بر اساس آخرین تحقیقات انجام‌شده در مؤسسه تله‌تون در زمینه سلامت کودکان در استرالیا، کاهش سطح ویتامین D در بدن مادر در طول مدت بارداری می‌تواند به اختلال تکلم در کودکان‌شان منجر شود.
دراین تحقیقات، میزان ویتامین D موجود در خون مادرانی که از بارداری آنان ۱۸ هفته گذشته‌بود مورد آزمایش قرار گرفت و این تحقیق با بررسی فرزندان آنان تا سن ۱۷ سالگی، همچنان ادامه داشت.
نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که کودکان متولد‌شده از مادرانی با میزان ویتامین D پایین، محتمل است که در مقایسه با مادرانی که در زمان بارداری از میزان ویتامین D بیشتری برخودار بوده‌اند، دوبرابر بیشتر دچار ضعف در مهارت‌های زبانی شوند و از اختلالات تکلم رنج ببرند.
براساس گزارشات یک کنفرانس خبری، اندرو ویت‌هاوس، مسئول این پروژه تحقیقاتی، براین باور است که با توجه به اینکه در طول ۲۰ سال گذشته میزان ویتامین D در زنان به‌طور پیوسته کاهش پیدا‌کرده، نتایج به‌دست‌آمده از این تحقیقات بسیار ارزشمند خواهد‌بود.
یکی دیگر از تحقیقات انجام شده توسط گروهی از محققان بین‌المللی نیز، که در سال ۲۰۰۹ درمجله عصب‌شناسی، جراحی اعصاب و روانپزشکی به چاپ رسید، نشان داد که میزان ناکافی ویتامین D در بزرگسالان با کندی سرعت مغز در پردازش اطلاعات مرتبط می‌باشد.
هرچند تحقیقات انجام‌شده در گذشته به ارتباط بین میزان ویتامین D و اعمال و فعالیت‌های مغز اشاره کرده است، اما نتایج این تحقیق اخیر، به دلیل یافتن ارتباط میان میزان ویتامین D در مادران و رشد فرزندان آنان، از اهمیت به‌سزایی برخوردار می‌باشد.
ویت‌هاوس طی کنفرانس خبری عنوان کرد که براساس یافته‌های محققان، ممکن است مادران بخواهند از مکمل‌ها استفاده کرده تا خطر اختلالات تکلم در کودکانی که بعداً متولد می‌شوند را کاهش دهند؛ اما قبل از اینکه ما بتوانیم “از اثر ویتامین D در رشد مغز به طور کامل آگاه شویم” باید منتظر ارائه تحقیقات مشابهی از محققان دیگر باشیم.
نتایج این تحقیقات درمجله پدیاتریکس به چاپ رسید.
