در بحبوحه تشدید تخاصم چینِ کمونیست که نظم کنونی جهان را تهدید میکند، هند یک کشور دموکراتیک است که عموماً به عنوان یک قدرت در حال ظهور و وزنه تعادل در برابر چین دیده میشود. اقتصاد پایدار هند روزنه امیدی ساخته و با شرکتهای تولیدی که به دنبال کارخانه در خارج از چین هستند، بسیاری از رسانههای جهان از جایگزینی چین با هند حرف میزنند.
کارشناسان به اپک تایمز میگویند داستان جایگزینی چین با هند را با واقعیتی که بسیار متفاوت است، بیش از حد بزرگنمایی کردهاند. به گفته آنان، هند در مسیر رشد منحصر به فرد خود قرار دارد؛ این کشور باید نقاط قوت خود را شناسایی کرده و مسیر خود را به سمت ظهور در عرصه جهانی تقویت کند. نحوه انجام این کار، سهم هند در تغییر نظم جهانی را نمایان خواهد کرد و در نتیجه، رهبریت جهانی این کشور را نشان خواهد داد.
کائوش آرها، کارشناس ارشد موسسه دیپلماسی فناوری کراچ در پاردو و کارشناس ارشد شورای اطلس به اپک تایمز گفت: «هند در مقایسه با چین، یک انتخاب بسیار تند و متفاوت در اقتصاد، امنیت و سیاست است.»
نارندرا مودی، نخست وزیر هند، در ۲۲ ژوئن به ایالات متحده سفر و در جلسه مشترک کنگره شرکت کرد. آرها گفت مودی و وزیر امور خارجهاش، دکتر سابرامانیام جایشانکار، میتوانند «با اطمینان» بگویند که هند هرگز در ده سال گذشته بیش از حال حاضر «مشغول و فعال» نبوده است.
آرها گفت: «آنها ]هند[ بهتر است به همین حرف پایبند باشند» و افزود که تفاوت گسترده میان هند و چین در سخنرانیهای رهبران عالیرتبهشان، مودی و شی جین پینگ، به خوبی نمایان است.
آرها گفت: «سخنرانیهای شی پر از دشمنی و منفیگرایی و کینهتوزیاند. سخنرانیهای مودی با خوشبینی همراهاند و به دنبال اصلاح اشتباهات گذشته نیستند.»
منظور آرها از کینهتوزی چین به داستان حزب کمونیست حاکم بر چین از «مبارزه ملی» برای انتقام «تحقیری» که امپراطوری چین متحمل شده بود، اشاره دارد. شی در سخنرانی خود در سالگرد ۱۰۰ سالگی حزب کمونیست چین در ۱ ژوئیه ۲۰۲۱، چندین بار از عبارت «مبارزه ملی» استفاده کرد.
شی ضمن اشاره به دوران پس از جنگ افیون سال ۱۸۴۰، در سخنرانی خود گفت: «کشور به شدت تحقیر شد، مردم درد بزرگی را متحمل شدند، و تمدن چین در تاریکی فرو رفت. از آن زمان، بازسازی ملی بزرگترین رویای مردم چین و ملت چین بوده است.»
هند نیز به مدت دو قرن با استعمار دست و پنجه نرم کرد. اما آرها خاطر نشان کرد که همچون چین کمونیست با جهان سخن نمیگوید. او گفت در مقایسه با کینهتوزی چین، نگرش هند به پایداری معطوف است.
آپارنا پانده، کارشناس تحقیقات موسسه هادسون واقع در واشنگتن دی سی، طی پیامی مکتوب به اپک تایمز گفت تقریباً توجه تمامی کشورهای جهان به هند معطوف شده است.
پانده گفت: «۲۰۲۳ را به چشم سالِ هند میبینند. همچنان مشخص نیست که آیا هند این وضعیت را به رشد اقتصادی تبدیل خواهد کرد یا خیر.»
آرها گفت که دنیا به هند به چشم جایگزین چین مینگرد زیرا پایداری هند از کینهتوزی چین جذابتر است. قرنطینههای خودسرانه حزب کمونیست در دوران کووید، زنجیرههای تامین و تجارت جهان را شوکه کرد.
او گفت: «هند در حال حاضر برای چین یک رقیب اقتصادی پایاپای به حساب نمیآید، بلکه یک اقتصادِ جایگزینِ بزرگ و جذاب در یک سبد متنوع است. هند برای ربودن تجارت از دست چین، مشغول رقابت با سایر اقتصادهای محبوب مانند ویتنام است.»
پانده باور دارد هند میتواند چین را جایگزین کند. اما اقدامات زیادی برای این کار لازم است.
او گفت: «هند میداند باید چکار کند، اقتصاددانان و سیاستگذاران میدانند باید چکار کنند. به اصلاحات نیاز است و بدون آن، هند نمیتواند به سرعت رشد کند. هند نمیتواند از دیگران تقلید کند و باید راه خودش را برود.»
برتریهای هند
کارشناسان در این فکرند که آیا هند میتواند از نظر اقتصادی جایگزین چین باشد یا خیر. در حالیکه عمدتاً مسائل ژئوپلوتیکی در صدر مباحث پیرامون این موضوع قرار دارند، رسانههای چین نیز اظهار نظر کرده و گفتهاند هند بسیار عقب است.
تحلیلگران به اپک تایمز گفتند هر بار که کشوری در عرصه جهانی ظهور میکند، این کار را با نقاط قوت منحصر به فرد خود در زمینههای تاریخی و معاصر به انجام میرساند.
آرها گفت: «رقابت اقتصادی هند با چین را بزرگنمایی کردهاند. هند در حال حاضر رقیب چین نیست اما به عنوان یک جایگزین جذاب عرض اندام میکند. هند رقبای دیگری مانند ژاپن، کره جنوبی، ویتنام، استرالیا (برای مواد معدنی حیاتی) و اندونزی دارد»؛ وی در ادامه افزود که هند در مقایسه با چین و رقبای دیگرش، برتریهای خود را دارد.
به گفته او، یکی از این برتریها عوامل ژئوپلیتیکی است که با روندهای اقتصادی همراه است.
او گفت: «یکی از محرکههای رشد هند، نگرانی تجارتهای برتر از این امر است که شاید از وابستگی بیش از حد به چین متضرر شوند.» عواملی همچون انتقال اجباری انرژی و قرنطینههای خودسرانه در رژیم حزب کمونیست چین به تشدید نگرانیها از چین دامن میزند.
او گفت جهان از بابت رویکرد حزب کمونیست چین نسبت به اقتصاد جهان در دوران همهگیری کرونا، نسبت به چین بدگمان شده است؛ وی در ادامه گفت از سوی دیگر در خصوص ارائه یک پلتفرم تولیدی جایگزین، هند از ابعاد لازم برخوردار است و چندین برتری ذاتی دارد.
او گفت هند «صنایع تکنولوژی پیشرفتهای دارد که مملو از نیروی کار متخصص در تکنولوژی و مسلط به زبان انگلیسی است؛ این کشور یک دموکراسی است که حامیاش جمعیت جوانیست که هماهنگی بیشتر و خودکامگی کمتری دارد.»
پانده به چالشهایی اشاره کرد که هند در مسیر جذب شرکتهای تولیدی با آن مواجه است.
او گفت: «در مقایسه با جنوب شرقی آسیا، نیروی کار هند به قدر کافی ماهر یا تحصیلکرده نیست، بنابراین سطح تولیداتی که صورت میگیرد چندان بالا نیست. موبایلهای اپل در این کشور ساخته نمیشوند، مونتاژ میشوند» و فقط ۱۰ درصد از نیروی کار هند در مقایسه با ۶۰ درصد در اکثر کشورها، آموزش دیده است.
ثانیاً، به گفته پانده در نیروی کار هند به زنان بیشتری نیاز است.
او گفت «هند یکی از کمترین درصد زنان در نیروی کار را دارد و بسیاری از شرکتهای تولیدی در جهان کارگر زن میخواهند. اکثریت کارگران نساجی در دنیا زن هستند. درصد زنان در نیروی کار هند از ۴۰ درصد در دهه ۱۹۹۰ به حدود ۲۰ درصد در عصر حاضر کاهش یافته است.»
آرها گفت در حال حاضر سیستم آموزشی هند «تا حدودی، بیارتباط» با صنایع رو به رشد است و لازم است آموزش، علیالخصوص آموزشهای دبیرستانی و حرفهای به منظور تامین نیروی کار صنعت، دستخوش تغییر شوند.
مسئله ارتقاء مهارت نیروی کار بزرگ هند به مناطق روستایی بر میگردد که علیرغم گسترش شهرنشینی، همچنان محل سکونت اکثریت هندیهاست. این امر بدان معناست که ظهور اقتصادی هند به توسعه شهرنشینی در بزرگترین دموگرافی روستایی جهان ادامه خواهد داد.
به گفته آرها، این کار به رویکردی همهجانبه برای توسعه زیرساخت هند نیاز دارد، یعنی هند علاوه بر زیرساخت فیزیکی خود که ضروریست، باید زیرساختهای اجتماعی و دیجیتال خود را نیز توسعه دهد.
پانده گفت هند به «نسل دوم» اصلاحات میکرواقتصادی نیاز دارد که کارایی و قدرت رقابتی مؤسسات و زیرساختهای کنونیِ هند را افزایش میدهد.
پانده گفت: «تمامی این موارد بدان معناست که هند باید اصلاحاتی را اعمال کند تا شرکتهای داخلی و خارجی به آسانی بتوانند فعالیت کنند، سرمایهگذاری نمایند، و درآمد داشته باشند.»
هند بدون این اصلاحات نمیتواند آن طور که در سر دارد، رشد کند.