامه اپک تایمز فارسی