بنا به مطالعات انجامشده در دانشگاه کانادایی آلبرتا، دانشجویانی که توانایی بالایی در روانخوانی متون دارند، لزوماً مفهوم متن را درک نکرده و همچنین ممکن است در حفظیات دارای مشکل باشند.
دکتر جرج جورجیو با ارسال ایمیلی به اِپُک تایمز اعلام کرد که محققان با تحقیق بر روی ۴۰۰ دانشجو در دانشگاه، دریافتهاند که تعداد قابل توجهی از دانشجویان (حدود ۵ درصد از کل) درک کاملی هنگام مطالعه نداشته و خود نیز از این امر ناآگاه می باشند. وی بیان کرد: “اگر قرار باشد برای شناخت و آگاهی از مشکلات احتمالی هنگام مطالعه، فقط از معیار میزان دقت استفاده کنیم، آنگاه این دانشجویان انتخاب نخواهند شد.”
در ادامه، جورجیو به همراه محققی دیگر دکتر جیپی داس، تحقیقاتی بر روی دانشجویانی که توانایی روانخوانی متون را داشته اما در درک مطلب مشکل داشتند انجام دادند و دریافتند که حافظه فعال آنها دچار مشکلاتی می باشد.
حافظه فعال امکان ذخیره اطلاعات را بهطور موقت برای پردازشهای آتی ارائه میدهد. برای مثال، انجام محاسبات ریاضی با ذهن، نیازمند حافظه فعال است.
جورجیو در گزارشی مطبوعاتی بیان کرد: “دانشجویان بیشتر زمان خود را صرف خواندن متن کرده و مفاهیم را فراموش میکنند. متن را خوانده و مفهوم کلی آن را درک میکنند. اما بدین ترتیب، با گذشت زمان که به انتهای متن میرسند، فراموش کردهاند که موضوع پاراگراف اول چه بوده است.”
وی تصریح نمود: “از دیدگاه تئوری، عملکرد نامناسب مشاهده شده در حافظه فعال میتواند مربوط به عملکرد نامناسب در پردازشهای پیاپی باشد. یعنی داشتن عملکردی نامناسب در اجرای مجموعهای از دستورالعملها که باید با نظم و ترتیبی صحیح انجام شوند. این دانشجویان بهمنظور بهبود یادگیری، به راهکارهایی خاص در درک هنگام مطالعه نیاز دارند.”
به گفته جورجیو اگراین دانشجویان هنگام مطالعه، مفهوم اصلی هر پاراگراف را بنویسند و با خواندن متنهایی از موضوعات مختلف تمرین کنند، برایشان سودمند خواهد بود.
وی با صحبت درباره ارتقا سطح دانش در دبیرستان بهمنظور آماده سازی دانشآموزان برای دانشگاه بیان کرد: “میتوانیم دلیلهایی ارائه دهیم که ارائه مطالعه مطالب غیردرسی، دانش آموزان را قادر میسازد که دانشی فراگیر از جهان کسب کنند.”
این یافتهها، تابستان آینده در کنفرانس “نوشتار و بیان “در مونترآل ارائه میگردد.
