گروه‌های غیردولتی از سازمان ملل متحد خواستند که دولت کره جنوبی را برای پایان دادن به همکاری در برداشت اجباری اعضای بدن انسان در چین، تحت فشار قرار دهد.
دو مؤسسه غیرانتفاعی با انتشار بیانیه‌ای اعلام کردند که «کره جنوبی به عنوان مبدأ اصلی گردشگری پیوند عضو چین شناخته می‌شود، علی‌رغم آگاهی از شرایط مربوط به برداشت اجباری اعضای بدن، اقدامات کافی برای نظارت و جلوگیری از این عمل انجام نداده است.»
انجمن کره برای پیوند عضو اخلاقی (KAEOT) و پزشکان مخالف برداشت اجباری عضو (DAFOH) در گزارشی که به کمیته حقوق بشر سازمان ملل ارائه شد، نگرانی‌های خود را در مورد دخالت دولت کره در سوء استفاده از پیوند اعضا مطرح کردند.
کیم هوانگو، مدیر «انجمن کره برای پیوند عضو اخلاقی» با اشاره به اینکه تجارت چند میلیارد دلاری برداشت اجباری اعضای بدن توسط گردشگران پیوند در سراسر جهان تقویت شده است گفت که این گزارش نه تنها بر دولت کره تأثیر می‌گذارد، بلکه به رسیدگی به برداشت اجباری اعضای بدن در چین کمک می‌کند.
کیم هوانگو به اپک تایمز گفت: «همکاری بین سازمان‌های غیردولتی با کمیته حقوق بشر به منظور نظارت بر همدستی دیگر کشورها در برداشت اجباری اعضای بدن در چین، می‌تواند به رسیدگی به این عمل شنیع که به تقاضای سایر کشورها متکی است، کمک کند.»
صنعت پیوند اعضای بدن در چین از اوایل سال ۲۰۰۰تا۲۰۱۰ رشد استثنایی را تجربه کرده است، علی‌رغم این واقعیت که اهدای داوطلبانه عضو در این کشور بسیار کم است، با این حال بیمارستان‌های این کشور تنها در چند روز اندام‌های مورد نیاز را ارائه می‌دهند، چیزی که در هیچ کشوری که به یک سیستم داوطلبانه متکی است، سابقه نداشته است.
در گزارش این دو نهاد غیردولتی به یک برنامه تلویزیونی شبکه کابلی چوسان کره جنوبی در سال ۲۰۱۷ اشاره شده که موضوع هجوم بیماران کره جنوبی به چین برای عمل پیوند اعضا را آشکار کرد.
خبرنگاران این شبکه خود را به عنوان بستگان یک بیمار مبتلا به بیماری کلیوی معرفی کردند و در مورد جراحی پیوند در بیمارستانی در تیانجین، یک شهر ساحلی چین، پرس‌وجو کردند. آنها با یک دوربین‌مخفی از مکالمات با کارکنان بیمارستان فیلم‌برداری کردند که به آنها اطلاع دادند زمان انتظار معمولی برای اندام مشابه بین هفت تا ۵۰ روز است. با این حال، یک پرستار گفت که اگر بیمار بخواهد ۱۰ هزار دلار اضافی بپردازد، می‌تواند در دو روز کلیه دریافت کند.
هنگامی که از پرستار در مورد میانگین تعداد جراحی‌های پیوند انجام شده توسط بیمارستان به صورت روزانه پرسیده شد، پرستار پاسخ داد که روز قبل سه پیوند کلیه و چهار پیوند کبد انجام داده‌اند.
در دهه‌های اخیر، زمان‌های کوتاه انتظار برای اعضای بدن در چین هزاران بیمار را از خارج از کشور جذب کرده است. یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، نشان داد که چین محبوب‌ترین «کشور مقصد» است که خارجی‌ها برای پیوند اعضا به آنجا می‌روند و کره جنوبی دومین کشوری است که بیمارانش برای عمل پیوند اعضای بدن به چین سفر می‌کنند.
به گفته رسانه‌های دولتی چین، تا اواخر سال ۲۰۰۳، رقم اهدای عضو در این کشور صفر بود. به طور کلی، مردم چین به دلیل اعتقادات سنتی معتقدند بدن هدیه والدین است و پس از مرگ باید دست‌نخورده باقی بماند، تمایلی به اهدای اعضای خود ندارند.
مقامات ارشد چینی برای اولین بار در سال ۲۰۰۵ اذعان کردند که اکثر اعضای بدن برای پیوند از بدن زندانیان اعدام شده خارج شده بودند. با این حال، تعداد اعدام‌های صورت گرفته نمی‌تواند تعداد بالای پیوندهای انجام شده در کشور را توضیح دهد.
در سال جاری، مقامات چینی مجدداً درخواست خود را برای تقویت «همکاری اهدای عضو و پیوند عضو» از طریق ابتکار کمربند و جاده تکرار کردند که انتقاد گروه‌های حقوق بشر در تایوان، ژاپن و کره جنوبی را برانگیخت.
بر اساس گزارش دو انجمن غیردولتی «انجمن کره برای پیوند عضو اخلاقی» و «پزشکان مخالف برداشت اجباری عضو»، دولت محلی در بوسان، دومین شهر بزرگ کره جنوبی، در ترویج این طرح بحث‌برانگیز مشارکت داشت. در سال ۲۰۲۲، مقامات بوسان اولین سمپوزیوم بین‌المللی اهدای عضو آسیایی را میزبانی کردند که طی آن شرکت‌کنندگان در مورد تحویل اعضای بدن به خارج از مرزها یا انتقال بیمار از طریق «شبکه اشتراک‌گذاری» بحث کردند.
در این گزارش آمده است: «چنین اقداماتی ممکن است به طور سهوی به برداشت اجباری اعضای بدن در چین کمک کنند و موجب قرار گرفتن شهروندان کره‌ای در خطر مشارکت غیرارادی در این جرم وحشتناک شود.»
دکتر تورستن تری، یکی از بنیان‌گذاران و مدیر اجرایی مرکز «پزشکان مخالف برداشت اجباری عضو» به اپک تایمز گفت که این گزارش روشی را نشان می‌دهد که «کشورهای جهان آزاد با اجازه دادن منفعلانه به ادامه چنین شرایطی در برداشت اجباری اعضای بدن چین همدست هستند.»
