مقاله‌‌‏ای جدید از گائو جی‌شنگ: حرفهایی از ته قلبم (قسمت دوم)

موضوع به اصطلاح معجزه اقتصادی در چین فقط وفقط برپایه تخریب مرگبار محیط زیست بنا شده است. درحالیکه مردم از توسعه اقتصادی تحریف شده چین که منجر به یک رونق ظاهری شده، سرخوش هستند، چشمان‌‌‏شان را بر تخریب وحشتناک محیط زیست بسته اند وهمپنین این واقعیت ظالمانه را نمی‌‌‏بینند که ۷۰ درصد از جمعیت چین از حقوق مدنی خود محروم شده‌‌‏اند.

درچین امروز مردم در روستاهای خود که سرشار از ذخایرآب است از نوشیدن آب هراس دارند، دامداران از نوشیدن شیری که خودشان تولید می‌‌‏کنند می‌‌‏ترسند، دهقانان می‌‌‏ترسند محصولات و فراورده‌‌‏های غذایی خودشان را مصرف کنند وتولیدکنندگان محصولات غذایی از مصرف تولیدات خود درهراسند.

این واقعیتی مخرب است.  مردم وانمود می‌‌‏کنند که واقعیت را نمی‌‌‏بینند و حقیقت را انکار می‌‌‏کنند. این گرایشی عادی در چین شده است که زیبایی را به کناری رانده و زشتی را ستایش کنند. در این میان، حزب کمونیست چین به عنوان نماد پلیدی، ریشه تمامی مشکلات سرزمین چین است.

رژیم فاسد چین بوسیله وضع قوانین خود، درستکاری را سرکوب و پلیدی را ترویج می‌‌‏کند، می‌‌‏گذارد افراد پلید در چین صاحب قدرت گردند. افراد صاحب قدرت و نیز کسانی که پایبندی اخلاقی ندارند، همیشه پیروز میدان رقابت هستند. این افراد برمسند قدرت، که به هیچ اصل راستینی باور ندارند دسته‌‌‏های قدرتمندی را شکل می‌‌‏دهند. علاوه بر این سیستم قضایی فاسد در چین ، نفرت و انزجار را علیه گروههای قدرتمندی برمی‌‌‏انگیزد که از اصلاحات ناعادلانه اقتصادی بوجود آمده اند. اعتراض و خشونت سراسر چین را فرا گرفته و همه این وقایع، چین را به ورطه دیگری از خشونت می‌‌‏ کشاند.

چین امروز اجتماعی فاسد و منحرف است. این فساد  فقط به اقلیت محدودی منحصرنمیشود، بلکه اکثریت مردم چین فاسد و منحرف هستند.

زمانیکه که حزب کمونیست چین مفتخر به میزبانی بازیهای المپیک ۲۰۰۸ پکن ‌ شد، بواسطه این رویداد ورزشی بزرگ، حکومت استبدادی‌‌‏اش را تقویت کرد.  این درحالی بود که حزب کمونیست چین روح خودکامه خود را در بازیهای المپیک دمید.

پس از تحمل این آزار و شکنجه، درباره حقیقت درد و رنجی که متحمل شدم بی پرده سخن می‌گویم.

اجرای برنامه‌‌‏هایی به سبک کره‌‌‏شمالی مثل نمایش “طلوع صلح و آرامش” چین، در مراسم افتتاحیه و اختتامیه المپیک، مظهر فرهنگ استبدادی بود. آوازها و رقص‌‌‏ها در بازیهای المپیک، صدای فریاد مردم برای طلب کمک رادرگلوهایشان خفه کرد. صدای مردمی از اعماق جامعه چین وکسانی که از نقض حقوق بشر توسط حزب کمونیست چین دردمند بودند.

وقتی در شین‌‌‏جیانگ بودم فهمیدم جمعیتی که در طول مسیر اجرای مراسم مشعل المپیک در خیابانها هلهله می‌‌‏کردند، اجیر شده مقامات حکومتی چین بودند. در حقیقت، به تک تک خانواده‌‌‏هایی که در این مسیر بودند، اخطارداده شده بود: هیچکسی مجاز به بازکردن پنجره یا در نیست. هیچکسی نباید پلاکارد حمل کند یا شعار سردهد. درغیراین‌‌‏صورت، هدف گلوله تیرانداران مخفی در خیابانها قرار خواهد گرفت.

دنیای خارج به هیچ‌وجه نمی‌دانست که در پشت هلهله مراسم مشعل المپیک، خشونت و تهدید حزب کمونیست چین سایه تاریک خود را افکنده بود. حزب کمونیست چین اینگونه مردم را کنترل کرده و صدای مردم چین را در گلویشان خفه می‌‌‏کند تا تصویر دروغینی از خود به دنیا نشان دهد.

برخی از بازیگران قدرت در چین باید متوجه شده باشند که هیچ کدام از نمایشهای دروغین حزب کمونیست آنرا از سرنوشت شومش نمی‌‌‏رهاند. تبلیغات پرهزینه حزب کمونیست نه فساد مقامات و پلیس چین را متوقف می‌‌‏کند و نه اعتراضات سراسری در چین را کاهش می‌‌‏دهد.

می‌‌‏خواهم از این فرصت استفاده کنم  و مراتب سپاسگذاری صمیمانه خود را به چینی‌‌‏های داخل و خارج کشور ابراز کنم .آنانیکه نگران آینده چین هستند.

می‌‌‏خواهم چینی‌‌‏هایی که در خارج زندگی می‌‌‏کنند ترغیب شوند و با همدیگر برای حاکمیت دموکراسی در چین تلاش کنند.

از گروههای دموکراتیک و مذهبی می‌‌‏خواهم که به کمک یکدیگر در حمایت از تغییر صلح‌‌‏آمیز درچین به هدف داشتن کشوری دموکراتیک ثابت قدم باشند.

پیشنهاد می‌‌‏کنم یک کمیته حقوق بشر تأسیس کنید که هریک از قربانیان نقض حقوق بشر در چین را افشا کند. هرچه باشد درچین تعداد قربانیان آنقدر زیاد است که غیر قابل شمارش می باشد. موارد گزارش‌‌‏شده باید به  کمیته حقوق بشر در سازمان ملل و کشورهای سراسر دنیا ارائه شوند.

همچنین پیشنهاد می‌‌‏کنم یک روزنامه اختصاصی حقوق بشر تأسیس کنید تا اخبار روزانه مربوط به نقض حقوق بشر و اسامی قربانیان و شهرها را گزارش کند، بنابراین فهرست بزرگی از موارد نقض حقوق بشر در دسترس جهانیان قرار خواهد گرفت. این کمیته حقوق بشر دراستانها و شهرهای چین شعبه داشته باشد تا بتواند گزارشات مربوط به نقض حقوق بشر در چین را جمع‌‌‏آوری کند.