کانون وکلای آمریکا با صدور قطعنامه اعلام کرده است که وزارت خارجه آمریکا و جامعه بینالمللی باید اقدام فوری برای توقف نسلکشی هزارهها در افغانستان انجام دهد.
این کانون در نشست سالانه خود در اوت امسال در شیکاگو با اتفاق آرا قطعنامهای را برای توقف، بازداری و به رسمیت شناختن نسلکشی هزارههای افغانستان تصویب کرد.
در این قطعنامه با اشاره به سابقه قتلعام هزارهها در بیش از یک قرن گذشته تاکنون آمده است که کشتارهای جمعی و خشونتهایی که در این مدت علیه هزارهها صورت گرفته است، نشان میدهد که سیاست نسلکشی و نابودی هزارهها در افغانستان که توسط عبدالرحمانخان آغاز شده بود، توسط بسیاری از گروههایی که در افغانستان به قدرت رسیدند، از جمله طالبان و برخی گروههای دیگر شامل داعش شاخه خراسان ادامه یافته است.
در ادامه این قطعنامه با اشاره به تخریب تندیسهای بوداهای بامیان در فوریه ۲۰۰۱ آمده است که طالبان تنها به حذف فیزیکی هزارهها اکتفا نکردهاند، بلکه به حذف فرهنگی هزارهها نیز اقدام کردهاند و میراثهای تاریخی آنها را از بین بردهاند.
بعد از سرنگونی امارت اسلامی طالبان و در دوره بازسازی افغانستان، فعالین مدنی و فرهنگی افغانستان در شهر تاریخی بامیان، هر سال در سالروز تخریب تندیسهای بوداهای بامیان، مراسم «شبی با بودا» را در مغارههای بامیان برگزار میکردند تا بر اهمیت این میراث تاریخی تاکید کنند.
این قطعنامه درباره سیاست کوچ اجباری طالبان نوشته است که سیاست کوچ اجباری هزارهها و مصادره زمینهایشان که از طریق فرمان امیرعبدالرحمانخان آغاز شده بود، آسیبهای طولانی مدتی را بر جامعه هزاره گذاشت. حتی در دوره استقرار دولت جمهوری به ریاست حامد کرزی، در سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸ بر اثر خشونت کوچیها/عشایر با هزارههای محلی، هزاران خانواده هزاره مجبور به ترک خانههایشان شدند.
اکنون نیز طالبان با سوءاستفاده از رویدادهای تاریخی الگوهای اعمال خشونت علیه هزارهها را ادامه میدهند. طی سه سال حاکمیت طالبان یعنی از اوت ۲۰۲۱ تاکنون هزاران نفر از هزارهها از ولایات هلمند، کابل، میدان وردک و بلخ به زور از خانههایشان بیرون رانده شدهاند.
این قطعنامه تصریح کرده است با وجود اینکه هزارهها از افغانستان رانده شدهاند، اکنون در کشورهای منطقه نیز امنیت ندارند و در خطر خشونت و تبعید اجباری توسط دولتهای منطقه قرار دارند.
در پایان این قطعنامه آمده است که مردم هزاره به مدت بیش از یک قرن با آزار و خشونت توسط حاکمان و رژیمهای گذشته در افغانستان مواجه بودهاند. این قطعنامه شواهد محکمی ارائه میدهد که هزارهها قربانی نسلکشی هستند. توقف نسلکشی هزارهها نیازمند اقدام فوری کنگره و وزارت خارجه آمریکا است. کانون وکلای آمریکا و جامعه بینالمللی میتوانند نقش اساسی در جلب توجه جهانی به وضعیت «وحشتناک و ناامیدکننده» هزارههای افغانستان داشته باشند.
در این قطعنامه همچنین به تفصیل درباره نسلکشی و به بردگی کشیدن ۶۰ درصد هزارهها در لشکرکشیهای عبدالرحمانخان به مناطق هزاره نشین، کشتار در منطقه افشار، قتلعام هزارههای مزار شریف و یکاولنگ بامیان، کشف گورهای دسته جمعی، کوچهای اجباری و ناپدیدسازی اجباری این افراد شرح داده شده است.
