اصطلاح چینی «درنیمه‌‌‌‏‌‌‌‏ی راه تسلیم شدن» (半途而廢)

این اصطلاح برگرفته از کتاب «اصول اعتدال»‌‌[۱]، یکی از چهار متون رسمی کنفسیوس است.

در دوران ایالات متخاصم (۲۲۱ تا ۴۷۶ پیش از میلاد)، مردی به‌‌‌‏نام یانگژی یو با همسرش در ایالت یو زندگی می‌‌‌‏کرد.

روزی در راه تکه‌‌‌‏ای طلا دید و آن را برداشت. او آن را به خانه برد و به همسرش نشان داد.

همسرش به آن نگاهی انداخت و گفت: “شنیده‌‌‌‏ام مردی پای‌‌‌‏بند به اصول اخلاقی از آب یک دزد نمی‌‌‌‏نوشد و مردی اهل صداقت و درستی از پذیرش صدقه امتناع می‌‌‌‏کند. با خود چه اندیشیده‌‌‌‏ای که شیء گمشده‌‌‌‏ی شخصی دیگر را برمیداری و خود را مالک آن می‌‌‌‏دانی؟”

یو با شنیدن سخنان همسرش شرمسار شد و آن تکه طلا را به محلی که پیدایش کرده‌‌‌‏بود، برگرداند. آنگاه تصمیم گرفت تا برای افزایش دانش خود، از چند دانشمند تعلیم گیرد. وی با حمایت همسرش رهسپار شد.

یک سال بعد، ناگهان یو به خانه‌‌‌‏ بازگشت. همسرش که در حال بافتن پارچه‌‌‌‏ای ابریشمی بود، زانو زد و به او خوش‌‌‌‏آمد گفت و با شگفتی از او پرسید: “تو تنها یک سال را در کنار دانشمندان گذرانده‌‌‌‏ای و از آن‌‌‌‏ها آموزش دیده‌‌‌‏ای، چرا بازگشتی؟” یو پاسخ داد: “من برای دیدن تو بازگشتم زیرا دلتنگت شده‌‌‌‏بودم.”

همسرش بدون گفتن چیزی، یک قیچی برداشت و به سمت ماشین بافندگی خود رفت و به پارچه‌‌‌‏ی ابریشمی نیمه‌‌‌‏بافته نشانه رفت. او به‌‌‌‏آرامی گفت: “این پارچه‌‌‌‏ی ابریشمی از بهترین ابریشم بافته شده‌‌‌‏است. من رشته به رشته آن را بافته‌‌‌‏ام تا به این زیبایی شود. اگر من آن را ببُرم، تمام تلاش‌‌‌‏هایم هدر خواهد‌‌‌‏رفت. تو تنها با پشتکار می‌‌‌‏توانی بر دانش خود بیفزایی. اکنون که در نیمه‌‌‌‏ی راه از آن دست کشیده‌‌‌‏ای، آیا شبیه بریدن پارچه‌‌‌‏ی ابریشمی نیست؟”

یو به‌‌‌‏شدت تحت‌‌‌‏تأثیر گفته‌‌‌‏های همسرش قرار گرفت. او دوباره با عزمی راسخ خانه را ترک کرد و تصمیم گرفت که دیگر تسلیم نشود. سال‌‌‌‏ها بعد، یو دانشمندی برجسته شد.

این اصطلاح به عملی که در نیمه‌‌‌‏ی راه متوقف ‌‌‌‏شود، اشاره دارد. اگر شخص نتواند تا رسیدن به هدفش به تلاش خود ادامه دهد، تمام زحماتش بی‌‌‌‏نتیجه خواهد‌‌‌‏ماند.