بر اساس یک ضرب‌المثل قدیمی :”خشم شدید و اضطراب و همچنین خوشی بیش‌ازحد و ناگهانی به بدن آسیب می‌رساند.”
پرهیزازعادات ناسالم، هم در پزشکی سنتی و هم مدرن تأکید شده است. به عنوان مثال، عموماً اعتقاد بر این بوده‌است که کسانی که مبتلا به بیماریهای قلبی می‌باشند نباید هیجان‌زده شوند و افرادی که بیماریهای کبدی دارند، نباید عصبانی گردند.
از نظر طب سنتی چینی، قلب با شادی، کبد با خشم، ریه ها با غم و اندوه و اضطراب، طحال توسط افکار و کلیه ها با ترس تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
اینها واکنش‌های پنج عضو بدن به احساسات مختلفی می‌باشد که تجربه می‌کنیم. احساسات شدید، انرژی‌های مضر و جریان خون نامنظمی تولید می‌کند که می‌تواند عواقب وخیمی برای بدن در پی داشته باشد.
علم پزشکی مدرن نیز دریافته است که تغییرات مداوم در وضعیت روانی یک شخص باعث می‌شود سیستم غدد درون‌ریز بدن واکنش‌های مختلفی داشته باشد. ممکن است این امر منجر به اثرات سوء شدیدی بر بدن گردد.
برخلاف اجدادمان، بسیاری از مردم امروز بسیار رقابت‌طلب، حسود، عصبی و افسرده هستند. گاهی بسیار جاه‌طلب بوده، توانایی کنترل پایینی بر خود داشته و خواسته‌ها و توقعات بسیار زیادی دارند.
اگر همیشه وجودی مملو از خشم و رنجش داشته باشیم، ممکن است خود را درحال یافتن راه‌هایی برای برنده‌ی میدان بودن یا آسیب رساندن به اطرافیانمان و در دراز مدت، آسیب رساندن به جامعه بیابیم.
علاوه بر این، مردم مدرن به‌طور رقت‌انگیزی نگران از دست دادن یا به‌دست‌آوردن منافع شخصی هستند که اثرات منفی بر روح و روان فرد می‌گذارد. چنین احساسات ناسالمی باعث اختلال در سیستم غدد درون‌ریز می‌شود که منجر به بیماری شده و همچنین موجب بروز اضافه‌وزن می‌گردد.
از سوی دیگر، گذشتگان دچار خشم نمی‌شدند، زیرا در مورد قوانین، مقررات، اخلاق و کنترل خود بسیار مصمم بودند. رفتار آنان با آنچه که به عنوان اراده آسمان شناخته بودند هماهنگ بود و در نتیجه با وجود خود در آرامش بودند. آرزوهای بلندپروازانه‌ای نداشتند، به‌دنبال کسب آنچه ناممکن بود نبوده و نگران بی‌عدالتی و بی‌انصافی نیز نبودند.
همچنین، در جامعه باستان، رقابت وجود نداشت و مردم در محیط کم‌‌اضطرابی زندگی می‌کردند. گذشتگان رفتارهای ناشی از خشم و نگرانی نداشتند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که توسط افکار یا رفتار خود دچار آسیب و بیماری نمی‌شدند.
امروزه مردم به یکدیگر آسیب رسانده و مرتکب اعمال نادرست بیشماری می‌شوند که آنان را دچار سرنوشت بد می‌کند. در بودیسم اعتقاد بر اینست که همه کارهای بشر می‌تواند سرنوشت خوب (تقوا) و یا سرنوشت بد (به زبان ساده کارما) را رقم زند. منافع و بدشانسی در زندگی مانند ثروت یا بیماری، نتیجه تقوا و کارمایی است که شخص در طول زندگی خود جمع کرده‌است.
در واقع، با چشم غیر مسلح نمی توان کل جهان را دید. بعدهای بسیاری وجود دارد که انسان قادر به دیدن آنها نیست. کانال‌های انرژی اصلی و فرعی و همچنین نقاط طب سوزنی مورد بحث در طب سنتی چینی، در بدن ما در این بعد وجود ندارد. بنابراین، ابزار مدرن نمی تواند آنها را تشخیص دهد. با این وجود، آنها وجود دارند.
تقوا و کارما دو ماده هستند که بخشی از بدن ما را در بعدهای دیگر تشکیل می‌دهند. فرد با انجام عمل خوب، تقوا و با اعمال بد کارما کسب می‌کند. تقوا و کارمای فرد روح اصلی او را تا ابد همراهی می‌کنند.
علم مدرن قادر به شناسایی بعدهای دیگر نمی‌باشد و قادر نیست وجود موجودات روشن‌بین را تایید کند. انسان امروز تحت تأثیر علم مدرن، ممکن است هر کاری را برای کسب منافع شخصی با حداقل در نظر گرفتن عواقب آن انجام دهد. مردم به دیگران آسیب رسانده و در نتیجه‌ی آن، کارما بدست می‌آورند. آنها آگاه نیستند که کارما ریشه تمام بیماری‌ها، رنجها و مشکلاتشان می‌باشد.
حقایق بالا در بسیاری از کتب باستانی بیان شده است. سان‌سیمیائو در کتاب “نسخه با ارزش برای شرایط اضطراری” به این واقعیت اشاره کرده است که مردم در نتیجه آشفتگی رفتار و ذهن خود دچار بیماری شده و به این دلیل به پزشک نیاز دارند.
انسان بسیار لجباز بوده و محدود به چهارچوب درک خود می‌باشد. او ناتوان از رسیدگی به اشتباهات در اعمال و ذهنیات خود بوده و حاضر به رها کردن مفاهیم نادرستی که از قبل در ذهنش شکل گرفته نمی‌باشد. او حتی با وجود بیمار بودن مایل به بهبود اخلاق خود نیست.
بر طبق طب سنتی چین، باد علت همه بیماری‌هاست. زمانی که فرد در آرامش است، جسم او قوی بوده و با بادهای نیرومند و بیماری‌ها آسیب نمی‌بیند.
از دید پزشکی امروز،”باد” به معنای تمام میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا و نشانه‌های بیماری‌ها است که به سرعت گسترش یافته، تغییر کرده، و فرد را مستعد ابتلا به بیماری می‌کند.
نویسنده معتقد است که باد به معنی کارما است. هنگامی که شخصی در سکون و آرامش است، به طور طبیعی مرتکب عمل بدی نشده، سرنوشت بد یا کارما برای خود جمع نکرده و تحت تأثیر عوامل سمی و بد قرار نمی‌گیرد. بنابراین، در گذشته انجام ندادن کارها و اعمال نادرست بسیار مهم در نظر گرفته می‌شده است.
